Φεβρουαρίου 2009


Τι κερδίζει κάποιος όταν συζητά για πνευματικές αξίες με σεβάσμιους πνευματικούς γέροντες δεν είναι ανάγκη να το ομολογήσουμε.Είναι αυτονόητο..Αφού μιλάμε τώρα για παρακαταθήκες θησαυρούς που στο διάβα της πορείας μας θα φανούν το πόσο πράγματι ωφέλιμα ήσαν.Σε μια εποχή που γκρεμίζουμε αντί να αναδεικνύουμε τις πνευματικές αξίες όλο και περισσότερο κόσμος που το βλέπει αυτό δε διστάζει να αναζητά και να ψάχνει πνευματική τροφή από την πείρα των σεβάσμιων γερόντων της ερήμου.Σε αυτούς εκεί βρίσκουν τα μελιστάλακτα λόγια που πραγματικά ''κολούν ''στην ψυχή,την ξεκουράζουν και την αναζωογονούν.Όποιος πραγματικά θέλει να βρει χαρισματικούς πνευματικούς πατέρες βρίσκει και δίπλα του.Όποιος ψάχνει βρίσκει..και είναι σίγουρο ότι τα πνευματικά οφέλη που θα κερδίσει θά'ναι πολλά..παρακάτω περιγράφεται μια επίσκεψη ενός μαθητή που επισκέπτεται τον γέροντα προκειμένου να κερδίσει οφέλη από την προσευχή.

Πηγαίνοντας σήμερα στην καλύβα του γέροντα, ήθελα να μου μιλήσει πολύ για την προσευχή, που είναι το κέντρο της πνευματικής ζωής του χριστιανού. Φθάνοντας
κοντά του του λέω:
–Την ευχή σας, γέροντα.
–Του Κυρίου Ιησού Χριστού..
–Έλα, σήμερα ας περπατήσουμε μέσα στο δάσος. Άκου τα πουλιά, τι ωραία που τραγουδούν. Η επαφή με τη φύση δίνει άλλο νόημα στη ζωή του ανθρώπου, αγγίζεις
τα δημιουργήματα του Θεού. Αισθάνεσαι μια απέραντη γαλήνη στην ψυχή σου και θεωρείς ότι ο Θεός περπατά κοντά σου, όπως στην Παλαιά Διαθήκη, που ο Θεός
περπατούσε με τον Αδάμ στον παράδεισο. Τα πάντα γύρω σου, σου δίνουν μια αίσθηση της παρουσίας του Θεού. Αφήνεσαι μέσα στην ηρεμία του τόπου και αναζητάς το Θεό
μέσα σου και γύρω σου. Δεν μπορείς να μην αντισταθείς να κάνεις ολόθερμες προσευχές. Τι υπέροχα είναι εδώ! Έλα να καθίσουμε στον κορμό αυτού του δένδρου. Βλέπεις έχω
φτιάξει για κάθισμα ένα μικρό κορμό από δένδρο που το χρησιμοποιώ πολλές φορές για να προσεύχομαι στο Θεό. Αυτό το δένδρο είναι πανύψηλο, που θεωρείς ότι
ενώνει τη γη με τον ουρανό. Αυτό το μέρος το έχω ονομάσει Γεσθημανή, για να μου θυμίζει τον τόπο που προσευχήθηκε ο Ιησούς Χριστός τόσο δυνατά προ του εκουσίου
πάθους. Ζητούσε τη θεία πατρική ενίσχυση για να τελειώσει το έργο Του στη γη. Ο Ιησούς Χριστός πάντοτε προσευχόταν και παρακαλούσε τον Ουράνιο Πατέρα Του για τη
σωτηρία του ανθρώπου. Έλα, κάθισε, και άφησε κάθε μέριμνα του κόσμου και ό,τι σε απασχολεί. Ο τόπος είναι κατάλληλος για προσευχή και σιωπή.
Όπου και να βρίσκεσαι στον κόσμο, να προσεύχεσαι και να παρακαλείς τον Κύριό μας να σε ενδυναμώνει στη ζωή σου με το Πανάγιον Πνεύμα. Ας προσευχηθούμε λίγο στον
Κύριό μας και να τον δοξολογήσουμε για τα αγαθά που μας προσφέρει στη ζωή μας.Αφού πέρασε αρκετή ώρα χωρίς να το καταλάβω, αισθανόμουν μια απέραντη γαλήνη
στην ψυχή και στο σώμα μου. Τα πάντα μέσα μου, μου έλεγαν, ότι εδώ είναι τόπος Θεού και άγιος χώρος. Αισθανόμουν ότι βρισκόμουν μέσα σε εκκλησία. Τα πάντα ήταν
γεμάτα από τη θεία χάρη. Είχε απλωθεί μέσα μου και γύρω μου μια απόκοσμη ειρήνη, πολύ διαφορετική από την ειρήνη του δάσους. Η σιωπή μας είχε σκεπασθεί από την
παρουσία του Θεού. Πόσα αγαθά πνευματικά γευόταν ο γέροντας μέσα στη δική του σιωπή, αφήνοντας πίσω του όλα τα του κόσμου. Πράγματι ζούσε μέσα στο Φως του
Θεού και εγώ δεχόμουν μερικές ανταύγειες από την προσευχή του… Δε θυμάμαι ακριβώς πόσος χρόνος πέρασε και δεν τολμούσα να τον διασπάσω από τη σιωπή του.
Είχε κλείσει τα μάτια του και είχε μια απέραντη γαλήνη στο πρόσωπό του. Ακτινοβολούσε μια γαλήνη και ηρεμία, που σε σαγήνευε αυτή η στάση του.
Προσπάθησα να μιμηθώ τη στάση του. Έκλεισα τα μάτια μου και έλεγα εσωτερικά την ευχή: «Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τον αμαρτωλό»…
Μετά από αρκετό χρόνο με σκούντησε ο γέροντας και άνοιξα τα μάτια μου. Είδα μια λάμψη στο πρόσωπό του και όλη η ύπαρξή μου ζούσε μια μοναδική εμπειρία που δεν
την είχα ξαναζήσει ποτέ στη ζωή μου. Τότε μου λέγει με την απαλή φωνούλα του:
–Βλέπω ότι σου άρεσε που ήρθαμε εδώ.
–Γέροντα, πρόσεξα με πόση ευκολία συγκεντρωθήκατε στην προσευχή και αφεθήκατε σ’ αυτή.
–Ναι. Διότι προσέχω ο νους μου να είναι απαλλαγμένος από κάθε τι και όταν αυτός γίνει θεοσεβής, ζητεί κάθε στιγμή να σκέφτεται το Θεό και δεν μπορείς να ζεις
χωρίς το Θεό. Δε νιώθω ωραία όταν δεν προσεύχομαι στο Θεό. Ζω σαν το ψάρι έξω από το νερό όταν δεν προσεύχομαι. Γι’ αυτό τρέχω γρήγορα να μπω μέσα στο νερό
της προσευχής για ν’ αναπνέω από το Θεό και όχι από τη φύση. Νοσταλγώ το Θεό κάθε στιγμή και παρακαλώ να μη με αφήσει ποτέ μόνο μου. Είναι πολύ όμορφα να
προσευχόμαστε στο Θεό μ’ όλη την καρδιά μας και να γινόμαστε μια προσευχή που να αναδίδει θυμίαμα ευχαριστίας και παρακλήσεως..
–Γέροντα, για πέστε μου. Για σας, τι είναι η προσευχή;
–Ο άνθρωπος χωρίς προσευχή είναι νεκρός. Η προσευχή είναι που δίνει δύναμη να είμαστε κοντά στο Θεό. Η προσευχή είναι μια ταπεινή πράξη μπροστά στο Θεό, που
προσπίπτουμε στο έδαφος για να δεχθούμε το θείο έλεός Του. Αν δεν θέσουμε αυτήν ως τον κεντρικό παράγοντα της ζωής μας, θα μας παρασύρει εύκολα η αλαζονεία της
γνώσεως και θα φτωχύνουμε από τη θεία χάρη. Για μένα είναι το κέντρο της όλης πνευματικότητάς μου και μου προξενεί δέος όταν ετοιμάζομαι να προσευχηθώ στο Θεό. Προσεύχομαι για να πάρω δύναμη από τη δύναμή Του. Πρέπει να είμαστε πολύ εγκάρδιοι προς το Θεό την ώρα της προσευχής και να θεωρείται το καλύτερο έργο στη ζωή μας. Δεν υπάρχει θαυμασιώτερον γεγονός για μένα, όταν ευρίσκομαι ενώπιον του Θεού, μόνος με κλειστά τα μάτια και δέομαι μ’ όλη την καρδιά μου προς τον ελεήμονα Θεό. Ο χρόνος αυτός για μένα είναι μια συνομιλία με το Θεό και η θεία παρουσία Του είναι μια αληθινή πράξη που την αισθάνομαι με όλη την ύπαρξή μου.Προσευχή ζέουσα που φλογίζει την καρδιά μας από το θείο πόθο και γεμίζει την ψυχή μας με την υπέροχη ειρήνη Του και παραδινόμαστε σε κόσμο που δεν έχει τέλος. Ο προσευχόμενος άνθρωπος είναι παραδομένος στο Θεό και δεν σκέπτεται τίποτα άλλο παρά μόνο το Θεό. Γι’ αυτόν το παν είναι ο ίδιος ο Θεός. Η καρδιά του έχει αποκολληθεί από τη λογική και έχει δεθεί με το Φως του Θεού. Ουδέποτε
θα ανοίξει ο ουρανός του Θεού για να μας δεχθεί, εάν δε μάθουμε να προσευχόμαστε περισσότερο. Η χλιαρότητα του χριστιανού φαίνεται από το λιγοστό χρόνο της προσευχής του.
Είμαστε αξιολύπητοι χωρίς προσευχή, έστω και αν είμαστε οι ικανότεροι ρήτορες του κόσμου. Διότι μέσα στη σιωπή της προσευχής αποδίδουμε περισσότερα παρά μέσα
από ένα ικανό κήρυγμα. Διότι εάν το κήρυγμα είναι νεκρό, χωρίς προσευχή, δε φθάνει στις καρδιές των ανθρώπων. Αλλά εάν έχει προηγηθεί ικανός χρόνος προσευχής πριν το κήρυγμα, θα δυναμώσει και τον ίδιον και θα αποδώσει καρπούς πνευματικούς στους άλλους. Βλέπεις πολλοί θέλουν να ομιλούν περί Θεού, ενώ οι ίδιοι δεν έχουν κατορθώσει να
μιλήσουν με το Θεό. Μιλούν για το Θεό χωρίς να έχουν ζήσει την αγάπη του Θεού μέσα τους. Κηρύττουν για πνευματικότητα χωρίς να είναι φορείς του Αγίου Πνεύματος. Είναι νεκροί πνευματικά και αυτά που λέγουν είναι νεκρά και δεν φθάνουν στις καρδιές των ανθρώπων. Ποτέ να μην απομακρύνεσαι από την προσευχή, αλλά πάντοτε η προσευχή σου να είναι μέσα στην καρδιά σου ώστε να αναδίδει την ειρήνη του Θεού στους άλλους..
–Γέροντα, γιατί η προσευχή έχει τόσο μεγάλη σημασία στη ζωή του χριστιανού;
–Παιδί μου, την προσευχή μην τη θεωρείς μια συνήθεια, αλλά μια δύναμη που θερμαίνει τη σχέση σου με το Θεό, για να κατορθώνει να κατέρχεται το Άγιο Πνεύμα μέσα σου και να ζωντανεύει την πίστη σου σ’ Αυτόν. Όσο περισσότερο προσευχόμεθα, τόσο περισσότερο διώχνουμε την υπερηφάνειά μας, τους σαρκικούς πειρασμούς και την ανθρώπινη ματαιοδοξία. Γίνου άνθρωπος της προσευχής. Διότι μόνο αυτή είναι η πηγή φωτισμού σου, που γίνεσαι πόλος έλξεως για να δεχθείς τη γνώση του Θεού. Μην ξεχνάς ο απόστολος Παύλος προσηύχετο νύκτα και ημέρα, ο δε προφήτης Δανιήλ παρά το φόρτο της εργασίας του τρείς φορές την ημέρα προσηύχετο. Ο προφήτης Δαβίδ πολλές φορές και ιδιαίτερα τη νύκτα. Ο δε Ιησούς Χριστός επί της γης κάθε στιγμή προσευχόταν προς τον Ουράνιο Πατέρα Του. Όλοι οι Άγιοι είχαν αφιερώσει τον περισσότερο χρόνο της ζωής τους στην προσευχή, διότι έβλεπαν ότι αυτή ήταν το ισχυρότερο όπλο για την πνευματική ζωή τους. Μέσα στην προσευχή συγκεντρώνονται όλες οι αισθήσεις μας προς το Θεό και αγιάζονται με τη χάρη του
Παναγίου Πνεύματος. Αγωνίσου με κάθε τρόπο να αυξήσεις το χρόνο της προσευχή σου. Και μη θεωρήσεις το χρόνο αυτό περιττό, διότι δείχνεις τη χλιαρότητά σου. Ο χρόνος προσευχής να ξεπερνά τις 4 ώρες την ημέρα. Αυτός ο χρόνος να είναι ατομικός, μέσα στο δωμάτιό σου. Να σκύβεις να δέεσαι στον Κύριό μας. Όσο αυξάνει ο χρόνος αυτός, θα νιώθεις τη θεϊκή φλόγα να σε τυλίγει ολόκληρο και θα γίνεσαι ένα φως. Θα ζεις μέσα στο Φως του Θεού. Εκείνοι που προσεύχονται αυτό το χρόνο και περισσότερο ξέρουν την
αληθινή αξία της και δεν την αποχωρίζονται με τίποτα στον κόσμο. Η γλυκύτητά της είναι μια υπερκόσμια εμπειρία που σαγηνεύει το νου και την καρδιά.
–Γέροντα, πώς πρέπει να προσεύχομαι;
–Το πρωί να ξυπνάς νωρίς και να προσεύχεσαι στο Θεό. Το πρώτο που να θέλεις να συναντήσεις μόλις ξυπνήσεις να είναι ο Θεός δια μέσου της προσευχής σου. Αυτός ο
πόθος σου να σε ακολουθεί σε όλη τη ζωή σου, αν θέλεις να γίνεις εκλεκτός του Θεού και ευάρεστος ενώπιόν Του. Νύκτα και ημέρα να τον αναζητάς χωρίς να διστάζεις να τον επικαλείσαι. Η ψυχή σου να λαχταρά την επικοινωνία μαζί Του. Τη δροσιά της προσευχής θα τη νιώθεις με έντονο τρόπο που δε θα θέλεις να αποχωρισθείς απ’ αυτήν.
Ξέρεις, παιδί μου, ότι σήμερα οι χριστιανοί δεν αποδίδουν στο έργο τους και οι ιερείς επίσης, διότι έχουν χάσει την επαφή με την προσευχή με αποτέλεσμα να έχουν χαμηλή πνευματικότητα. Ασχολούνται με τους άλλους και ξεχνούν το Θεό και ο νους τους είναι στραμμένος στα κοσμικά Οι δε ιερείς έχουν χάσει την απλότητα και την ταπεινότητα του Ιησού Χριστού. Αν σήμερα ο κόσμος είναι μακριά από το Θεό, οφείλεται στο ότι έχουν ελαττωθεί οι άνθρωποι της προσευχής. Ο διάβολος σήμερα πλανάται ελεύθερα παντού και κάνει χιλιάδες οπαδούς, διότι οι άνθρωποι κάμνουν τα έργα του. Λείπουν πρότυπα προσευχής, και άνδρες και γυναίκες που να δίνονται στο έργο της προσευχής χωρίς κανέναν ενδοιασμό.
Η προσευχή είναι εκείνη που δημιουργεί την ευλάβεια στον άνθρωπο. Ο ευλαβής άνθρωπος τρέφεται από την προσευχή και αφιερώνεται σ’ αυτή με όλες τις δυνάμεις
του. Διδάσκει με τη ζωή του. Εμπνέεται με την προσευχή. Ζητά να έχει το Θεό κοντά του, για να ζει τις ευλογίες Του. Δεν μπορεί να ζούμε χωρίς προσευχή, αν θέλουμε να ζούμε αληθινά χριστιανικά. Η καρδιακή προσευχή αναδεικνύει αγίους.Σε παρακαλώ, μην τεμπελιάζεις. Να προσεύχεσαι πολύ στον Κύριό μας, διότι η προσευχή σου διδάσκει την αγάπη, την υπομονή, την πίστη, την καλοσύνη, τη σιωπή, την ευγένεια και τόσες άλλες αρετές. Βλέπεις πόσο μεγίστη είναι η προσφορά της στον άνθρωπο; Περιόρισε τις ασχολίες σου και ασκήσου στην προσευχή. Μην προβάλλεις δικαιολογίες για τον ελάχιστο χρόνο που διαθέτεις γι’ αυτή, διότι αυτό είναι εκ του πονηρού. Ο διάβολος βρίσκει χίλιους δυο τρόπους για να σε εμποδίσει να προσευχηθείς. Δείξε την αγωνιστικότητά σου στο έργο της προσευχής. Το κέρδος θα είναι μεγάλο για την πνευματικότητά σου. Γίνε άνθρωπος του Θεού με
τη συνεχή προσευχή σου. Η μεταμόρφωσή σου θα έλθει πολύ γρήγορα και συγχρόνως θα βοηθήσεις πολλούς ανθρώπους με τη δική σου ζωή.
–Μα, γέροντα, μέσα στον κόσμο που ζούμε, μπορούμε να προσευχόμαστε τόσο πολύ;
–Ναι, ευλογημένο παιδί μου, μπορούμε. Όταν αγαπούμε με την καρδιά μας το Θεό, όλα γίνονται εύκολα στη ζωή μας. Πρέπει να ζούμε μέσα στον κόσμο για την προσευχή και να εργαζόμεθα για το Θεό. Να μη δίνουμε σημασία στα πράγματα του κόσμου αλλά προσευχόμενοι να νιώθουμε τη δύναμη της αγάπης του Θεού. Να αιχμαλωτιζόμαστε από την προσευχή για να λάμπουμε στην καθημερινή ζωή μας. Η πνευματική δύναμή της νικά κάθε εμπόδιο στη ζωή μας, διότι εργάζεται για τη σωτηρία μας και για εκείνους που προσευχόμαστε. Η προσευχή λειτουργεί καλύτερα όταν εργαζόμαστε αυτή με την καρδιά μας. Αγάπησε τον Ιησού με την καρδιά σου. Δώσε περισσότερη αγάπη όταν προσεύχεσαι.
Μην ξεχνάς ότι ο Θεός είναι Αγάπη, και με την αγάπη επικοινωνεί. Όσο τον αγαπάς, τόσο περισσότερο ανοίγεται η καρδιά σου σ’ Αυτόν και σε ευλογεί. Προσπάθησε να δείξεις την αγάπη σου με την καρδιά σου και όχι με τη λογική σου. Γι’ αυτό μας λέγει ο Κύριος. «Δος μου σην καρδίαν». Η καρδιά μπορεί να δακρύσει και όχι η λογική. Μην προσεύχεσαι λογικά, αλλά με καρδιακά δάκρυα, που δείχνουν την αγάπη προς τον Ιησού. Ο Ίδιος εδάκρυσε μέσα στην προσευχή Του και τα δάκρυά Του ήταν ως θρόμβοι αίματος. Προσευχή δυνατή που δεν μπορεί να φθάσει εύκολα ο προσευχόμενος άνθρωπος. Να προσπαθείς να εισέρχεσαι μέσα στην καρδιά σου πριν ακόμη αρχίσεις να προσεύχεσαι. Να ετοιμάζεσαι με απόλυτη αυτοσυγκέντρωση και ο νους σου να στρέφεται με αγάπη προς τον εσταυρωμένο Ιησού. Να ζητάς το έλεός Του ως ο ληστής. Να ταπεινώνεσαι μέσα στην προσευχή σου. Να δακρύζεις. Να καίγεται η καρδιά σου για την αγάπη του Θεού. Να συντρίβεις την καρδιά σου. Να αισθάνεσαι την αμαρτωλότητά σου μέσα σ’ αυτή με βαθύ πνεύμα κατανύξεως. Να έχεις ζήλο πνευματικό. Μη σηκώνεσαι από την προσευχή χωρίς να έχεις κατάνυξη. Τότε η καρδιά σου θα πλημμυρίζει από το Άγιο Πνεύμα. Μέσα στην καθαρή προσευχή να ξέρεις ο Θεός
δοξάζεται και αινείται από τους αγίους αγγέλους. Η καθαρή προσευχή είναι πνευματική και όχι σαρκική. Πόσες προσευχές των ανθρώπων γίνονται από συνήθεια, χωρίς αγάπη. Τέτοιες προσευχές δεν γίνονται δεκτές από το Θεό.
–Γέροντα, για ν’ αποκτήσουμε καθαρή και ζωντανή προσευχή, τι πρέπει να κάνουμε;
–Παιδί μου, η αληθινή προσευχή χρειάζεται αυταπάρνηση. Εκείνος που επιθυμεί να προσεύχεται αληθινά, πρέπει να αρνηθεί πολλά πράγματα που τον περιβάλλουν και να
γεμίζει μόνο από το Θεό. Να αρνηθεί τις κοσμικές απαιτήσεις και κάθε τι που μολύνει τη διάνοια και την ψυχή του. Η ζωντανή προσευχή αγαπά μόνο το Θεό και όλα τα άλλα τ’ αποστρέφεται. Γίνεται η αναπνοή για τον πνευματικό άνθρωπο. Το θεωρεί ζημία του να μην προσεύχεται, διότι βλέπει να καταστρέφεται η ψυχή του από την απομάκρυνσή του απ’ αυτήν. Η ψυχή αδυνατίζει από τη δύναμη του Θεού και γίνεται νωχελική στα πνευματικά έργα. Γι’ αυτό, σου λέγω, να προσεύχεσαι περισσότερο, και ακόμη περισσότερο, για να νιώθεις τη δύναμή της μέσα σου.Να διαθέτεις περισσότερο χρόνο για απομόνωση και να σηκώνεσαι πρωί για προσευχή. Να μη βιάζεσαι στην προσευχή σου, αλλά ο χρόνος να είναι διαθέσιμος για το Θεό. Να είσαι ήρεμος όταν προσεύχεσαι και να θυσιάζεις αρκετό χρόνο από την ημέρα σου για προσεκτική προσευχή.Να ξέρεις ότι ο άνθρωπος που προσεύχεται από μικρός και έχει καθαρό νου σε κάποια ηλικία ο Θεός τον ευλογεί πολύ και ανοίγεται ο πνευματικός κόσμος σε μεγάλη διάσταση, που δεν μπορεί να διανοηθεί η ανθρώπινη σκέψη. Ζει διαρκώς μέσα στο Θεό και δίνονται σ’ αυτόν πνευματικές εξουσίες για να σώζει ψυχές, ακόμη κι εκείνες που βρίσκονται μέσα στην κόλαση.Η προσευχή του είναι πολύ αποτελεσματική κι έχει θεϊκή δύναμη που καταστρέφει κάθε δαιμονική ενέργεια. Γνωρίζει πολλά για την πνευματική κατάσταση πολλών ανθρώπων και ενημερώνεται για κάθε τι που τον απασχολεί. Αλλά το σπουδαιότερο, ο Θεός συνομιλεί διαρκώς μαζί του και του αναφέρει κάθε τι σχετικό με την πνευματική κατάστασή του και πού τον έχει τάξει στον ουρανό. Έχει ουράνια προστασία, που τον διδάσκει από τι να προσέχει για να βελτιώνεται και να γνωρίζει ο ίδιος την πνευματική του κατάσταση και πόσο ευαρεστείται μαζί του ο Θεός. Πνευματικώς ζει σε άλλο κόσμο που δεν έχει σχέση με τον υλικό κόσμο. Η πνευματική διάστασή του ανοίγεται σε χώρους που είναι ευλογημένοι από το Θεό. Ο Θεός του δείχνει κόσμους της κολάσεως και του παραδείσου. Του δείχνει πόσο βασανίζεται ο άνθρωπος μέσα στην κόλαση και πόσο χαίρεται στον παράδεισο. Η προσευχή του είναι καθαρή και ο Θεός θέλει να προσεύχεται περισσότερο, διότι με αυτήν σώζει πολλούς ανθρώπους. Γίνεται πολλές φορές και σύμβουλος του Θεού για ανθρώπινες αποφάσεις. Είναι ο ευάρεστος στο Θεό, διότι ο Θεός τον αγαπά πολύ και εκείνος αγαπά πολύ το Θεό. Είναι χαρισματικός άνθρωπος. Η προσευχή του γίνεται πόλος έλξεως, που τον υπηρετούν άγγελοι και αρχάγγελοι και γεύεται την ευωδία του παραδείσου και τους ουράνιους κόσμους του Θεού.Ευλογημένο παιδί μου, μην εγκαταλείπεις την προσευχή, αλλά να τη ζητάς με όλη την καρδιά σου και την ψυχή σου. Μάθε να προσεύχεσαι καρδιακά, ώστε κάποτε να γίνεις όλος φωτιά από το Πανάγιον Πνεύμα. Έλα να προσευχηθούμε στο Θεό με την καρδιά μας και ας αφήσουμε όλη την ψυχή μας στη θεϊκή αγκαλιά Του, για να μας προστατεύσει από κάθε τι κακό και συγχρόνως να γλυκαθούμε από τη θεία παρουσία Του… Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς!

Προσευχή σημαίνει αναζήτηση του Θεού, συνάντηση με τον Θεό, και προώθηση πιο πέρα από τη συνάντηση, στην κοινωνία μαζί Του. Η προσευχή είναι λοιπόν μια πράξη, ένα βίωμα, μία στάση.
Μια στάση όχι μόνο σε σχέση με τον Θεό αλλά και σε σχέση με τον κόσμο της δημιουργίας. Προκύπτει από τη συναίσθηση ότι ο κόσμος στον οποίο ζούμε δεν είναι απλώς δυσδιάστατος, φυλακισμένος στις συντεταγμένες του χρόνου και του χώρου ένας κόσμος επίπεδος στον οποίο συναντούμε την επιφανειακή όψη των πραγμάτων, μια θαμπή επιφάνεια που σκεπάζει το κενό...
Η προσευχή προκύπτει από την ανακάλυψη ότι ο κόσμος έχει βάθος, και ότι δεν περιστοιχειζόμαστε μόνο από ορατά πράγματα, αλλά ότι είμαστε βουτηγμένοι μέσα σε αόρατα πράγματα και διαποτισμένοι απ’ αυτά.
Κι αυτός ο αόρατος κόσμος είναι συγχρόνως η παρουσία του Θεού, η ύψιστη και κορυφαία πραγματικότητα, και η εσώτατη μας αλήθεια.
Το ορατό και το αόρατο δε βρίσκονται σε αντίθεση μεταξύ τους ούτε μπορούν να αντιπαρατεθούν σαν ποσά προς άθροιση· είναι παρόντα συγχρόνως, όπως η φωτιά μέσα στο πυρωμένο σίδερο.
Το ένα συμπληρώνει το άλλο κατά ένα μυστηριώδη τρόπο που ο Άγγλος συγγραφέας Charles Williams περιγράφει ως «συν-ενύπαρξη»: Η παρουσία της αιωνιότητος στο χρόνο, το μέλλον μέσα στο παρόν και επίσης η παρουσία κάθε εφήμερης στιγμής μέσα στην αιωνιότητα, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, όλα μαζί εσχατολογικά, το ένα μέσα στο άλλο όπως το δέντρο μέσα στο σπόρο!
Το να ζει κανείς μόνο μέσα στον ορατό κόσμο είναι σαν να ζει στην επιφάνεια, αγνοεί ή παραγκωνίζει όχι μόνο την ύπαρξη του Θεού, αλλά και το βάθος των δημιουργημάτων.
Σημαίνει καταδίκη του εαυτού μας σε μια επιφανειακή μόνο αντίληψη του κόσμου. Όταν όμως δούμε βαθύτερα τότε ανακαλύπτουμε στην καρδιά των πραγμάτων ένα σημείο ισορροπίας που αποτελεί την τελείωσή τους.
Στα γεωμετρικά μεγέθη δεν υπάρχει εσωτερικότητα. Τα όριά τους είναι πεπερασμένα. Ο κόσμος τέτοιων μορφών είναι δυνατό να πολλαπλασιαστεί, αλλά δεν μπορεί να επεκταθεί σε βάθος.
Η καρδιά όμως του ανθρώπου διαθέτει βάθος. Όταν προσεγγίσουμε την απαρχή της ζωής μέσα στον άνθρωπο, ανακαλύπτουμε πως η ίδια αυτή η ζωή πηγάζει από πιο πέρα.
Η καρδιά του ανθρώπου είναι ανοιχτή στο μη ορατό. Όχι στο μη ορατό της ψυχολογίας του βάθους, αλλά στο άπειρο μη ορατό, στο δημιουργικό Λόγο του Θεού στον Θεό τον ίδιο.
Έτσι η επιστροφή στον εαυτό μας δεν είναι συνώνυμη με την ενδοστρέφεια, αλλά με την ανάδυσή μας πέρα από τα όρια του πεπερασμένου εαυτού μας.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είπε: «Όταν ανακαλύπτεις την πόρτα της καρδιάς σου, ανακαλύπτεις την πύλη τ' ουρανού». Η ανακάλυψη τώρα του δικού μας εσωτερικού βάθους συμβαδίζει με την αναγνώριση του βάθους των άλλων. Καθένας μας έχει τη δική του απεραντοσύνη. Χρησιμοποιώ τη λέξη «απεραντοσύνη» σκόπιμα. Σημαίνει πως το βάθος δε μετριέται, όχι γιατί είναι τόσο μεγάλο που να μην το φτάνουν τα μέτρα μας, αλλά διότι η ποιότητα του δεν υπόκειται καθόλου σε μετρήσεις.
Η απεραντοσύνη της προσωπικής μας κλήσεως είναι ότι μετέχουμε στη θεία φύση, και ότι ανακαλύπτοντας το προσωπικό μας βάθος ανακαλύπτουμε τον Θεό τον οποίο μπορούμε να ονομάσουμε αθέατο πλησίον μας, Άγιον Πνεύμα, Χριστό, Πατέρα.
Επίσης ανακαλύπτουμε την απεραντοσύνη και την αιωνιότητα του Θεού στο γύρω κόσμο μας. Και αυτή είναι η απαρχή της προσευχής: η αναγνώριση ενός τρισδιάστατου κόσμου σε χρόνο, χώρο και σε ένα μόνιμο αλλά συνεχώς εναλλασσόμενο βάθος.

Αντωνίου του Σουρόζ


Πάρα πολύς κόσμος έχει δυστυχώς εσφαλμένη εντύπωση ότι η διδασκαλία του Κυρίου (χρηστός τρόπος ζωής)για να τον ακολουθήσεις είναι φορτίο βαρύ.Δεν κάνουν καν δοκιμή να δουν αν αντέχουν στα κιλά του.Άλλοι ξεκινούν με ενθουσιασμό και θάρρος να τον σηκώσουν, αλλά γρήγορα τα παρατούν.Και άλλοι βέβαια έχοντας ως κίνητρο την πραγματική αγάπη τους προς το πρόσωπο του Ιησού τον έχουν ως μόνιμο μπέρκινγ στον ώμο αφού σε κάποια στιγμή και δώθε δεν νοιώθουν και το βάρος του...Διαβάζουμε πιο κάτω μια συναφή ιστοριούλα..
Ένας έμπορος δούλων έχοντας μαζί του ένα καραβάνι από σκλάβους τους οδηγούσε στην Εφεσο για να τους πουλήσει. Οι σκλάβοι φορτώθηκαν όλες τις αποσκευές και ένας από αυτούς προτίμησε να πάρει το πιο βαρύ φορτίο που ήταν το κοφίνι με τα τρόφιμα. Ολοι παραξενεύτηκαν γιατί αυτός προτίμησε να πάρει το κοφ ίνι με τα τρόφιμαιι.. Στο τέλος του ταξιδιού όμως έλυσαν την απορία τους. Τα τρόφιμα είχαν τελειώσει και ο δούλος κουβαλούσε τελικά το πιο ελαφρύ φορτίο.Αυτό συμβαίνει και με το χριστιανό που φορτώνεται το ζυγό του Χριστού. Στη διάρκεια της πορείας του, αντιλαμβάνεται και ο ίδιος πόσο ανάλαφρο είναι το φορτίο του ζυγού του Χριστού. Στην αρχή πολλά πράγματα στο χώρο της πίστεως φαίνονται βαριά, δύσκολα και ακατόρθωτα. Όταν όμως καθ' οδόν η χάρις του θεού τα επισκιάζει, τα δύσκολα γίνονται εύκολα, τα βαριά ανάλαφρα και τα ακατόρθωτα κατορθωτά. Αλλωστε ο Κύριος μας το είπε καθαρά: «ο γάρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστί» (Ματθ. κεφ.11,στίχ.30).


Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον Αγαθέ τας ψυχάς ημών.Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές).Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς.Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανώ και επί της γής.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.Ότι σου έστιν η βασιλεία και η δύναμης και η δόξα, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.Κύριε ελέησον. (δώδεκα φορές).Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν τω Βασιλεί ημών Θεώ.Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Χριστό τω Βασιλεί ημών Θεώ.Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Αυτώ Χριστώ τω Βασιλεί και Θεώ ημών.Κύριε ελέησον (δώδεκα φορές)Εξεγερθέντες του ύπνου προσπίπτομεν Σοι, Αγαθέ, και των Αγγέλων τον ύμνον βοώμεν Σοί.Δυνατέ, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς.Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.Της κλίνης και του ύπνου εξεγείρας με Κύριε, τον νούν μου φώτισον, και την καρδίαν και τα χείλη μου άνοιξον, εις το υμνείν Σε, Αγία Τριάς, Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός, δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς.Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.Αθρόον ο Κριτής επελεύσεται, και εκάστου αι πράξεις γυμνοθήσονται, αλλά φόβω κράξωμεν εν τω μέσω της νυκτός, Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός, δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς.
Ψαλμός Ν΄
Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεος σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.Επι πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιον μου εστί δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον, και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν σου απο των αμαρτιών μου, και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με απο του προσώπου Σου, και το πνεύμα Σου το Άγιον μη αντανέλης απ' εμού.Απόδος μοι την αγαλλίασιν του Σωτηρίου σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου και ασεβείς επι σε επιστρέψουσι.Ρύσαι με εξ αιμάτων, ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου.Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν Σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτόματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεό πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην, ο Θεός, ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτόματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριον σου μόσχους.
Ψαλμός ΞΘ΄
Ο Θεός, εις την βοήθειαν μου πρόσχες. Κύριε, εις το βοηθείσαι μοι σπεύσον. Αισχυνθήτωσαν και εντραπήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου. Αποστραφήτωσαν εις τα οπίσω και καταισχυνθήτωσαν οι βουλώμενοι μοι κακά. Αποστραφήτωσαν παραυτίκα αισχυνόμενοι οι λέγοντες μοι. Εύγε εύγε. Αγαλλιάσθωσαν και ευφρανθήτωσαν επί σοι πάντες οι ζητούντες, ο Θεό, και λεγέτωσαν δια παντός. Μεγαλυνθήτω ο Κύριος, οι αγαπώντες το σωτήριον Σου. Εγώ δε πτωχός ειμί και πένης, ο Θεός, βοήθησον μοι.Βοηθός μου και ρύστης μου ει Συ, Κύριε, μη χρονίσης.
Ψαλμός ΡΜΒ΄
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτησαι την δέησιν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου Σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιον Σου παν ζων. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς, ως νεκρούς αιώνος , και ηκηδίασεν επ' εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων , εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις Σου , εν ποιήμασι των χειρών Σου εμελέτων. Διεπέτασα προς Σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρος Σοι. Ταχύ εισάκουσον μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν Σου απ' εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεος Σου, ότι επι Σοι ήλπισα. Γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, οτι προς Σέ ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς Σέ κατέφυγον, δίδαξον με του ποιείν το Θέλημα σου, οτι σύ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα Σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία, ένεκεν του ονόματος Σου, Κύριε ζήσεις με.Εν τη δικαιοσύνη Σου, εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και απολείς πάντας τους εχθρούς μου, οτι εγώ δούλος Σου ειμί.
Το Σύμβολο της Πίστεως
Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός, Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών. Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.
Άξιον εστίν, ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών.Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον,σέ μεγαλύνομεν.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές).Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίας ημών, Δέσποτα συγχώρισον τας ανομίας ημίν, Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος Σου.Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον. Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανώ και επί της γης.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού…Αμήν.
Δόξα σοι, Βασιλεύ, Θεέ Παντοκράτορ, ότι τη θεία σου και φιλανθρώπω προνοία ηξίωσας με τον αμαρτωλόν και ανάξιον εξ ύπνου αναστήναι. Δέξαι, Κύριε, και την φωνήν της δεήσεώς μου, ως των αγίων και νοερών σου Δυνάμεων, και ευδόκησον εν καρδία καθαρά και πνεύματι ταπεινώσεως προσενεχθήναι Σοι την εκ των ρυπαρών χειλέων μου αίνεσιν, όπως καγώ κοινωνός γένωμαιτων φρονίμων Παρθένων εν φαίδρα λαμπηδόνι της ψυχής μου, και δοξάζω Σε, τον εν Πατρί και Πνεύματι δοξαζόμενον Θεόν Λόγον. Αμήν.Εκ του ύπνου εξανιστάμενος, ευχαριστώ Σοι, Αγία Τριάς, ότι δια την πολλήν Σου αγαθότητα και μακροθυμίαν ουκ οργίσθης εμοί τω ραθύμω και αμαρτωλώ, ουδέ συναπόλεσας με ταις ανομίαις μου, αλλ' εφιλανθρωπεύσω συνήθως και προς απόγνωσιν κείμενον ήγειρας με, εις το ορθρίσαι και δοξολογήσαι το κράτος Σου. Και νυν φώτισον μου τα όμματα της διανοίας, άνοιξον μου το στόμα, του μελετάν τα λόγια Σου, και ποιείν το θέλημα Σου, και ψάλλειν Σοι εν εξομολογήσει καρδίας, και ανυμνείν το πανάγιον όνομα Σου, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.Εκ νυκτός ορθρίζει το πνεύμα ημών πρός σε ο Θεός, διότι φως τα προστάγματα σου. Δίδαξον ημάς ο Θεός την δικαιοσύνην σου, τας εντολάς σου και τα δικαιώματα σου, φώτισον τους οφθαλμούς των διανοιών ημών, μήποτε υπνώσωμεν εν αμαρτίαις εις θάνατον, απέλασον πάντα ζόφον απο των καρδιών ημών, χάρισαι ημίν τον της δικαιοσύνης Ήλιον και ανεπηρέαστον την ζωήν ημών διαφύλαξον εν τη σφραγίδι του Αγίου σου Πνεύματος, κατεύθυνον τα διαβήματα ημών εις οδόν ειρήνης, δος ημίν τον όρθρον και την ημέραν εν αγαλλιάσει, ινα Σοι τας εωθινάς αναπέμπωμεν ευχάς. Ότι Σον το κράτος, και Σου εστίν η βασιλεία και η δύναμης και η δόξα, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.Αινούμεν, υμνούμεν, ευλογούμεν και ευχαριστούμεν σοι ο Θεός των Πατέρωνν ημών, ότι παρήγαγες την σκιάν της νυκτός και έδειξας ημίν πάλιν το φως της ημέρας, αλλ' ικετεύομεν την σην αγαθότητα. Ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών και πρόσδεξαι την δέησιν ημών εν τη μεγάλη σου ευσπλαχνία, ότι προς σέ καταφεύγομεν τον ελεήμονα και παντοδύναμον Θεόν. Λάμψον εν ταις καρδίαις ημών τον αληθινόν Ήλιον της δικαιοσύνης σου, φώτισον τον νουν ημών, και τας αισθήσεις όλας διατήρησον, ίνα ως εν ημέρα ευσχημόνως περιπατούντες την οδόν των εντολών σου, καταντήσωμεν εις την ζωήν την αιώνιον, ότι παρά σοί εστίν η πηγή της ζωής, και εν απολαύσει γενέσθαι καταξιωθώμεν του απροσίτου φωτός. Ότι συ εί ο Θεός ημών, και σοί την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.Ευχαριστούμεν σοι, Κύριε, ο Θεός των σωτηριών ημών, ότι πάντα ποιείς εις ευεργεσίαν της ζωής ημών, ίνα δια παντός προς σε αποβλέπομεν, τον σωτήρα και ευεργέτην των ημετέρων ψυχών. Ότι διανέπαυσας ημάς εν τω παρελθόντι της νυκτός μέτρω και εξήγειρας ημάς εκ των κοιτών ημών, και έστησας ημάς εις προσκύνησιν του αγίου σου ονόματος. Διό δεόμεθα σου, Κύριε, δος ημίν χάριν και δύναμιν, ίνα καταξιωθώμεν ψάλλειν σοι συνετώς και προσεύχεσθαι αδιαλείπτως εν φόβω και τρόμω την εαυτών σωτηρίαν κατεργαζόμενοι. Επάκουσον, Δέσποτα, και ελέησον ημάς και σύντριψον υπό τους πόδας ημών τους αοράτους εχθρούς και πολεμίους ημών. Ότι συ ει μόνος βοηθός και υπερασπιστής της ζωής ημών, και σέ ευλογούμεν εις τους αιώνας. Αμήν.Ο Θεός των δυνάμεων, ο υπάρχων πρό των αιώνων και μένων εις τους αιώνας, ο Διμιουργός των απάντων, ο ποιήσας τον ήλιον εις φωτισμόν της ημέρας και την νύκτα εις ανάπαυσιν πάσης σαρκός, ευχαριστούμεν σοι, ότι διήγαγες ημάς εν ειρήνη την νύκτα και προσήγαγες τη αρχή της ημέρας εν ευχαριστία, και δεόμεθα σου, επίλαμψον ημίν τον της δικαιοσύνης σου ήλιον και ποίησον ημάς υιούς φωτός και υιούς ημέρας. Εξαπόστειλον το φως σου το υπερουράνιον, εις το καταλάμψαι τους νοερούς οφθαλμούς ημών και κυβέρνησον πάσαν κίνησην της καρδίας ημών κατά το σοί ευάρεστον, ίνα την τε παρούσαν ημέραν σωφρόνως διατελέσωμεν και πάντα τον χρόνον της ζωής ημών απροσκόπτως διαβιώσωμεν.
Δοξολογία
Δόξα εν υψίστοις Θεό, και επι γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία. Υμνούμεν Σε, ευλογούμεν Σε, προσκυνούμεν Σε, δοξολογούμεν Σε, ευχαριστούμεν Σοι, για την μεγάλην Σου δόξαν. Κύριε Βασιλεύ, επουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ. Κύριε Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, και Άγιον Πνεύμα. Κύριε ο Θεός, ο αμνός του Θεού, ο Υιός του Πατρός , ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου, ελέησον ημάς, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου.Πρόσδεξαι την δέησην ημών, ο καθήμενος εν δεξιά του Πατρός, και ελέησον ημάς. Ότι Συ ει μόνος Άγιος , Συ ει μόνος Κύριος, Ιησούς, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν. Καθ' εκάστην ημέραν ευλογήσω Σε και αινέσω το όνομα σου εις τον αιώνα, και εις τον αιώνα του αιώνος.Κύριε, καταφυγή εγεννήθης ημίν εν γενεά και γενεά.Εγώ είπα, Κύριε ελέησον με, ίασαι την ψυχήν μου, ότι ήμαρτον Σοι. Κύριε, προς σέ κατέφυγον, δίδαξον με του ποιείν το θέλημά σου, οτι Συ ει ο Θεός μου. Ότι παρά σοί πηγή ζωής, εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως.Παράτεινον το έλεος Σου τοις γινώσκουσι Σε. Καταξίωσον, Κύριε, εν τη νυκτί ταύτη αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς.Ευλογητός ει Κύριε, ο Θεός των Πατέρων ημών, και αινετόν και δεδοξασμένον το όνομα Σου εις τους αιώνας. Αμήν.Γένειτο, Κύριε,το έλεος Σου εφ' ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επι Σε. Ευλογητός εί, Κύριε ο Θεός των πατέρων ημών και αινετόν και δεδοξασμένον το όνομα Σου εις τους αιώνας. Αμήν. Γένοιτο, Κύριε, το έλεος Σου εφ' ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επι Σε. Ευλογητός ει, Δέσποτα, συνέτισον με τα δικαιώματα σου, Ευλογητός ει, Άγιε φώτισον με τοις δικαιώμασι Σου. Κύριε το έλεος σου εις τον αιώνα, τα έργα των χειρών Σου μη παρίδης. Σοι πρέπει αίνος, Σοι πρέπει ύμνος, Σοι δόξα πρέπει, τω Πατρί και το Υιώ και το Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.Ευχή εις την Αγία ΤριάδαΔόξα σοι ο Θεός ημών δόξα σοι. Δόξα σοι Κύριος ο Θεός ημών, ο αεί παρορών τας αμαρτίας ημών. Δόξα σοι Κύριε ο Θεός ημών, ο καταξίωσας με και την σήμερον θεάσασθαι. Δόξα Σοι Παναγία Τριάς ο Θεός ημών. Προσκυνώ την αγαθότητά σου την ανεκδιήγητον, Υμνώ την μακροθυμία σου την ανεξιχνίαστον. Ευχαριστώ και δοξολογώ το αμέτρητον σου έλεος, ότι μυρίων κολάσεων και τιμωριών όντα άξιον, ελεείς και ευεργετείς με μυρίαις ευεργεσίαις. Δόξα σοι Κύριε ο Θεός ημών πάντων ένεκα. Ο εξαποστέλων το φως και πορεύεται, ο ανατέλλων τον ήλιον επι δικαίους και αδίκους, πονηρούς τε και αγαθούς, ο ποιόν όρθρων και φωτίζων πάσαν την οικουμένην, φώτισον και ημών τας καρδίας, Δέσποτα, των απάντων, χάρισαι ημίν εν τη παρούση ημέρα ευαρεστείν Σοι, διαφυλάττων ημάς απο πάσης αμαρτίας, και πάσης πονηράς πράξεως, ρυόμενος ημάς από παντός βέλους πετομένου ημέρας, και πάσης αντικειμένης δυνάμεως. Πρεσβείαις της Παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, των άυλον σου λειτουργών και επουρανίων Δυνάμεων, και πάντων των αγίων των απ' αιώνος Σοί ευαρεστησάντων. Σον γαρ εστί το ελεείν, και σώζειν ημάς, ο Θεός ημών, και Σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί, και τω Υιώ και τω αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ευχή εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον
Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, του κόσμου Κυρία, το καύχημα μου, η ελπίς μου, η καταφυγή μου, η προστασία μου, η σκέπη, η παραμυθία, το αγαλλίαμα μου. Κυριευθέντα με υπο πολλών πταισμάτων, ελέησον και δείξον τα φιλάνθρωπα Σου σπλάγχνα εις εμέ τον αμαρτωλόν και παμβέβηλον. Η το Φώς το αληθινόν τεκούσα, φώτισον τους νοητούς οφθαλμούς της καρδίας μου. Η την πηγήν της αθανασίας κυήσασα, ζωοποίησόν με τον τεθανατωμένον τη αμαρτία. Η αγαθή του αγαθού, η φιλάνθρωπος του φιλανθρώπου, η ελεήμων του ελεήμονος και πανοικτίρμονος Θεού Μήτηρ, δος κατάνυξην και συντριβήν εν τη καρδία μου και ανάκλησιν εν ταις αιχμαλωσίαις των διαλογισμών μου. Και δώρησαι μοι κατώδυνον και επίπονον διάνοιαν εν τη παρούση δοξολογία Σου και παράσχου μοι δάκρυα μετανοίας και κατανύξεως εις το υμνείν και δοξάζειν το Πανάγιον όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.Μνήσθητι, Δέσποτα φιλάνθρωπε, ο Θεός ημών, πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών. 'Ετι μνήσθητι, Κύριε, των ασθενούντων, των αιχμαλώτων, των αγνοουμένων, των εγκλωβισμένων, των εν αποδιμίαις όντων, των εν θαλάσση, αέρι πλεόντων και εν ξηρά ταξιδευόντων, των εν θλίψεσι, των εν ανάγκαις. Έτι και υπέρ των ελεούντων, των μισούντων και αγαπώντων ημάς και των λοιπών. Μνήσθητι Κύριε, και υπέρ πάντων των ευσεβώς κεκοιμημένων προπατόρων, πατέρων, και αδελφών και συγγενών, και παντός ορθοδόξου, και υπέρ πάντων των από περάτων εώς περάτων της οικουμένης, και ελέησον και αξίωσον πάντας ημάς εις την βασιλείαν σου την επουράνιον.
Άξιον εστίν, ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών.Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντος Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν.Δι' ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.


«Έλαφος διψαλέον γίνεται και από της φύσεως και από τους όφεις κατεσθίειν. Και συ τοίνυν τούτο ποίησον. Τον νοητόν όφιν κατάφαγε και δυνήση διψάν τον του θεού πόθον»
(Ιωάννου Χρυσοστόμου.)

Το χριστιανικό αυτό σύμβολο είναι παρμένο από τον ψαλμό 41. «Ον τρόπον επιποθεί η έλαφος επί τας πηγάς των υδάτων, ούτως επιποθεί η ψυχή μου προς σε ο θεός». (Καθώς το διψασμένο ελάφι λαχταράει και τρέχει στις πηγές των υδάτων, έτσι σε λαχταράει η ψυχή μου, θεέ μου, και τρέχει προς εσένα). Είναι, λοιπόν, σύμβολο της διψασμένης ψυχής, που αναζητεί τον θεό, που θέλει να φθάσει κοντά του, γιατί μόνον αυτός ξεκουράζει και χορταίνει τη διψασμένη ψυχή. Το ελάφι αναζητάει τα καθαρό νερό. Και ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξεδιψάσει, να χορτάσει την ψυχή του, παρά μόνον με τον λόγο του θεού, το Ευαγγέλιο, με τα θεία Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Η ψυχή μας μεταμορφώνεται με την χάρη του Αγίου Πνεύματος για να γίνει και αυτή «πηγή ύδατος αλομένου εις Ζωήν αιώνιον». (Ιω. 4,16).
Ο Κύριος μας προσκαλεί «εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω» (Ιω. 7, 37).
Το ελάφι, καθώς βοσκάει, μαζί με το χορτάρι τρώγει και μερικά μικρά ερπετά (φιδάκια) που έχουν μέσα τους δηλητήριο. Το γεγονός αυτό, αφενός πικραίνει το στόμα του ελαφιού και αφετέρου του προξενεί μεγάλη δίψα. Γι' αυτό και τρέχει γρήγορα να πιει νερό, για να ξεπικράνει τα στόμα του και να σβήσει τη δίψα του.
Το κακό και η αμαρτία είναι φίδια που πικραίνουν και δηλητηριάζουν την ύπαρξη και τη Ζωή του ανθρώπου. Ο Χριστός είναι η μόνη πηγή που γλυκαίνει την ψυχή του ανθρώπου και σβήνει τη δίψα της.
(έκδοση χριστ.στέγη Καλαμάτας)

Χρόνια πολλά σε όλους που εορτάζουν.Ο ιερομάρτυς Χαράλαμπος με την τέλεια αφοσοίωση εως τέλους στον θεό κέρδισε το αιώνιο στεφάνι του παραδείσου.Για τον βίο του πατούμε εδώ και για το μέγα θαύμα που σώθηκαν τα Φιλιατρά από βέβαιη καταστροφή στην κατοχή από τους γερμανούς εδώ.


Είναι άξιον προσοχής και μελέτης το κεφάλαιο αυτό που έχει να κάμει με τους αγγέλους.Στην Αγία Γραφή υπάρχουν πληθώρα αναφορές για εμφανίσεις αγγέλων του Θεού στους ανθρώπους.Μια εμφάνιση αγγέλου βεβαίως θα είναι εκστατική,μοναδική υπέροχη,αφήνει δε στον άνθρωπο μια αίσθηση ουράνιας αγαλλίασης και χαράς και αυτό είναι και κατά κάποιον τρόπο η επιβεβαίωση ότι η εμφάνιση αυτή προέρχεται από τον Θεό.Θέλει πολύ διάκριση στην εμφάνιση του αγγέλου γιατί όπως ξέρουμε και ο πονηρός μπορεί να μεταμορφωθεί σε άγγελο φωτός και να παραπλανήσει εφ'όσον είναι γνωστό υπήρξε κι αυτός πριν την πτώση του άγγελος λαμπρός.Διατηρεί και μετά την πτώση τις ιδιότητες των αγγέλων αφού ο Θεός δεν καταργεί το αυτεξούσιο..Ας κάνουμε ευχή πάντα οι άγγελοι του Θεού να είναι δίπλα μας και να μας φυλάνε.Τον δε προσωπικό μας άγγελο να μην τον στενοχωρήσουμε ποτέ και τύχει να μας εγκαταλείψει..Βέβαια για πολλούς επειδή έχουμε να κάνουμε με όντα ασώματα και κατα'πέκτασιν αόρατα δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι ο καθένας έχει και τον φύλακα άγγελό του.Έλα όμως που υπάρχουν διαχρονικά τόσες μα τόσες εμφανίσεις αγγέλων που μαρτυρούν την εμφάνισή τους αλλά και την αποστολή τους.Αυτό είναι τόσο αληθινό και μεγίστης αξίας για την εκκλησία μας που η τελευταία έχει θεσπίσει και ειδική ευχή στο Μικρό απόδειπνο που αναφέρεται στον φύλακα άγγελο του κάθε ενός.Την ευχή αυτή την παραθέτουμε στο τέλος.Πριν όμως από αυτό παραθέτουμε μια αληθινή ιστορία που βρήκαμε στο διαδίκτυο και όπου δείχνει την άμεση βοήθεια του προσωπικού αγγέλου του πρωταγωνιστή της ιστορίας.

Ένα κορίτσι, η Ντάνη, είχε πάει στο σπίτι μιας φίλης της, όπου και έμεινε περισσότερο από ό,τι σχεδίαζε. 'Έτσι πέρασε η ώρα, είχε πια νυκτώσει και θα επέστρεφε στο σπίτι μόνη της με τα πόδια. Δεν φοβόταν, γιατί ανήκε σε μια μικρή κοινότητα και έμενε λίγα τετράγωνα παρακάτω. Καθώς περπατούσε στην διάβαση ποδηλάτων, δηλ. στην ειδικά χαραγμένη λουρίδα, που προορίζεται για τους ποδηλάτες, σκέφθηκε μήπως κτυπηθή από κάποιο ποδήλατο μέσα στη νύκτα, η Ντάνη ζήτησε από το Θεό να την κρατήσει ασφαλή από κάθε κακό και από κάθε κίνδυνο. Όταν έφτασε στο στενό δρομάκι, που ήταν πολύ κοντά στο σπίτι της, έστριψε κανονικά και συνέχισε την πορεία της. Όμως, στο μέσο της διαδρομής, αντιλήφθηκε έναν άνδρα να στέκεται στο τέρμα λες και την περίμενε. Ανησύχησε και άρχισε να προσεύχεται, ζητώντας προστασία από το Θεό. Αμέσως ένα χαλαρό αίσθημα γαλήνης και ασφάλειας την τύλιξε! Ένοιωθε λες και κάποιος περπατούσε μαζί της. Όταν έφτασε στο τέλος του μικρού δρόμου, πέρασε ακριβώς δίπλα από τον άντρα εκείνο και έφθασε στο σπίτι ασφαλής.
Την επόμενη μέρα, διάβασε στην εφημερίδα ότι ένα νεαρό κορίτσι έπεσε θύμα βιασμού, καθώς περνούσε από το ίδιο δρομάκι μόλις είκοσι λεπτά (20) της ώρας αργότερα απ' αυτήν. Συγκλονισμένη από την τραγωδία και το γεγονός ότι μπορούσε να ήταν η ίδια θύμα του βιασμού, άρχισε να κλαίει, ευχαριστώντας τον Κύριο για την ασφάλεια, που της είχε χαρίσει.Ένοιωσε μέσα της τότε αυθόρμητα την ανάγκη να συνδράμει την άτυχη κοπέλλα και να την παρηγορήσει. Αποφάσισε λοιπόν να πάει στην αστυνομία. Ένοιωθε πως μπορούσε να αναγνωρίσει τον άντρα αυτόν και έτσι τους είπε την δική της ιστορία. Ο αστυνόμος την ρώτησε αν ήταν πρόθυμη να κοιτάξει στον κατάλογο των υπόπτων και να δοκιμάσει αν μπορούσε να αναγνωρίσει τον δράστη του βιασμού.
Αποδέχθηκε το αίτημα της Αστυνομίας και τότε της έθεσαν υπ όψιν φωτογραφίες υπόπτων, όπως συνηθίζεται κάθε φοά από την Αστυνομία. Η κοπέλλα της διηγήσεώς μας χωρίς δυσκολία αναγνώρισε και υπέδειξε τον άνδρα που είχε δει στο δρομάκι την προηγούμενη νύχτα. Όταν ειπώθηκε στον άνδρα πως είχε αναγνωριστεί ως ύποπτος, εκείνος αμέσως έσκυψε το κεφάλι και παραδέχτηκε την ενοχή του. Ο αστυνόμος ευχαρίστησε την Ντάνη για την γενναιότητά της και την ρώτησε αν μπορούσε να κάνει κάτι γι' αυτήν. Αυτή ζήτησε να ρωτήσουν τον άντρα ένα πράγμα: Η Ντάνη ήταν περίεργη και ήθελε να μάθει: γιατί δεν είχε επιτεθεί στην ίδια; Όταν τον ρώτησε ο αστυνομικός αυτός απάντησε: ''Επειδή δεν ήταν μόνη, είχε δύο ψηλούς άντρες που περπατούσανε πλάι της" Απίστευτο! Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, δεν είμαστε μόνοι. Οι άγγελοι μας προστατεύουν.
(πηγή Μ.Μ.Κ.Α)

ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΦΥΛΑΚΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΖΩΗΣ
Άγιε ’Αγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μη εγκαταλείπεις με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ’ εμού δια την ακρασίαν μου. Μη δώης χώραν τω πονηρώ δαίμονι κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος. Κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, άγιε ’Αγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσας τας ημέρας της ζωής μου, και ει τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν. σκέπασόν με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξόν με από πάσης επηρείας του αντικειμένου, ίνα μη εν τινι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν. Και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον, του επιστηρίξαι με εν τω φόβω αυτού, και άξιον αναδείξαι με δούλον της αυτού αγαθότητος. Αμήν.

Πολλές φορές και πολλά γράφονται και λέγονται για το μεγάλο θέμα της αγάπης μεταξύ των ανθρώπων. Η χριστιανική αγάπη είναι το οξυγόνο για την ύπαρξη και τη διατήρηση της χριστιανικής μας ζωής.Ανατριχιάζει κανείς στη θέα των σκελετωμένων παιδιών της αφρικανικής ηπείρου, τα οποία προσπαθούν να διατηρηθούν στη ζωή με υποτυπώδη μέσα διατροφής. Σύμφωνα με τελευταίες στατιστικές κάθε 30 δευτερόλεπτα ένα παιδί πεθαίνει από πείνα. Κάθε μέρα 25.000 ανθρώπινες υπάρξεις χάνουν τη ζωή τους από την ασιτία. Ακόμη υπάρχουν 850.000.000 άνθρωποι που υποφέρουν από πείνα .Αλλά και στη χώρα μας δεν λείπουν αυτοί που δυστυχούν και πονούν. Άνθρωποι εγκαταλελειμμένοι από προσφιλή τους πρόσωπα, διαλυμένες οικογένειες, παιδιά που κυοφορούνται και πηγαίνουν οι μητέρες τους να τους αφαιρέσουν το δικαίωμα της ζωής. Άλλοι που με ιώβεια υπομονή σηκώνουν αθόρυβα τον καθημερινό τους βαρύ σταυρό της στερήσεως των απαραίτητων αγαθών και της πολυειδούς και πολύμορφης θλίψεώς τους.
Άνθρωποι ακόμη που αγνοούν βασικές αλήθειες της πίστεώς μας και ζουν χωρίς πυξίδα στη ζωή τους. Και τόσα άλλα ανθρώπινα δράματα που δεν είδαν ούτε θα δουν το φως της δημοσιότητας.
Δυστυχώς, ζούμε σε εποχή ατομισμού και εγωκεντρισμού και αδιαφορίας για τον διπλανό μας, παρά τις πολλές κατακτήσεις της επιστήμης και της κάποιας οικονομικής ανέσεως για πολλούς. Είναι επιτακτική λοιπόν η ανάγκη όχι μόνο να γίνεται συχνά - πυκνά λόγος για τη χριστιανική αγάπη, αλλά προπάντων να τη ζούμε.Πολλοί ρωτούν: Τι είναι ο Θεός; Ποιος είναι στη φύση και την ουσία του ο Θεός; Βεβαίως κανείς δεν μπορεί να Τον περιγράψει. Διότι «Το Θείον είναι ακατάληπτον και τούτο μόνον αυτού καταληπτόν, η ακαταληψία» , όπως λένε οι ιεροί Πατέρες. Όμως από τις εκδηλώσεις και ενέργειες του θεού βεβαιωνόμαστε ότι ο θεός είναι αγάπη (Α' Ιω. δ' 8). Πρώτος Αυτός μας αγάπησε με το κατ' εξοχήν μοναδικό και ανεπανάληπτο γεγονός: Τον Υιό του τον μονάκριβο απέστειλε στον κόσμο Σωτήρα και Λυτρωτή μας. Εμείς ήμασταν ανάξιοι της αγάπης του εξαιτίας των αμαρτιών μας. Είχαμε καταδικασθεί σε θάνατο αιώνιο. Τώρα έχουμε τη δυνατότητα να ζήσουμε δι' αυτού την πνευματική και αιώνια ζωή.Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός ολόκληρη τη ζωή του «διήλθεν ευεργετών καιώμενος πάντας τους καταδυναστευομένους υπό του διαβόλου» (Πράξ. ι' 38). Περιόδευσε και πέρασε από τόπο σε τόπο, ευεργετούσε και θεράπευε όλους όσοι βρίσκονταν κάτω από την τυραννία του διαβόλου. Εδίδασκε, εθεράπευε ασθενείς. Άλλοτε διέθετε και τον χρόνο της αναπαύσεώς του, διότι σπλαχνιζόταν τους ανθρώπους, που ήταν ως πρόβατα χωρίς ποιμένα. Είχαν ανάγκη από στοργή και αγάπη και καθοδήγηση ασφαλή για να γνωρίσουν την αλήθεια και να επιτύχουν τη σωτηρία και τον αγιασμό τους. Να ανακουφισθούν από τον πόνο και τις αρρώστιες τους.
Είναι αγάπη ο θεός. Μας ευεργετεί όλους και μας φροντίζει. «Πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α' Τιμ. β' 4). Και όταν επιτρέπει τις θλίψεις και όταν παιδαγωγεί τον δίκαιο, από αγάπη κινείται. Και η τιμωρία του αμαρτωλού από τον θεό της αγάπης, έχει την αγάπη ελατήριο. Θέλει να τον συνετίσει και να τον φρονηματίσει.
Εφ' όσον ο θεός είναι αγάπη, και ο Χριστιανός δεν μπορεί, δεν πρέπει να αδιαφορεί για τον διπλανό του. Οφείλει να είναι και αυτός άνθρωπος πολλής αγάπης. Μας το ζήτησε ο ίδιος ο Κύριος. «Υπόδειγμα δέδωκα υμίν, ίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν, και υμείς ποιήτε» (ιωαν. ιγ' 15). Με αυτό που έκανα, σας έδωσα τέλειο παράδειγμα, ώστε καθώς εγώ σας έπλυνα τα πόδια, έτσι και σεις να κάνετε ο ένας στον άλλον, από αγάπη να ταπεινώνεσθε και να υπηρετείσθε μεταξύ σας. Ο δε φλογερός Απόστολος της αγάπης, ο απόστολος Παύλος, τον οποίο τίποτε δεν θα μπορούσε να χωρίσει από τον Χριστό, ευχόταν να χωρισθεί από αυτόν διαπαντός, αν ήταν δυνατόν να γίνει αυτό, χάριν της σωτηρίας των αδελφών του Ιουδαίων (Ρωμ. θ' 3).
Οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων την αγάπη είχαν καθημερινό τους μέλημα. Τους θαύμαζαν οι ειδωλολάτρες. «Δέστε τους», έλεγαν, «πως αγαπά ο ένας τον άλλον.Αγαπώνται προτού να ιδωθούν».
Εκδηλώσεις αυτής της αγάπης των χριστιανών ήταν «η λογία» που οργάνωνε ο απόστολος Παύλος για τους φτωχούς Χριστιανούς των Ιεροσολύμων. Στην εποχή των διωγμών, οι χριστιανοί συμπαρίσταντο στους αδελφούς τους χριστιανούς, που συλλαμβάνονταν από τους διώκτες και φυλακίζονταν... Γνωστή είναι η οργανωμένη φιλανθρωπία στο Βυζάντιο καθώς και η «Βασιλειάδα» του Μεγάλου Βασιλείου. «Γενού τω ατυχούντι θεός, τον έλεον θεού μιμησάμενος», έλεγε ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.
Τη γνήσια εν Χριστώ αγάπη καμία δυσαρέσκεια, καμία συκοφαντία ούτε οτιδήποτε άλλο είναι ικανό να την αφανίσει. Είναι αρραγής, ακατάλυτη και σταθερή, διότι συνδετικός κρίκος είναι ο Χριστός. Η γνήσια χριστιανική «αγάπη ουδέποτε εκπίπτει» (Α' Κορ. ιγ' 8).
Να δοξάσουμε τον Κύριό μας, διότι και στις μέρες μας με τη χάρη και τη βοήθειά του έχουμε ελπιδοφόρα μηνύματα προσφοράς αγάπης προς τους συνανθρώπους μας με συγκινητικές εκδηλώσεις φιλανθρωπίας.Όμως οι ανάγκες είναι πολλές. Να τις συνεχίσουμε και να αυξήσουμε αυτές τις φιλάνθρωπες προσπάθειές μας όχι μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις αλλά και στην καθημερινή μας ζωή. Σαφής και κατηγορηματικός είναι ο λόγος του Κυρίου: «Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί έστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (Ιω. ιγ' 35). Ο Χριστιανός που αγαπά αληθινά τον Θεό, αγαπά και τον αδελφό του (Α' Ιω. δ` 20-21). Ας το θυμόμαστε αυτό πάντοτε.
(Περιοδ. Ο Σωτήρ. )

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.