tag:blogger.com,1999:blog-51530439768214985222024-02-21T06:32:04.865+02:00ΕΙΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ...eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comBlogger366125tag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-250597968189351672018-09-23T14:13:00.000+03:002018-09-23T14:17:55.443+03:00Ο εγωισμός πιο πάνω κι από την κόλαση..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5ugLLVhMgUBmicIRUUbttLvyP3mBVdfhalAcToRfjqsp8qbacgdFnJNcOJOK58XI5EoBUwRP2zG7_a4-pZ9FzbhQLTaKWbGSr7g3H0N0ctHe3fmo9fnHEzVQ9xsf-3vd-fOiGmS2KYltC/s1600/%25CE%25B9%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="148" data-original-width="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5ugLLVhMgUBmicIRUUbttLvyP3mBVdfhalAcToRfjqsp8qbacgdFnJNcOJOK58XI5EoBUwRP2zG7_a4-pZ9FzbhQLTaKWbGSr7g3H0N0ctHe3fmo9fnHEzVQ9xsf-3vd-fOiGmS2KYltC/s1600/%25CE%25B9%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25BF.jpg" /></a></div>
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: "montserrat" , sans-serif; font-size: 20px;">Γνωρίζετε αγαπητοί φίλοι οτι ο εγωισμός του ανθρώπου είναι πιο πάνω κι απο τη κόλαση.Μα θα πει κάποιος δεν υπάρχει πιο</span><br />
<a name='more'></a>χειρότερη και ζοφερή κατάσταση απο την κόλαση.Μάλιστα για να περιγράψει την οδυνηρότητα και την βάσανιστική εμπειρία αυτής της κατάστασης ο Ιησούς Χριστός την περιγράφει με τα πιο σκληρά λόγια..Κόλαση του πυρός, όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δεν σβήνει». (Μάρκου 9:47), 48¨απελθείν εις την γέενναν,εις το πύρ το άσβεστον όπου ο σκώληξ αυτών ου τελευτά και το πυρ ου σβεννυται.¨ (Μαρκ.Θ΄43-44)¨εκει έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων (Λουκ.ΙΓ΄28).Αυτή τη κατάσταση λοιπόν ο διάβολος τη γνωρίζει από πρώτο χέρι και γνωρίζει επίσης ότι κατά τη δευτέρα παρουσία κι ύστερα δεν θα έχει παραχώριση πλέον να πειράζει τον ανθρωπο παρά μόνο να κατοικήσει εκεί και να τη γεύεται αιωνίως.Επειδή γνωρίζουμε ότι σε πρωτέρα κατάσταση πριν τη πτώση του ο διάβολος ήταν άγγελος και μάλιστα εκλεκτός δεν παύει ακόμα κι σήμερα να έχει το δικαίωμα να σωθεί..Βέβαια σοκάρει και μόνο στη κουβέντα ότι ο διάβολος μπορει να είναι εν δυνάμει σωζόμενος αλλά όμως αυτό ισχύει ..Σας θυμίζουμε ότι για κάποιο διάστημα ο γέροντας Παίσιος ο αγιορείτης ο άγιος αυτός άνθρωπος έκανε εγκάρδια προσευχή αιτούμενος από τον θεό να συγχωρέσει τον διάβολο και να σωθεί..Μόνο κι μόνο αυτό κάνοντας εδώ μια παρένθεση δείχνει πόσο αθωότητα είχε πάνω του ο γέροντας.Το ''λάθος''του γέροντα βέβαια ήταν ότι δεν ήταν δυνατό να δεχθεί ο διάβολος την σωτηρία του και μάλιστα με συμπαράσταση ενός ταπεινού αγίου διότι βάζει τον ΕΓΩΙΣΜΟ του πιο πάνω κι από την κόλαση.Αυτή αδελφοί είναι η σημαία του διαβόλου ο εγωισμός.Αυτή τη σημαία σπέρνει στους ανθρώπους και από εκεί προέρχονται όλα τα κακά..Ενώ στον αντίποδα η σημαία του θεού είναι η ταπείνωση.Συνεχίζοντας στο γεγονός που λέτε εκεί που προσευχόταν ο γέροντας ο διάβολος τόσο πολύ πειράχτηκε από την ταπεινότητα του αγίου που για κάποια στιγμή του φανερώθηκε μπροστά μανιασμένος καιι άρχισε να τον βρίζει και να τον απειλεί..Αντιλαμβάνόμαστε λοιπόν τι εστί διάβολος...Γι αυτό λέμε δεν υπάρχει ισχυρότερο όπλο κατά του διαβόλου από την ταπείνωση.Αν βρείτε ανθρώπους ταπεινούς και πράους να γνωρίζετε ότι εκεί μέσα κατοικεί ο θεός.Αν βρείτε ανθρώπους εγωιστές και με φωνή σε αρκετά ντεσιμπέλ να γνωρίζετε εκεί μέσα κατοικεί ο διάβολος.<br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: "montserrat" , sans-serif; font-size: 20px;">Και μια αληθινή διήγηση μέσα από το γεροντικόν .Εκεί που δεν κατοικεί ο εγωισμός,,</span><br />
<br style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 20px;" />
<br />
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 20px; margin: 0px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Δυό Γέροντες ζούσαν ως μοναχοί πολλά χρόνια μαζί και ποτέ δεν μάλωσαν. Είπε ο ένας στον άλλον:</span></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 20px; margin: 0px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">«Ας φιλονικήσουμε κι εμείς μια φορά όπως όλοι οι άνθρωποι».</span></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 20px; margin: 0px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ο άλλος αποκρίθηκε:</span></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 20px; margin: 0px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">«Δεν ξέρω πώς γίνεται η φιλονικία».</span></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 20px; margin: 0px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Και του λέει ο αδελφός:</span></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 20px; margin: 0px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">«Να, θα βάλω στη μέση ένα τούβλο. Εγώ θα λέω ότι είναι δικό μου κι εσύ να λές, όχι, δικό μου είναι, και από δω γίνεται η αρχή».</span></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 20px; margin: 0px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Έβαλαν πράγματι στη μέση ένα τούβλο. Λέει ο ένας:</span></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 20px; margin: 0px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">«Αυτό είναι δικό μου».</span></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 20px; margin: 0px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ο άλλος είπε: «Όχι, είναι δικό μου».</span></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 20px; margin: 0px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Είπε πάλι ο πρώτος:</span></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 20px; margin: 0px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">«Έ, αν είναι δικό σου, πάρ΄το και πήγαινε».</span></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<div style="color: #333333; font-family: montserrat, sans-serif; font-size: 20px;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Και έφυγαν, χωρίς να βρουν αιτία για φιλονικία.</span></span></div>
<div style="color: #333333; font-family: montserrat, sans-serif; font-size: 20px;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></span></span></div>
<span style="color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">ΠΗΓΗ <a href="http://www.ihsous.tk/"> http://www.ihsous.tk/</a></span></span></div>
</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-36919750270555167132017-09-25T15:36:00.001+03:002017-09-25T15:36:27.035+03:00Γέλιο και αργολογία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2QysolzcgAEMQrQNoCy9xJLBoti1T5OiQ-_qYWo0l_6FU_0QCqAM49-ugINOLGu3BObFSqqPl3-MBiDqY5AaFvTh5l10cC2WPFoA4V-0zvtnCzHyDhmseHxUn3gfeyA3Sowu03hoGxwCu/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="197" data-original-width="175" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2QysolzcgAEMQrQNoCy9xJLBoti1T5OiQ-_qYWo0l_6FU_0QCqAM49-ugINOLGu3BObFSqqPl3-MBiDqY5AaFvTh5l10cC2WPFoA4V-0zvtnCzHyDhmseHxUn3gfeyA3Sowu03hoGxwCu/s1600/ypotaktikos.JPG" /></a><span style="color: red;">Μ</span>ην παρασύρεσαι σε άκαιρο και αδιάκριτο γέλιο και σε αργολογία, για να μη σκορπίσης ό,τι μάζεψες με κόπο και δάκρυ. Το αδιάκριτο γέλιο διασκορπίζει όλα τα καλά που μαζεύτηκαν στην ψυχή. Απομακρύνει τη χάρι του Κυρίου, φονεύει τη μνήμη του θανάτου, φέρνει τη λησμοσύνη της φοβερής κρίσεως, ψυχραίνει τον αγωνιστικό ζήλο, σκοτίζει τη συνείδησι, θλίβει τους αγγέλους, χαροποιεί τους δαίμονες.<br />
Το γέλιο είναι αίτιο της αυθάδειας, παραγωγός της αμαρτίας, χειραγωγός στην ασωτία, πρόδρομος κάθε πτώσεως. Το γέλιο είναι γνώρισμα φιλήδονης καρδίας, φανέρωσις ψυχής δειλής και απόδειξις πνευματικής ανανδρίας.<br />
Φυλάξου από το άκαιρο γέλιο, για να μη σου κλέψη τα δάκρυα, που προξενούν κάθε πνευματικό καλό. Φυλάξου από το γέλιο, για να μην αδειάση η ψυχή σου από την αρετή, για να μη σε κυριεύση πνευματική αδιαφορία, για να μην πέσης στα δίχτυα του διαβόλου. Ο Χριστός μακαρίζει όχι αυτούς που γελούν, αλλά αυτούς που με επίγνωσι κλαίνε και πενθούν:<br />
«Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται» (Ματθ. 5. 4). «Μακάριοι οι κλαίοντες νυν, ότι γελάσετε» (Λουκ. 6. 21). Μακάριοι είναι όσοι κλαίνε σ” αυτή τη ζωή για τις αμαρτίες τους και τις παιδαγωγικές δοκιμασίες του Θεού, που με ευγνωμοσύνη και υπομονή αποδέχονται. Αυτοί θα γελάσουν και θα χαρούν στη μέλλουσα ζωή.<br />
Φυλάξου όμως και από την πολυλογία και αργολογία. Αν δεν είναι ανάγκη να μιλήσης, μη λες τίποτα, έστω κι αν θες να πης κάτι καλό. Γιατί από τα περίσσια λόγια συνήθως προέρχονται πολλά κακά. «Το περισσόν εκ του πονηρού».<br />
Συχνά αρχίζοντας από θεαρέστους λόγους καταλήγουμε σε αισχρολογίες, όρκους, συκοφαντίες, ψεύδη και κάθε πονηρό. Η πολυλογία τρέφει την κενοδοξία όπως το λάδι τη φωτιά. Η πολυλογία καλλιεργεί τη λήθη του Θεού και των αμαρτιών μας και σκορπίζει την κατάνυξι. Η πολυλογία ψυχραίνει την πνευματική θέρμη και γεννά την πνευματική οκνηρία και την ακηδία. Η πολυλογία χαλαρώνει την προσοχή και αδυνατίζει την προσευχή.<br />
Πρόσεξε λοιπόν να μη γίνεις εχθρός του εαυτού σου, γιατί «θάνατος και ζωή εν χειρί γλώσσης, οι δε κρατούντες αυτής έδονται τους καρπούς αυτής» (Παροιμ. 18. 21).<br />
Η σιωπή είναι η αρχή της καθάρσεως της ψυχής από τα πάθη. Άκοπα διδάσκει όλες τις εντολές. Ο απόστολος Ιάκωβος λέει: «Η γλώσσα μικρόν μέλος εστί και μεγαλαυχεί… ακατάσχετον κακόν, μεστή ιού θανατηφόρου. Εν αυτή ευλογούμεν τον Θεόν και πατέρα, και εν αυτή καταρώμεθα τους ανθρώπους τους καθ” ομοίωσιν Θεού γεγονότας… Ει τις εν λόγω ου πταίει, ούτος τέλειος ανήρ, δυνατός χαλιναγωγήσαι και όλον το σώμα» (Ιακ. 3. 5, 8-9, 2).<br />
Ο λόγος θέλει πολλή προσοχή. Πρέπει να σκεφθής σε ποιο χώρο και χρόνο μιλάς, για ποιο σκοπό, σε ποιους απευθύνεσαι, ποιο είναι το κίνητρο και ποια τα αποτελέσματα του λόγου σου. Πριν μιλήσης να τα σκέπτεσαι όλα αυτά. Ο σιωπηλός τα σκέφθηκε, Και γι” αυτό σιώπησε.<br />
Την ημέρα της Κρίσεως θα δώσης λόγο έστω και για έναν ασήμαντο άσκοπο λόγο. Μας διαβεβαίωσε ο ίδιος ο Κύριος γι” αυτό: «Λέγω δε υμίν ότι παν ρήμα αργόν ό εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως» (Ματθ. 12. 36).<br />
Γι΄ αυτό, ήδη πολλούς αιώνες πριν, ο προφήτης Δαβίδ παρακαλούσε τον Θεό: «Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου. Μη εκκλίνης την καρδίαν μου εις λόγους πονηρίας» (Ψαλμ. 140. 3-4). Και αλλού: «Φυλάξω τας οδούς μου του μη αμαρτάνειν με εν γλώσση μου• εθέμην τω στόματί μου φυλακήν εν τω συστήναι τον αμαρτωλόν εναντίον μου. Εκωφώθην και εταπεινώθην και εσίγησα» (Ψαλμ. 38. 2-3).<br />
«Επί των ποταμών Βαβυλώνος εκεί εκαθίσαμεν και εκλαύσαμεν εν τω μνησθήναι ημάς την Σιών… Πώς άσωμεν την ωδήν Κυρίου επί γης αλλοτρίας;» (Ψαλμ. 136. 1, 4). Όπως οι Εβραίοι στη Βαβυλώνα, έτσι κι εμείς είμαστε αιχμάλωτοι, πάροικοι και παρεπίδημοι σ” αυτή τη γη. Πατρίδα μας δεν είναι η πρόσκαιρη γη, αλλά η αιώνια νέα Σιών του ουρανού.<br />
Τώρα ζούμε στην κοιλάδα του κλαυθμώνος• αύριο ελπίζουμε να βρεθούμε στη χώρα της αιωνίας παρηγοριάς και της χαράς. Τώρα ζούμε στην εξορία• αύριο θα είμαστε στην αληθινή μας πατρίδα. «Ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν» (Εβρ. 13. 14). Πώς λοιπόν γελάς ενώ είσαι αιχμάλωτος και εξόριστος «επί γης αλλοτρίας»;<br />
Κλάψε και θρήνησε που είσαι μακρυά από την αιώνια πατρίδα σου και ζήτησε με δάκρυα από τον Κύριο να μη σου τη στερήση όταν θα έρθη η μεγάλη ώρα της επιστροφής… «Ταλαιπωρήσατε και πενθήσατε και κλαύσατε• ο γέλως υμών εις πένθος μεταστραφήτω και η χαρά εις κατήφειαν» (Ιακ. 4. 9). Έχε βαθιά συναίσθησι της αμαρτωλότητός σου, πένθησε, κλάψε. Το γέλιο σου κάνε το πένθος μετανοίας. Τη χαρά σου κάνε την θλίψι συντριβής. Δύο είναι οι πηγές, αλλά και οι θυγατέρες, του γέλιου και της ευτραπελίας: η υπερηφάνεια και η φιληδονία, τα δυο πιο θανάσιμα πάθη. Φυλάξου λοιπόν απ” αυτά, για να μη διαπιστώσης την πνευματική σου φτώχεια κατά την έξοδο της ψυχής σου. Τότε που θα είναι πολύ αργά πια για να βοηθήσης τον εαυτό σου.</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-67697642341473581432017-08-07T12:58:00.000+03:002017-08-07T12:58:09.077+03:00Αν θες νικάς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiD-CHcZmAOUHUNf6g2ryi5EL026FUPbRq6JtLgzsPyPC9T6ASznwz_U98-XnipaVQTUCmQ005yKH_UmYzwm3xB_lPlBGzfiSQQ_iO1WQ5sPXRKGfqF2aSWKKe6YbGW7TPuIyLMNoq6CFph/s1600/%25CE%259B.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="500" height="127" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiD-CHcZmAOUHUNf6g2ryi5EL026FUPbRq6JtLgzsPyPC9T6ASznwz_U98-XnipaVQTUCmQ005yKH_UmYzwm3xB_lPlBGzfiSQQ_iO1WQ5sPXRKGfqF2aSWKKe6YbGW7TPuIyLMNoq6CFph/s200/%25CE%259B.jpg" width="200" /></a></div>
Κάποιος νέος, μας διηγείται ο Αββάς Ιωάννης του Λύκου, παρασυρμένος απ΄ του κόσμου τις ηδονές, είχε βυθιστεί στη λάσπη της ασωτίας Κάποτε όμως συνήλθε, σαν το άσωτο, κι εζήτησε το δρόμο του γυρισμού στο σπίτι του Πατέρα. Άφησε τον κόσμο, για να βρει στην έρημο τον λυτρωμό, μακριά από τις αφορμές της αμαρτίας. Καταφύγιό του έκανε ένα παμπάλαιο μνήμα. Κλεισμένος θεληματικά σ΄ αυτή τη πρωτότυπη φυλακή, έκλαιγε πικρά τη τραυματισμένη ψυχή του.<br />
Οι Άγγελοι εχαίρονταν, αλλά τα πνεύματα της πονηρίας, που είδαν να φεύγει τόσο απροσδόκητα η λεία από τα χέρια τους, δεν άργησαν να κάνουν έφοδο. Τριγύριζαν τη νύκτα το μνήμα κι έλεγαν οργισμένα :<br />
- Πού είσαι άθλιε ; Γιατί μας απαρνήθηκες ύστερα από τόση φιλία ; Αφού τα γεύτηκες όλα κατά κόρον, αποφάσισες να γίνεις άγιος. Πολύ αργά τώρα να παριστάνεις τον σώφρονα, ελπίζοντας για έλεος.<br />
- Έλα, έξω ανόητε, του φώναζαν άλλοι. Σε περιμένει η συντροφιά σου.<br />
-Δυστυχισμένε, του ψιθύριζαν οι πονηρότεροι, για σένα δεν υπάρχει σωτηρία. Αυτού που τρύπωσες, γρήγορα θα βρεις το θάνατο και την αιώνια καταδίκη.<br />
Με τόση κακία πάσχιζαν να τον φέρουν σε απελπισία ! Μα ο γενναίος αγωνιστής ήταν πια αποφασισμένος να πεθάνει καλύτερα, παρά να γυρίσει στα ίδια. Ζήτησε με θερμή ικεσία τη Θεία βοήθεια, περιφρονώντας τη δαιμονική φαντασία.<br />
Την άλλη βραδιά ο διάβολος έγινε πιο απειλητικός :<br />
- Αν δεν βγεις αμέσως έξω, δεν γλυτώνεις από τα χέρια μου. Κι επειδή φυσικά εκείνος δεν τον άκουσε, του επιτέθηκε και τον άφησε σχεδόν νεκρό από χτυπήματα. Έτσι εκδικήθηκε.<br />
Οι συγγενείς του πάλι, ανήσυχοι για την ξαφνική του εξαφάνιση, τον αναζήτησαν παντού. Τέλος τον ανακάλυψαν σε κακή κατάσταση μέσα στο μνήμα. Μα όσο κι αν επέμεναν, στάθηκε αδύνατο να τον πείσουν να τους ακολουθήσει.<br />
Ακόμη μια νύκτα του επιτέθηκαν οι δαίμονες με ασυγκράτητη μανία και θα τον εθανάτωναν με τους άγριους δαρμούς, αλλά δεν είχαν εξουσία. Ο αθλητής δεν κλονίστηκε. Προτίμησε να χάσει τη πρόσκαιρη ζωή, παρά να μολύνει, ύστερα από τη μετάνοια, το σώμα και την ψυχή του πάλι με το μικρόβιο της αμαρτίας.<br />
Τότε τα δαιμόνια αναγνώρισαν την ήττα τους.<br />
- Νικηθήκαμε, νικηθήκαμε, φώναζαν θρηνώντας κι εξαφανίστηκαν και ούτε τόλμησαν πια να τον πειράξουν.<br />
Ελευθερωμένος έτσι από κάθε δοκιμασία, έμεινε στο μνήμα του ως το τέλος της ζωής του ο πρώην άσωτος, και αξιώθηκε να κάνει θαύματα, για να φανεί η δύναμις της μετάνοιας.</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-58392735934454223102017-07-13T12:59:00.000+03:002017-07-13T13:02:42.518+03:00Μην ψάχνεις τις βουλές του Κυρίου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8E6rO8Dcy6tNuNwx_7uOf0p8wuxt7gFZFuCOXrA49PV_oSkCgCDLRTEb7FRa2If1CnHVuo1-dB69GZ_wILVSiFzx7kS__yM0UeRs4_yZxHVUDfPBxzqB8bHk0sYJjXUJAYAev6W4R1hlK/s1600/images+%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="173" data-original-width="291" height="118" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8E6rO8Dcy6tNuNwx_7uOf0p8wuxt7gFZFuCOXrA49PV_oSkCgCDLRTEb7FRa2If1CnHVuo1-dB69GZ_wILVSiFzx7kS__yM0UeRs4_yZxHVUDfPBxzqB8bHk0sYJjXUJAYAev6W4R1hlK/s200/images+%25282%2529.jpg" width="200" /></a></div>
<span style="color: red;">Κ</span>άποτε ένας άγιος γέροντας προσευχόταν στο Θεό να του<br />
αποκαλύψει το μυστήριο, γιατί άνθρωποι δίκαιοι και ευσεβείς είναι φτωχοί και δυστυχούν και αδικούνται, ενώ πολλοί άδικοι και αμαρτωλοί είναι πλούσιοι και<br />
αναπαύονται, και πως ερμηνεύονται οι κρίσεις του Θεού.<br />
Ο Θεός θέλοντας να τον πληροφορήσει, του έβαλε στην καρδιά<br />
λογισμό να κατεβεί στον κόσμο. Περπατώντας λοιπόν ο Γέροντας, βρέθηκε σ’ ένα<br />
δρόμο πλατύ, όπου περνούσαν πολλοί. Εκεί υπήρχε ένα λιβάδι και μια βρύση με<br />
καθαρό νερό.<br />
Ο αββάς, κρύφτηκε στην κουφάλα ενός δένδρου και σε λίγο, να<br />
που περνά ένας άνθρωπος πλούσιος, που ξεπέζεψε και κάθισε να φάει. Εκεί που<br />
αναπαυόταν, βγάζει ένα πουγκί με εκατό φλουριά, για να τα μετρήσει.. Αφού τα<br />
μέτρησε, νόμισε πως τα έβαλε πάλι μέσα στο ρούχο του, εκείνα όμως έπεσαν κάτω<br />
στη γη. Σηκώθηκε λοιπόν και καβαλίκεψε το άλογο του, αφήνοντας εκεί τα φλουριά.<br />
Έπειτα πέρασε από εκεί άλλος οδοιπόρος, για να πιει νερό.<br />
Βρίσκει τα φλουριά, τα παίρνει και φεύγει γρήγορα.<br />
Κατόπιν ήλθε άλλος φτωχός πεζοδρόμος, φορτωμένος και<br />
κουρασμένος, και κάθισε κι αυτός να αναπαυτεί. Ενώ έβγαζε ένα παξιμάδι για να<br />
φάει, έρχεται και ο πλούσιος και πέφτει πάνω στο φτωχό κα του λέει με θυμό: «<br />
Γρήγορα, δος μου τα φλουριά που βρήκες». Ο φτωχός με όρκους μεγάλους έλεγε πως<br />
δεν είδε τέτοιο πράγμα. Τότε ο πλούσιος άρχισε να τον δέρνει με τη βίτσα του<br />
λουριού του αλόγου του και με ένα χτύπημα τον σκότωσε. Και άρχισε να ψάχνει όλα<br />
τα ρούχα και τα πράγματα του φτωχού, και επειδή δε βρήκε τίποτε έφυγε πολύ<br />
λυπημένος.<br />
Ο αββάς βλέποντας όλα αυτά έκλαιγε και σπαρασσόταν η καρδιά<br />
του για τον άδικο φόνο και παρακαλώντας τον Κύριο έλεγε: «Κύριε, ποια είναι η<br />
βουλή Σου και πως υπομένει αυτά η αγαθότητα Σου; Τότε παρουσιάσθηκε Άγγελος και<br />
του είπε: μη λυπάσαι, Γέροντα, διότι όλα με το θολή του Θεού γίνονται, αλλά<br />
κατά παραχώρηση, άλλα για παίδευση και άλλα για οικονομία. Μάθε, λοιπόν, ότι<br />
αυτός που έχασε τα φλουριά είναι γείτονας εκείνου που τα βρήκε. Ο δεύτερος είχε<br />
περιβόλι αξίας εκατό φλουριών, αυτό δε ο πλούσιος ως πλεονέκτης που ήταν, το<br />
πήρε δικαστικώς μόνο για πενήντα φλουριά. Κι επειδή παρακαλούσε ο φτωχός<br />
περιβολάρης το Θεό να κάνει εκδίκηση, οικονόμησε ο Θεός έτσι και τα έδωσε διπλά<br />
αντί πενήντα φλουριά, εκατό.<br />
Εκείνος δε ο άνθρωπος που φονεύτηκε άδικα, είχε κάνει φόνο,<br />
επειδή, όμως, είχε έργα χριστιανικά και θεάρεστα, θέλοντας ο Θεός να τον σώσει<br />
και να τον καθαρίσει από την αμαρτία του φόνου, οικονόμησε να σκοτωθεί άδικα,<br />
για να σωθεί η ψυχή του. Αυτός δε, ο πλεονέκτης, που έκανε το φόνο, έμελλε να<br />
κολασθεί από την πλεονεξία του, γι αυτό τον άφησε ο Θεός να πέσει στο αμάρτημα<br />
του φόνου, για να πονέσει η ψυχή του και να ζητήσει μετάνοια. Και να τώρα,<br />
αφήνει τον κόσμο και πάει να γίνει μοναχός.<br />
Λοιπόν πήγαινε τώρα στο κελί σου και μην πολυεξετάζεις τις<br />
κρίσεις του Θεού, διότι είναι ανεξερεύνητες, και ανεξιχνίαστη η προνοητική των<br />
πάντων του Θεού διακυβέρνηση, και δεν φθάνει ο νους και η δύναμη της γνώσεως<br />
του ανθρώπου να κατανοήσει τα θεία μυστήρια. Γι αυτό κάθε άνθρωπος πρέπει να<br />
λέει: «δίκαιος ει, Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις Σου» και από την απόλυτη πίστη<br />
του θα σωθεί, καθώς λέγει η Γραφή: «ο δίκαιος εκ πίστεως ζήσεται».<br />
Αφού άκουσε αυτά από τον άγγελο ο Αββάς, δόξαζε το Θεό.?<br />
Aπό το Γεροντικό</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-46395521127738903252017-06-23T17:13:00.000+03:002017-06-23T17:13:03.725+03:00Μη ραθυμείς ψυχή μου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjUEYAT9LFIlJ0RLNrO1cENXsgXJqIoChvopoEWT-8pkm5ty0GwhyIDU23WGKCU4SNEsCaWvH6KSr656z7crenmb1qQsH8fFX2HcJ_Ozyt2EgPJIvXw81ZX6C5MezDv5dyemjKZ_VdlrlA/s1600/417rj3.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="200" data-original-width="184" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjUEYAT9LFIlJ0RLNrO1cENXsgXJqIoChvopoEWT-8pkm5ty0GwhyIDU23WGKCU4SNEsCaWvH6KSr656z7crenmb1qQsH8fFX2HcJ_Ozyt2EgPJIvXw81ZX6C5MezDv5dyemjKZ_VdlrlA/s1600/417rj3.png" /></a>"<span style="color: red;">Σ</span>ε ψυχή που ραθυμεί"<br />
Ψυχή, μη χάνεις το θάρρος σου και μη θλίβεσαι.<br />
Μη συλλογίζεσαι τον εαυτό σου ότι είναι στο πλήθος της αμαρτίας. μην επιφέρεις στον εαυτό σου τη φωτιά. μη λες ότι ο Κύριος με απέρριψε από την παρουσία του...<br />
Διότι αυτός ο λόγος δεν θα αρέσει στο Θεό, επειδή ο ίδιος κράζει σ' εσένα, λέγοντας: "Λαέ μου, τι κακό σου έκανα ή σε τι σε λύπησα ή σε τι σε στενοχώρησα;(Μιχ. 6,3).<br />
Μήπως εκείνος που έπεσε δε σηκώνεται; Ή μήπως εκείνος που χάνει το δρόμο του, δε φροντίζει να επιστρέψει;(Ιερ. 8,4)"....<br />
Ακούς, ψυχή, την αγαθότητα του Κυρίου;Διότι δεν πουλήθηκες, σαν κατάδικος, για να είσαι κάτω από την εξουσία κάποιου άρχοντα ή κάποιου στρατηγού. Μη θλίβεσαι, διότι στερήθηκες τον πλούτο σου. μην ντρέπεσαι να επιστρέψεις, αλλά καλύτερα πες, ότι "Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου"(πρβλ. Λουκ. 15,18).<br />
Σήκω και έλα. Σε υποδέχεται. δε σε επιπλήττει. αλλά απεναντίας και χαίρεται με την επιστροφή σου. Σε περιμένει. εσύ μόνο μην ντραπείς, όπως ο Αδάμ, ούτε να κρυφθείς από την παρουσία του Θεού.<br />
Για σένα σταυρώθηκε ο Χριστός, και είναι δυνατό να σε απορρίψει; Ποτέ κάτι τέτοιο!<br />
Διότι ξέρει εκείνον που μας θλίβει, και ότι κανείς δεν μπορεί να μας βοηθήσει, παρά μόνο ο ίδιος. Ο Χριστός ξέρει ότι ο άνθρωπος είναι ταλαίπωρος. Μη λοιπόν αμελήσουμε, εφόσον βρισκόμαστε κοντά στη φωτιά. Ο Χριστός δεν έχει ανάγκη να μας ρίξει στη φωτιά. δεν προξενεί κέρδος στον εαυτό του με το να μας στείλει στην κόλαση.<br />
Θέλεις μάλιστα να μάθεις τα πράγματα της κόλασης; Όταν δηλαδή ο αμαρτωλός θα διώχνεται μακριά από την παρουσία του Θεού, την κραυγή από το κλάμα του δε θα μπορέσουν να την αντέξουν τα θεμέλια της οικουμένης. Διότι είναι γραμμένο: "Η μέρα εκείνη είναι ημέρα σκότους και ζόφου, μέρα νεφέλης και ομίχλης, μέρα σάλπιγγας και κραυγής"(Σοφον. 1, 15-16).<br />
Και διότι, αν άνθρωπος καταδικασμένοςεξορισθεί από άρχοντα για δύο ή πέντε ή δέκα χρόνια, ποιο πένθος και ποια ντροπή και ποιο κλάμα νομίζεις ότι έχει ο άνθρωπος εκείνος; Όμως εκείνος έχει παρηγοριά, περιμένοντας το τέλος του διαστήματος της εξορίας.<br />
Θέλουμε λοιπόν να μάθουμε και το διάστημα της εξορίας των αμαρτωλών. πώς πρόκειται να βρίσκονται στην εξορία είκοσι ή πενήντα ή διακόσια χρόνια; Πώς όμως μπορούμε να μετρήσουμε το χρονικό διάστημα, εφόσον δεν προστίθενται πια χρόνια στον αριθμό των ημερών; Αλίμονο, αλίμονο! Είναι ατέλειωτο αυτό το διάστημα. και διότι είναι αβάστακτη η οργή της απειλής προς τους αμαρτωλούς.<br />
Ακούς την πίεση των αμαρτωλών; Μην λοιπόν ντροπιάσεις τον εαυτό σου απέναντι σ' εκείνη την δυσκολία. διότι δεν θα αντέξεις στην απειλή. Έχεις πλήθος αμαρτίες;<br />
Μη λοιπόν διστάξεις να κράζεις προς τον Θεό. Πλησίασέ Τον χωρίς να ντραπείς. Ο αγώνας είναι κοντά. Σήκω όρθιος και αποτίναξε την ύλη του κόσμου.<br />
Μιμήσου τον άσωτο υιο, διότι, αφού στερήθηκε όλα, ήρθε χωρίς ντροπή στον πατέρα. και ο πατέρας περισσότερο ενδιαφέρθηκε για την επιστροφή του παρά για τον πλούτο που σπαταλήθηκε από την αρχή. Έτσι, αυτός που πλησίασε χωρίς ντροπή, μπήκε με αρχοντικό τρόπο. αυτός που παρουσιάσθηκε γυμνός, εμφανίσθηκε ντυμένος με στολή. αυτός που εμφάνισε τον εαυτό του δούλο, αποκαταστάθηκε στο αξίωμα του άρχοντα(Λουκ. 15, 14-23).<br />
Σ' εμάς απευθύνεται ο λόγος. Ακούς, η έλλειψη ντροπής από μέρους του γιου πόσα κατόρθωσε; Καταλαβαίνεις όμως και την καλοσύνη του πατέρα;<br />
Και συ λοιπόν, ψυχή, μην ντραπείς. Χτύπα!<br />
Περιμένεις ελεημοσύνη; Να επιμείνεις να χτυπάς την πόρτα, και θα πάρεις όσα σου χρειάζονται, σύμφωνα με τη θεία Γραφή που λέει: "Για την αδιαντροπιά του, θα σηκωθεί και θα του δώσει όσα του χρειάζονται"(Λουκ. 11,8).<br />
Δε σε απορρίπτει, δε σε επιπλήττει εξαιτίας του πλούτου που σπατάλησες από την αρχή, άνθρωπε. Διότι δε λείπουν σ' αυτόν τα χρήματα. σε όλους προσφέρει πρόθυμα σύμφωνα με τον αποστολικό λόγο: "Να ζητάτε από τον Θεό, που δίνει σε όλους με απλοχεριά, και δεν περιφρονεί"(Ιακ. 1,5).<br />
Κάθεσαι σε λιμάνι; Κοίταζε τα κύματα, για να μην έρθει ξαφνικά η θύελλα και αρπαγείς στα βάθη της θάλασσας, και τότε θα αρχίσεις να λες με στεναγμό: "Ήρθα στα βάθη της θάλασσας, και η καταιγίδα με καταπόντισε στο πέλαγος. Απέκαμα να κράζω, βράχνιασε το λαρύγγι μου"(Ψαλμ 68, 3-4). Και διότι ο άδης είναι αληθινά άβυσσος της θάλασσας, σύμφωνα με τον δεσποτικό λόγο που λέει, ότι μεγάλο χάσμα υπάρχει ανάμεσα στους δίκαιους και τους αμαρτωλούς(Πρβλ. 16,26).<br />
Μη λοιπόν καταδικάσεις τον εαυτό σου σ' εκείνο το χάσμα. Μιμήσου τον άσωτο γιο. Εγκατέλειψε την πόλη που φονεύει με την πείνα. απομακρύνσου από την ταλαιπωρία των γουρουνιών. σταμάτησε να τρως από τα ξυλοκέρατα, και μάλιστα ούτε να τα αγγίζεις.<br />
Έλα λοιπόν εσύ, που σε παρακινώ, φάγε αδιάκοπα το μάννα, την τροφή των Αγγέλων. Έλα, να δεις την δόξα του Θεού, και να φωτισθεί το πρόσωπό σου. Έλα, κατοίκησε στον παράδεισο της τρυφής. Άφησε λίγα χρόνια. απόκτησε αιώνιο διάστημα. Ας μη σε ταράξει το διάστημα του χρόνου αυτής της ζωής. Είναι βιαστικό κ' σύντομο. Από τον Αδάμ ως τώρα, τόσο χρονικό διάστημα πέρασε σαν σκιά.<br />
Ετοίμασε αυτά που χρειάζονται για τον δρόμο. Μην παραφορτώσεις τον εαυτό σου. Η θύελλα είναι κοντά. φτάσε στη στέγη, που και εμείς επιδιώκουμε να φτάσουμε με τη χάρη του Χριστού. Αμήν.<br />
Αγίου Εφραίμ του Σύρου</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-9465261935176985692017-06-08T21:50:00.002+03:002017-06-08T21:50:54.603+03:00Δοκιμασία πίστης για τον Αββά Αγάθωνα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFhHxdRMkZAU81wOjqkZCQmzXtZNCOmkNX7iHIn-aAYXQNEqtCiXRmn3taLJFByd8V14IzV2RQlkTJXvOe4Dvl1Ca8F1QFstd9Ed1VSSu-IklbGKOk1snqLKlSUY_uOvZDXaS2Q3j0MHnc/s1600/img1_20.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="326" data-original-width="308" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFhHxdRMkZAU81wOjqkZCQmzXtZNCOmkNX7iHIn-aAYXQNEqtCiXRmn3taLJFByd8V14IzV2RQlkTJXvOe4Dvl1Ca8F1QFstd9Ed1VSSu-IklbGKOk1snqLKlSUY_uOvZDXaS2Q3j0MHnc/s200/img1_20.jpg" width="188" /></a></div>
<span style="color: red;">M</span>ια φορά, ο Αββάς Αγάθωνας, πήγαινε στην πόλη να δώσει το εργόχειρο του και να προμηθευτεί το λίγο ψωμάκι του, βρήκε κοντά στην αγορά ένα πτωχό γέρο ανάπηρο.<br />
-Για την αγάπη του Θεού, Αββά, άρχισε τα παρακάλια ο γέρος μόλις είδε τον Όσιο, μη με αφήσεις και εσύ αβοήθητο τον δυστυχή, πάρε με κοντά σου.<br />
<br />
Ο Αββάς Αγάθων τον έβαλε να καθίσει δίπλα του εκεί που αράδιασε τα καλάθια του για να τα πουλήσει.<br />
-Πόσα λεπτά πήρες, Αββά; Τον ρωτούσε ο γέρος κάθε φορά που έδινε ένα καλάθι.<br />
-Τόσα, του έλεγε ο Όσιος.<br />
-Καλά είναι. Δεν μου αγοράζεις όμως μια μικρή πίττα, Αββά; Έτσι για να δεις καλό, που έχω από χθες βράδυ να φάγω.<br />
-Μετά χαράς, έλεγε ο Όσιος και έκανε αμέσως την επιθυμία του.<br />
Σε λίγο του ζήτησε φρούτα, ύστερα ένα γλυκό. Έτσι σε κάθε καλάθι που πουλούσε εξόδευε τα χρήματα, χάρη του προστατευόμενου του, έως ότου έδωσε όλα τα καλάθια και όλα τα χρήματα ο Όσιος χωρίς να του μείνει για τον εαυτό του ούτε δίλεπτο. Και το σπουδαιότερο πως το έκανε με μεγάλη προθυμία, ενώ ήξερε πως είχε να περάσει τώρα τουλάχιστον μια εβδομάδα χωρίς ψωμί. Αφού έδωσε και το τελευταίο του καλάθι ετοιμάσθηκε να φύγει από την αγορά.<br />
-Φεύγεις λοιπόν; Τον ερώτησε ο ανάπηρος.<br />
-Ναι τελείωσα πια τη δουλεία μου.<br />
-Αϊ τώρα θα κάνεις αγάπη να με πας ως το σταυροδρόμι και από εκεί φεύγεις για την έρημο, είπε πάλι παρακαλεστικά ο παράξενος γέρος.<br />
Ο αγαθότατος Αγάθων τον φορτώθηκε στην πλάτη του και με πολλή δυσκολία τον μετέφερε εκεί που του ζητούσε γιατί ήταν κατάκοπος από την εργασία της ημέρας.<br />
Σαν έφτασαν στο σταυροδρόμι και ετοιμάστηκε να αποθέσει κάτω το ζωντανό φορτίο του, άκουσε γλυκεία φωνή να του λέγει.<br />
-Ευλογημένος να είσαι, Αγάθων, από τον Θεόν και στη γη και στον Ουρανό.<br />
Εσήκωσε τα μάτια ο Όσιος να δει εκείνον που του ωμιλούσε. Ο δήθεν γέρος είχε γίνει άφαντος για τη ήτο Άγγελος σταλμένος από τον Θεόν να δοκιμάσει την αγάπη του Όσιου.</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-30059467449261394872017-06-07T00:35:00.002+03:002017-06-07T00:35:59.560+03:00Πιστός άχρι θανάτου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXUDUuKELMV1aWaUyxyJswJy9nveLQqD3pJD7mIqrb3IJYHbSnJa_UEGZ8rT-71qNAR7f8ctgTgxk4WihC45VWjOk-V4PPR4vmioqkjOz7PoEuNEqRQYcZp7vcjI5plhiXfVzk56J8l8hV/s1600/%25CE%25A0%25CE%2599%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%2597+%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%259F+%25CE%2598%25CE%2595%25CE%259F.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="467" data-original-width="350" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXUDUuKELMV1aWaUyxyJswJy9nveLQqD3pJD7mIqrb3IJYHbSnJa_UEGZ8rT-71qNAR7f8ctgTgxk4WihC45VWjOk-V4PPR4vmioqkjOz7PoEuNEqRQYcZp7vcjI5plhiXfVzk56J8l8hV/s200/%25CE%25A0%25CE%2599%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%2597+%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%259F+%25CE%2598%25CE%2595%25CE%259F.jpg" width="149" /></a></div>
<div class="MsoPlainText">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 11pt;"><span style="color: red;">Πολλοί</span> χριστιανοί μάρτυρες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές
άλλες χώρες υποφέρουν και ζημιώνονται εξ αιτίας της πίστης τους στον Χριστό.</span></div>
<a name='more'></a>
Και μάλιστα σε συνθήκες πάρα πολύ αντίξοες σε σχέση με τη δική μας χώρα.Αυτό
συμβαίνει γιατί αρνούνται να συμμορφωθούν με το κοσμικό φρόνημα και τον
αμαρτωλό τρόπο ζωής του κόσμου. Αυτή η έντιμη χριστιανική ζωή προκαλεί πολλές
φορές τα ειρωνικά σχόλια των απίστων. Πηγαίνεις κάθε Κυριακή εκκλησία για
παράδειγμα,έδωσες αμέσως αφορμή για πικρόχολα και ειρωνικά σχόλια απ'αυτούς που
συνήθως ξημεροβραδιάζονται στα καφενεία..Γίνεσαι εγκρατής στη σάρκα και στην τέρψη
αυτού του κόσμου ,θα βρουν να σχολιάσουν ότι είσαι το λιγότερο καθυστερημένος ή
βλαξ. Και τόσα άλλα...Όμως εκείνοι που εκτιμούν τις υποσχέσεις του Χριστού και
Τον ακολουθούν δεν πτοούνται. Ξέρουν πως όποια ζημιά και αν υποστούν εξ αιτίας
Του, ο Χριστός στον οποίο δόθηκε «πάσα η εξουσία εν ουρανώ και επί γης» θα τους
ανταμείψει με αιώνια, ουράνια πλούτη, με θησαυρούς άφθαρτους και ανεκτίμητους
«όπου ούτε σης ούτε βρώσις αφανίζει,και όπου κλέπται ου διαρύσσουσιν ουδέ
κλέπτουσιν.» (Ματθ. κεφ στ' στιχ 20). Αυτά είναι τα αθάνατα αγαθά που
κληρονομούν αυτοί που βαδίζουν ακλόνητα την οδό του Κυρίου. Ας έχουν αδικηθεί
στη ζωή τους. Ας έχουν και μερικούς διωγμούς χάριν του Χριστού. Προσβλέπουν
στην υπόσχεση Του και θα την απολαύσουν, διότι ο Ίδιος το είπε: <span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 11pt;">«Μείνε πιστός... και θέλω σοι
δώσει τον στέφανο της ζωής» (Αποκ. κεφ β' στιχ10) </span><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 11pt;">«Μείνε πιστός μέχρι θανάτου και
θα σου δώσω τον στέφανο της ζωής» <span style="color: blue;"><o:p></o:p></span></span></div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-50559710401102453182016-12-17T12:36:00.000+02:002016-12-17T12:36:50.342+02:00Ελεήστε με..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTKup2IjMB2tzr_9uB4wsTyEItZ0uwgUvycdaH9E2-irVsXZDRpk_n7dYkInEkPfNbuabkFikVc7CQWDFjZbWGvtmZI2f1BFsyPbW5u_tuhI_val_TYrlAyZ1pR1gKsKjOPV1z6GJ5rrvv/s1600/%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25B7%25CF%2583%25CF%258C%25CE%25BD+%25CE%25BC%25CE%25B5.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTKup2IjMB2tzr_9uB4wsTyEItZ0uwgUvycdaH9E2-irVsXZDRpk_n7dYkInEkPfNbuabkFikVc7CQWDFjZbWGvtmZI2f1BFsyPbW5u_tuhI_val_TYrlAyZ1pR1gKsKjOPV1z6GJ5rrvv/s200/%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25B7%25CF%2583%25CF%258C%25CE%25BD+%25CE%25BC%25CE%25B5.JPG" width="199" /></a></div>
<span style="color: red;">...Μ</span>ια μέρα, την ώρα που περνούσα μαζί με τον όσιο από την πλατεία της πόλης, βλέπω στα δεξιά μου έναν άνθρωπο, που κάτι σιγομουρμούριζε.<br />
Τον ακολουθούσαν ένα σμάρι φτωχοί και ζητιάνοι, ζητώντας του ελεημοσύνη. Κι εκείνος, ενώ έκανε πως τους απόδιωχνε τάχα, τους έβαζε κρυφά στα χέρια τα ελέη της αγάπης του. Μ’ αυτόν τον τρόπο έκρυβε από τους ανθρώπους τις αγαθοεργίες Του.<br />
Εγώ όμως το πήρα είδηση. Σκούντησα λοιπόν τον όσιο και του φανέρωσα χαμηλόφωνα την αρετή του διαβάτη. Αυτός δεν φάνηκε να εντυπωσιάστηκε.<br />
– Tον ξέρω, παιδί μου, είπε. Πολλές φορές έχουμε ανταμώσει. Εσύ μάθε μόνο τούτο, ότι για τον Θεό είναι μέγας.<br />
Λίγες μέρες αργότερα του ζήτησα να μου πει κάτι γι’ αυτή την αρετή, και μου διηγήθηκε ένα παράδοξο θαύμα.<br />
– Ήμουνα παιδί μικρό, είπε, ίσαμε δέκα χρονών , και είχα πάει στην εκκλησία του αγίου αποστόλου Θωμά για να προσευχηθώ. Εκεί βρήκα ένα γέροντα να διδάσκει το λαό. Ανάμεσα στ’ άλλα μίλησε και για την ελεημοσύνη. Είπε μάλιστα, ότι αυτός που δίνει κάτι στους φτωχούς, είναι σαν να το καταθέτει στα χέρια του ίδιου του Κυρίου. Με κάποια δυσφορία άκουσα τα λόγια εκείνου του κήρυκα. Μου φάνηκαν υπερβολικά.<br />
“Μα αφού ο Χριστός, όπως μου λένε, είναι στους ουρανούς, στα δεξιά του Πατέρα Του”, συλλογιζόμουν με το παιδικό μου μυαλό, “πώς θα βρεθεί στη γη, για να πάρει αυτά που δίνουμε στους φτωχούς; ’”. Με τέτοιες σκέψεις προχωρούσα στο δρόμο, όταν, ξάφνου, βλέπω να περνάει ένας φτωχός κουρελής, που- ω του θαύματος!- πάνω απ’ το κεφάλι του είχε την εικόνα της μορφής του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.<br />
Η εικόνα , αόρατη βέβαια στους άλλους, στεκόταν όρθια και ακολουθούσε το ζητιάνο παντού. Καθώς λοιπόν αυτός περπατούσε, συναντήθηκε μ’ έναν καλό άνθρωπο, που του έδωσε ψωμί. Τη στιγμή όμως που ο φιλάνθρωπος εκείνος διαβάτης άπλωσε το χέρι του, άπλωσε κι ο Χριστός το δικό του μέσ’ από τη μετέωρη εικόνα, πήρε το ψωμί και, αφού ευχαρίστησε, το έδωσε στο φτωχό. Μα ούτε εκείνος ούτε κι ο διαβάτης κατάλαβαν τι έγινε.<br />
Ο θαυμασμός μου γι’ αυτό που είδα δεν περιγράφεται. Ε, από τότε πια πίστεψα ακράδαντα, πως όποιος δίνει στους αδελφούς ό,τι έχουν ανάγκη, το βάζει πραγματικά στα χέρια του Χριστού, που τη μορφή Του βλέπω να στέκεται πάνω απ’ όλους τους φτωχούς. Όσο μπορώ λοιπόν ασκώ την αρετή της ελεημοσύνης . Και ο Χριστός μου μ’ ευχαριστεί για κάθε φτωχό που βοηθάω.<br />
Από το βιβλίο: «Ενας ασκητής επίσκοπος ''ΟΣΙΟΣ ΝΗΦΩΝ''</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-41640958490140973762016-11-26T15:17:00.000+02:002016-11-26T15:19:09.619+02:00Άφησέ τα όλα στον Θεό.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVBQnH-OmTUeXWp-nmVcOI2QEX3uMFaR-4cbkyc266BL1Jfh0vKNxnwx75fdcE3Siu9ceILfMQkxrq8STOP_Ds8KiWkLMGGJhuVVWAiKMg-7ncgaCQQ0cOCDZEwNPZv2bBHk0npejLg4pL/s1600/%25CE%25BA%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B5.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="157" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVBQnH-OmTUeXWp-nmVcOI2QEX3uMFaR-4cbkyc266BL1Jfh0vKNxnwx75fdcE3Siu9ceILfMQkxrq8STOP_Ds8KiWkLMGGJhuVVWAiKMg-7ncgaCQQ0cOCDZEwNPZv2bBHk0npejLg4pL/s200/%25CE%25BA%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B5.JPG" width="200" /></a></div>
<span style="color: red;">Έ</span>νας γέροντας προσπαθώντας να στήρίξει ένα νέο μοναχό, που τον πολεμούσαν λογισμοί φυγής κι επιστροφής στους γονείς του, διηγήθηκε το ακόλουθο θαυμαστό γεγονός:<br />
Έτυχε κάποιος στις ημέρες, που εγώ δεν τον πρόφθασα, γιατί πριν από λίγο καιρό είχε πεθάνει. Αυτός ήταν υποτακτικός σε ένα Γέροντα τυφλό.<br />
Λοιπόν μία ημέρα ήλθε ένας πτωχός κοσμικός, περαστικός από το Κελλί του. Και τον ρωτά ο νέος μοναχός:<br />
- Από πού είσαι;<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
Και αυτός ήταν χωριανός του.<br />
Λοιπόν δεν του έδωκε γνωριμία, μόνον του είπε τί κάμνει ο τάδε - για τον πατέρα του. Του λέει ο ξένος, ότι αυτός πέθανε και άφησε τη γυναίκα του και τρία κορίτσια στους δρόμους ορφανά και πτωχά. Είχαν και έναν υιό, λέει, που έφυγε από χρόνια και δεν γνωρίζουν τι έγινε.<br />
Λοιπόν σαν να τον κτύπησε κεραυνός τον μοναχό. Και αμέσως τον προσέβαλε η πάλη των λογισμών.<br />
- Θα φύγω, λέει στο Γέροντά του. Θα φύγω να πάω να τους προστατεύσω!<br />
Ζητά ευλογία. Δεν του δίνει ο Γέροντας. Αυτός συνεχώς επιμένει. Και συμβουλεύοντάς τον ο Γέροντας κλαίει για τον εαυτό του, κλαίει και για εκείνον. Αλλά στάθηκε αδύνατον να τον μεταπείσει. Τέλος τον άφησε στο θέλημά του, και έφυγε ο υποτακτικός,<br />
Αφού βγήκε έξω από το Όρος κάθισε να συνέλθει κάτω από τη σκιά ενός δένδρου.<br />
Εν τω μεταξύ έφθασε εκεί ιδρωμένος και ένας άλλος μοναχός κάθισε και αυτός κάτω από την ιδία σκιά. Και άρχισε να του λέει:<br />
- Σε βλέπω, αδελφέ, ταραγμένο. Δεν μου λες τί έχεις;<br />
- Άφησε, Πάτερ, του λέει· έπαθα μεγάλο δυστύχημα. Και του διηγείται με λεπτομέρεια όλη την ιστορία του, Ο δε αγαθός οδοιπόρος του λέει:<br />
- Αν θέλεις, αγαπητέ αδελφέ, άκουσέ με· γύρισε πίσω στο Γέροντά σου και ο Θεός θα προστατεύσει το σπίτι σου. Συ να υπηρετείς το Γέροντά σου, αφού μάλιστα είναι και τυφλός.<br />
Αλλ’ αυτός δεν τον άκουε. Κυριευμένος από τους λογισμούς του φαίνονταν σαν παραλήρημα τα λόγια του άλλου. Και, αφού του έφερε πολλά παραδείγματα, σηκώθηκε ο ανυπάκουος μοναχός να συνεχίσει το δρόμο του προς τον κόσμο. Ο μοναχός εν τέλει του λέει:<br />
- Λοιπόν δεν με ακούς να γυρίσεις πίσω;<br />
-Όχι! αντιλέγει εκείνος.<br />
- Ε τότε λέει ο μοναχός. Εγώ είμαι Άγγελος Κυρίου και εμένα πρόσταξε ο Θεός, αμέσως όταν πέθανε ο πατέρας σου να πάω κοντά τους να τους φυλάω και να γίνω προστάτηςτους. Αφού λοιπόν τώρα εσύ πηγαίνεις αντί για μένα, εγώ τους αφήνω και φεύγω, εφ’ όσον δεν με ακούς. Και έγινε άφαντος.<br />
Τότε λοιπόν συνήλθε ο μοναχός και γύρισε αμέσως στο Γέροντα και τον βρήκε γονατιστό, να προσεύχεται γι’ αυτόν.<br />
- Κατάλαβες, τέκνο μου; Έτσι γίνεται, όταν εμείς τα αφήνουμε όλα στο Θεό. Αφού πολύ καλά τα οικονομεί Εκείνος ως αγαθός κυβερνήτης και κανένα σφάλμα δεν υπάρχει στο θέλημά του. Αλλά χρειάζεται να έχει υπομονή εκείνος που ζητά να σωθεί. Αν δε ζητούμε εμείς να τα κάνει ο Θεός, όπως αρέσουν στη δική μας διάκριση, τότε αλλοίμονο στο χάλι μας.</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-38782173450586890852016-09-24T20:53:00.004+03:002016-09-24T20:53:42.105+03:00Η Τραγικότητα του ανθρώπου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmakGvVJHui5AIAEiuNSw54SMfHUatvJROr7nxNbxoXNVjQhZxDb9-Oh7Gdj_9LZq3NQPwgRtoI2eX1rzOa1w76t6JpfCRAkkorCOiVM9HYscyhdWBgeCKCoWFRJdu0ogIqa3BHFiMHiPx/s1600/%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="124" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmakGvVJHui5AIAEiuNSw54SMfHUatvJROr7nxNbxoXNVjQhZxDb9-Oh7Gdj_9LZq3NQPwgRtoI2eX1rzOa1w76t6JpfCRAkkorCOiVM9HYscyhdWBgeCKCoWFRJdu0ogIqa3BHFiMHiPx/s200/%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" width="200" /></a></div>
<span style="color: red;">Π</span>άρα πολλοί είναι εκείνοι που περνούν τη ζωή τους εδώ στη γη χωρίς να σκεφθούν ότι κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα φύγουν για την αιωνιότητα.<br />
<a name='more'></a>Μια αιωνιότητα βεβαίως με δυο εκ διαμέτρου αντίθετες όψεις. Βλέπετε τακτοποιούν όλες τις υποθέσεις τους εδώ στη γη, χωρίς να σκεφθούν και να ετοιμαστούν για την αναχώρησή τους στον ουρανό.Μάλιστα φτιάχνουν και πολύ νωρίς τα κενοτάφια τους, καινούς με ωραίο μάρμαρο και στολισμένους με πάμπολλα λουλούδια.Αν φρόντιζαν έτσι και για την ψυχή τους δεν θα γινόταν λόγος για αυτήν την ματαιοδοξία τους,αλλά δυστυχώς μεγάλη μάζα ανθρώπων αδιαφορεί για την κάθαρση της ψυχής τους που είναι και το σπουδαιότερο.Απ'τους Αγίους Πατέρες και λοιπούς πνευματικούς ανθρώπους βλέποντας και ξέροντας αυτή τη κατάσταση βγαίνει μια κραυγή αγωνίας θλίψης και αναστεναγμού όταν τονίζουν,'<span style="color: red;">'Ότι στον κόσμο τίποτα περισσότερο δεν είναι τραγικό όσο η αδιαφορία της κάθε ψυχής για την σωτηρία της.''</span> Μην κάνουμε και μεις το ίδιο λάθος. Ας αγωνιστούμε όπως οι Άγιοι.Και αυτοί ξεκίνησαν με το δεδομένο πως μπροστά στο Θεό όλοι είμαστε αμαρτωλοί.Η προσπάθεια σιγά σιγά ώστε να κοπούν τα πάθη μας και το θελημά μας θα εκτιμηθεί και θα προσφερθεί δύναμη και κουράγιο για ανέβασμα πλέον των αρετών.Η πνευματική ανάβασις και πορεία στον δρόμο του Κυρίου και των ακολουθώντας Αυτόν μπορεί να φαίνεται δύσκολος, αλλά σε καμία περίπτωση ακατόρθωτος. Η σωτηρία της ψυχής που είναι πολύ μεγάλο πράγμα πρέπει να στροβιλίζει συνέχεια τον νου ώστε να τον κατευθύνει σε πορεία με σήμανση τις αγαθοεργίες,ελεημοσύνες,παρήγορο λόγο,συμπαράσταση στον συνάνθρωπο,μετάνοια,εξομολόγηση Θεία Κοινωνία... </div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-86391997882333179452016-08-27T20:44:00.004+03:002016-08-27T20:44:34.240+03:00 Η ελευθερία της δουλείας <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV6TJZoiuoE3io7qFZkQyx4QpU_Zkdt2l7_xIH5IF59ugRXy5x1o-R1_lpJDtVLgxPGJatsefKJyGRgU2bC_oy05q9ZjDdJSBDfXtX0kxHGc2XXVduaP6Kbm0bV-E8CM2tNIxRl01Ds2Gh/s1600/gerisaak.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV6TJZoiuoE3io7qFZkQyx4QpU_Zkdt2l7_xIH5IF59ugRXy5x1o-R1_lpJDtVLgxPGJatsefKJyGRgU2bC_oy05q9ZjDdJSBDfXtX0kxHGc2XXVduaP6Kbm0bV-E8CM2tNIxRl01Ds2Gh/s200/gerisaak.jpg" width="196" /></a></div>
<span style="color: red;">Π</span>ολλές φορές ταξιδεύουμε με αυτοκίνητο που οδηγούμε οι ίδιοι σε δρόμους μεγάλης κυκλοφορίας και ταχύτητας. Συναντούμε στη πορεία και πολλές πινακίδες με οδηγίες και περιορισμούς. <br />
<a name='more'></a>Αλλά σχεδόν πάντα βλέπουμε οδηγούς να είναι σταματημένοι και η τροχαία με ένα μπλοκ στο χέρι να τους δίνει την τιμωρία της παράβασής τους. Υπάρξουν όμως και εκείνοι που προχωρούν ήρεμοι και άφοβοι γιατί είναι σε όλα νομοταγείς.Έχουν τα απαραίτητα έγγραφα και τηρούν με υπομονή τις υποδείξεις. Αυτά είναι παραδείγματα της ελευθερίας του καθενός. Ο ένας θεωρεί ότι μπορεί να ζει ελεύθερα όπως θέλει αδιαφορώντας για τον νόμο και για τα δικαιώματα των άλλων. Ο άλλος, που σέβεται τους νόμους, επίσης κινείται ελεύθερα χωρίς όμως να φοβάται και χωρίς να βλάπτει κανένα. Είναι δυο τύποι ελευθερίας που συναντούμε κάθε μέρα σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Η ελευθερία που μας καλεί ο θεός να ζούμε είναι εκείνη που μας κάνει υπάκουους στο θείο νόμο. Το ερώτημα. Ζούμε με τη βοήθεια του θεού σύμφωνα μ' αυτόν; Τότε είμαστε ελεύθεροι με τη χάρη του Χριστού. Εάν παραβιάζουμε τους νόμους του θεού επικαλούμενοι «το δικαίωμα της ελευθερίας μας» τότε είμαστε στην πραγματικότητα δούλοι της αμαρτίας. Στο χέρι μας είναι τελικά να διαλέξουμε ποια ελευθερία θέλουμε...<br />
<div>
<br /></div>
</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-20970823139718712392016-08-14T19:43:00.004+03:002016-08-14T19:44:30.089+03:00Ακούω αυτό που πρέπει;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5QRdKPLvTB4BC_qme5o97qS0eoE2RzLpXzgRfbxmax6_I9H9o8QHHQYs3z0l2pcVtxixBoBSwvxyCA-iA07DtTpfxrq71sofhTPbp511CPSLkIslgyWU3w-IiQMi7DvvK6GnFbcwdwwCx/s1600/pictures_of_jesus.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="142" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5QRdKPLvTB4BC_qme5o97qS0eoE2RzLpXzgRfbxmax6_I9H9o8QHHQYs3z0l2pcVtxixBoBSwvxyCA-iA07DtTpfxrq71sofhTPbp511CPSLkIslgyWU3w-IiQMi7DvvK6GnFbcwdwwCx/s200/pictures_of_jesus.jpg" width="200" /></a></div>
<span style="color: red;">Μ</span>ετά το τέλος του κηρύγματος πλησίασε κάποιος τον ιεροκήρυκα και του είπε: «Το μήνυμα σας ήταν θαυμάσιο. Είμαι βέβαιος πως όλοι οι ακροατές σας ευχαριστήθηκαν». Η απάντηση ήταν: <br />
<a name='more'></a>«Εξαρτάται από το τι άκουσαν». Και είναι αλήθεια! Η ακοή γίνεται με τον ίδιο τρόπο σε όλους τους ανθρώπους. Τα ηχητικά κύματα περνούν από τα αυτιά μας και φθάνουν στον εγκέφαλο. Εκεί όμως γίνεται η επιλογή. Από αυτά που ακούμε άλλα τα κρατούμε και τα αποθηκεύαμε στη μνήμη μας και άλλα τα αφήνομε να περάσουν σαν άχρηστα και περιττά, όπως λέει και η παροιμία, «από το ένα αυτί μπαίνουν και από το άλλο βγαίνουν». Για πολλούς τα λόγια του θεού ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία των περιττών. Η Αγία Γραφή συχνά αναφέρεται στην ακοή: «Ο λαός μου δεν ακούει τη φωνή μου, δεν προσέχει εις εμέ (Ψαλμ.κεφ πα' στιχ11). Ο Χριστός συχνά έλεγε τη φράση: «Όποιος έχει αυτιά να ακούει ας ακούει» (Μαρκ. κεφ.ια' στιχ15). Τώρα που οι φωνές έχουν πληθύνει στα μέσα μαζικής επικοινωνίας και ενημέρωσης,πρέπει η επιλογή και το φιλτράρισμα να είναι το πρώτο μέτρο.Μην αφήνουμε να περνάει ότι μυαρό και επιζήμιο μήνυμα. Υπάρχουν και καλές φωνές που βεβαίως πνίγονται μες τις πάμπολλες άλλες,αλλά ο καθένας μπορεί να ψάξει και να τις βρει. «Ακούετε μου πάντες και νοείτε» (Μαρκ. κεφ ζ' στιχ14)</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-53372724900935072972016-08-07T22:19:00.001+03:002016-08-07T22:19:15.199+03:00Αιώνιο το έλεός Του...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnkH8sf-6qy5-WIFgjaP48ET48_BukFqRXF1PEG0z2tV2NnuoZT0bckbAgjNTK_8P60klAji9StMngcNZl6sRNthixn_5oWt9k7FkSzEHvSwClOZ6WNOUZGHWwClNUvpvZweFct3jjqhps/s1600/6612-4311.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnkH8sf-6qy5-WIFgjaP48ET48_BukFqRXF1PEG0z2tV2NnuoZT0bckbAgjNTK_8P60klAji9StMngcNZl6sRNthixn_5oWt9k7FkSzEHvSwClOZ6WNOUZGHWwClNUvpvZweFct3jjqhps/s200/6612-4311.jpg" width="157" /></a></div>
<span style="color: red;">Σ</span>τη ζωή μας τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Όλα φθείρονται και χρειάζονται διόρθωση ή αντικατάσταση. Κι αυτό δεν αφορά τα υλικά πράγματα μόνο, αλλά και τις φιλικές μας σχέσεις, που νομίζουμε ότι θα διαρκέσουν για πάντα, αλλά συχνά τις βλέπουμε να διαλύονται. <br />
<a name='more'></a>Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα,όλα είναι παροδικά,ακόμα και ο ναός των Ισραηλιτών που με τόσο μόχθο είχαν χτίσει δεν θα έμενε λίθος πάνω σε άλλον λίθο ύστερα από την μεγάλη προφητεία του Κυρίου. Αυτό που διαρκεί αιώνια είναι μόνο το έλεος του θεού. Σκέψου τι σημαίνει αυτό. Όταν η ζωή μας έχει γίνει ένα μπερδεμένο κουβάρι που αδυνατούμε να ξεμπερδέψουμε, το έλεος Του διαρκεί αιώνια. Όταν δεν έχουμε κανένα να στραφούμε για βοήθεια, του θεού το έλεος διαρκεί αιώνια. Όταν η κάθε μέρα γίνεται αγώνας εξαιτίας μιας αρρώστιας ή όποιας άλλης δύσκολης κατάστασης, το έλεος Του μένει εις τον αιώνα. Όταν ομολογούμε κάποια πτώση μας, το έλεος Του μένει εις τον αιώνα. Αυτός μας δίνει δύναμη, υπομονή, ειρήνη, οδηγία. Μας παρηγορεί, μας ελευθερώνει, διότι το έλεος Του μένει εις τον αιώνα. Ας δοξολογεί η ψυχή μας τον Κύριο,συνεχώς για να έχουμε την παρηγοριά Του και το μέγα έλεός Του.<br />
<div>
<br /></div>
</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-27262563521206469052016-08-04T10:49:00.003+03:002016-08-04T10:49:49.404+03:00Αββά Ισαάκ.100 πνευματικές συμβουλές και νουθεσίες.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHNGKDMjsWgQ31xWJc0fu9V1xH4fpmMNgJnJwjR-gbvVi_cpL8k_itqBOpkxJ0hhBQP0Wj-OGTuvhP_8aJqO257tfAvFN5skKMJU70TgRvy0KBbrCu0b352ugY1YjL9dTAMR8A0dWP3tvs/s1600/%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25B2%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25BA.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="172" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHNGKDMjsWgQ31xWJc0fu9V1xH4fpmMNgJnJwjR-gbvVi_cpL8k_itqBOpkxJ0hhBQP0Wj-OGTuvhP_8aJqO257tfAvFN5skKMJU70TgRvy0KBbrCu0b352ugY1YjL9dTAMR8A0dWP3tvs/s200/%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25B2%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25BA.JPG" width="200" /></a></div>
<span style="color: red;">Ο </span>Αββάς Ισσάκ ο πνευματοφόρος αυτός ερημίτης κάνει πάρα πολύ απλές και βαθυστόχαστες διαχρονικές επισημάνσεις,και βοηθάει καίρια στην κατανόηση των αμαρτιών μας. <br />
<a name='more'></a>Ο Αββάς με τις νουθεσίες του μας κρατά σε εγρήγορση για μετάνοια με σκοπό να είμαστε εν δυνάμει’’ενωμένοι με τον Κύριο.Διαβάζοντας τον Αββά βελτιωνόμαστε στην πνευματική ζωή προσπαθώντας να κόψουμε τα μίση και τα πάθη μας,<br />
1 Πριν απ' όλα να σέβεσαι τον θεό και να δοξολογείς πάντοτε το όνομά Του.<br />
2 Να αγαπάς τον θεό με όλη σου τη δύναμη, με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη σκέψη.<br />
3 Φυλάξου από τις αιρέσεις, όπως φυλάγεσαι από τα δηλητηριώδη φίδια.<br />
4 Να αγαπάς τους εχθρούς σου. Γιατί ποια ευλογία θα έχετε από τον θεό, εάν αγαπάτε μόνο όσους σας αγαπούν;<br />
5 Φυλάξου από την άρνηση και την προδοσία της πίστεως, γιατί την ημέρα της κρίσεως θα σε αρνηθεί ο Χριστός.<br />
6 Μην πιστεύεις και μην ελπίζεις σε μάταιους ανθρώπους, οι οποίοι με τις διδασκαλίες τους για κινήσεις αστεριών και με άλλες αφελείς δοξασίες (μοίρας - τύχης) επηρεάζουν τη ζωή σου. Πίστευε μόνο στην αγάπη του θεού και στην θεία Πρόνοια.<br />
7 Μην προσβάλλεις άνθρωπο, για να έχεις την ευλογία του θεού.<br />
8 Μην αφαιρέσεις πράγματα που δεν σου ανήκουν, για να έχεις ήσυχη τη συνείδησή σου.<br />
9 Να ευλογείς και να εύχεσαι για όσους σε καταριούνται και να προσεύχεσαι για κείνους που σε κακομεταχειρίζονται .<br />
10 Να μη μνησικακήσεις ποτέ άνθρωπο, ούτε και να μισήσεις ποτέ συνάνθρωπο σου.<br />
11 Μη βρίζεις και μην προσβάλλεις ποτέ φτωχό ή χήρα ή ορφανό ή άνθρωπο με σωματικό ή πνευματικό ελάττωμα, γιατί έτσι θα προκαλέσεις την οργή του θεού.<br />
12 Να μην είσαι θυμώδης, ούτε οργίλος, μήτε βλάσφημος και να μην κραυγάζεις ποτέ, δίκαια ή άδικα.<br />
13 Μην προκαλέσεις πόνο ή θλίψη ή πικρία, για να μην επιστραφούν αυτά επάνω σου.<br />
14 Να μην καταριέσαι αλλά να ευλογείς, όπως διδάσκει ο Ιησούς Χριστός.<br />
15 Απομακρύνσου από άνθρωπο βλάσφημο, για να μη σε παρασύρει στο βρώμικο πάθος του.<br />
16 Αξιοποίησε τον χρόνο σου με έργα αγάπης, γιατί είναι λίγος και σε προετοιμάζει για την αιωνιότητα.<br />
17 Να μην είναι ο λόγος σου κούφιος ή άδειος και να μην αργολογείς.<br />
18 Να βρίσκεσαι μακριά από παράνομες σαρκικές επιθυμίες.<br />
19 Οφείλεις να δίνεις στους φτωχούς από τους δικούς σου κόπους, γιατί τους είμαστε χρεώστες.<br />
20 Να μη φονεύσεις, να μην αδικήσεις και να μην εκμεταλλευθείς ποτέ και κανέναν.<br />
21 Να συγχωρείς για να συγχωρεθείς.<br />
22 Η ισχυρογνωμοσύνη είναι πάθος θανατερό και παιδί του εγωισμού.<br />
23 Να μην πορνεύεις, γιατί έτσι ατιμάζεις το Ναό του θεού, που είναι το σώμα σου.<br />
24 Να μη μοιχεύεις και να διατηρείς το συζυγικό κρεβάτι καθαρό και αμόλυντο.<br />
25 Να αποφεύγεις τυχερά παιχνίδια, γιατί θα σε συντροφεύουν οι δυνάμεις του κακού.<br />
26 Να μην κλέβεις και να μη λες ψέματα, για να μη γίνεις φιλάργυρος όπως ο Ιούδας.<br />
27 Να μην επιθυμήσεις όσα έχει ο πλησίον σου, από το μεγάλο μέχρι και το πιο μικρό πράγμα.<br />
28 Ποτέ να μην ορκιστείς ψεύτικα και ποτέ επιπόλαια.<br />
29 Μην αρέσκεσαι να σε κολακεύουν και να σε επαινούν, γιατί αυτά είναι πάθη που τρέφουν τον εγωισμό σου.<br />
30 Ο ψυχοκτόνος διάβολος απελπίζει την πονεμένη ψυχή και την ωθεί στην αυτοκτονία. Προσευχήσου θερμά και ζήτησε βοήθεια, για να φύγει αυτό το πάθος.<br />
31 Να μη συκοφαντήσεις άνθρωπο, γιατί όποιος συκοφαντεί εξοργίζει τον θεό.<br />
32 Να μην πεις κακό εναντίον κανενός, γιατί τον κρίνοντα τον πλησίον ο θεός τον αποστρέφεται.<br />
33 Να μην είσαι γλωσσάς, ούτε φλύαρος γιατί δεν θα πας μπροστά και θ' αμαρτάνεις συνεχώς.<br />
34 Να σέβεσαι το σώμα σου, που είναι Ναός του θεού, και μην αμαρτάνεις ούτε φανερά ούτε κρυφά, γιατί ο θεός είναι παρών και η αμαρτία σου θα γίνει αιτία να σε κατατρώγει ο έλεγχος της συνειδήσεώς σου.<br />
35 Ο υποκριτής και ο δίψυχος είναι εχθροί της αλήθειας του θεού.<br />
36 Να γίνεις φιλεύσπλαγχνος στον πλησίον σου, για να μακροθυμήσει και σε σένα ο ίδιος ο θεός.<br />
37 Μη γίνεσαι πλεονέκτης, γιατί τον πλεονέκτη τον αποστρέφεται ο θεός.<br />
38 Να μην είσαι υποκριτής, ούτε υπερήφανος και εγωιστής, γιατί ο Κύριος τους απεχθάνεται.<br />
39 Μη γίνεσαι υψηλόφρονας, ούτε να πετάς από εγωισμό όπως ο Φαρισαίος, γιατί καθένας που υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί.<br />
40 Τρισευλογημένος είναι εκείνος που διώχνει το πνεύμα της οργής και του θυμού.<br />
41 Να θρηνείς και να πενθείς γι' αυτούς που έχουν μίσος για τον συνάνθρωπο τους, γιατί δε θα βρουν ποτέ ανάπαυση οι ψυχές τους.<br />
42 Πολλές φορές ο φόβος προέρχεται από ένοχη συνείδηση .<br />
43 Μη γίνεσαι μέθυσος, ούτε να περιεργάζεσαι τα πονηρά και αμαρτωλά, γιατί από αυτά προκαλούνται μοιχείες και πορνείες και κάθε έργο του διαβόλου.<br />
44 Να μην κρίνεις ποτέ άνθρωπο, γιατί η κρίση ανήκει στον θεό.<br />
45 Στους συζύγους να ξεχυλίζει η αγάπη μεταξύ τους και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους με παιδεία Χριστού, γιατί θα δώσουν λόγο γι' αυτή τους την αδιαφορία στη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας.<br />
46 Γίνε μακρόθυμος και πράος, γιατί ο μακρόθυμος είναι πολύ σοφός. Δεν πρέπει με πολλά φαγητά να τρέφεις το σώμα σου, γιατί όταν γεμίζει η κοιλιά οδηγείσαι σε πνευματικό ύπνο.<br />
47 Μη γίνεσαι σκληρόκαρδος ούτε θυμώδης, γιατί αυτά οδηγούν σε βλασφημία.<br />
48 Όσα σου συμβαίνουν να τα δέχεσαι με υπομονή, και να δέχεσαι τις δοκιμασίες χωρίς απελπισία, γνωρίζοντας ότι ο μισθός θα σου δοθεί από τον θεό.<br />
49 Άκουγε με προθυμία όποιον σου μιλά τον λόγον του θεού, γιατί όπου γίνεται διδασκαλία για τον θεό εκεί είναι παρών ο ίδιος ο θεός, αφού προσέξεις όμως να μην είναι αιρετικός ή κήρυκας με ασυνέπεια στη ζωή του και διπλοπρόσωπος, γιατί τότε ο λόγος του είναι απάτη, όπως λέει ο απόστολος Παύλος.<br />
50 Μελέτα κάθε μέρα τους βίους των Αγίων και τις διδασκαλίες τους, για να αναπαυθείς στα λόγια τους.<br />
51 Όταν σε προσβάλλουν να μην οργίζεσαι, ούτε να ανταποδίδεις κακό αντί κακού σε κανέναν, αλλά να τους αφήνεις στη δίκαιη κρίση του θεού.<br />
52 Όπως η ομίχλη σκεπάζει τις ηλιακές ακτίνες, έτσι και ο χορτασμός των τροφών σκοτίζει τον νου.<br />
53 Να τιμάς το σώμα σου και να το ντύνεις κόσμια και όμορφα και να μην το χρησιμοποιείς σαν υποδαύλιση και πρόκληση για ασέλγειες.<br />
54 Να μην προσέχεις και να μην κρίνεις τα φταιξίματα και τις αμαρτίες των άλλων, ούτε να υπερηφανεύεσαι ή να κενοδοξείς, αλλά να είσαι αυστηρός μόνο για τις δικές σου αμαρτίες.<br />
55 Όταν προσεύχεσαι, οφείλεις να κόψεις κάθε βιοτική μέριμνα και φροντίδα.<br />
56 Να προσεύχεσαι με ταπείνωση, όπως ο Τελώνης, και όχι με υπερηφάνεια, όπως ο Φαρισαίος.<br />
57 Η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού θα έλθει ξαφνικά σαν φοβερή αστραπή. Ο καθένας θα σηκώσει τις προσωπικές του αμαρτίες και θα θερίσει αυτό που έσπειρε.<br />
58 Μη χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου δίκαιο και άψογο ενώπιον του Χριστού, γιατί εκείνα που εσύ λησμόνησες , είναι φανερά στον θεό.<br />
59 Φρόντιζε, όταν σ' ενοχλούν πονηρές σκέψεις, να τις διώχνεις αμέσως με θερμή προσευχή.<br />
60 Μη ντρέπεσαι να εξομολογείσαι τις αμαρτίες σου, γιατί εξομολογούμενος στον πνευματικό πατέρα με ειλικρίνεια, θα συντρίψεις το κεφάλι του διαβόλου.<br />
61 Εάν προσέχεις και θέλεις να εργάζεσαι τις εντολές του θεού, ετοίμασε την καρδιά σου για πειρασμούς και θλίψεις.<br />
62 Δεν πρέπει να σε εξαπατά ο χορτασμός της κοιλιάς ούτε να ελκύεσαι από την υπερβολική ευχαρίστηση του φάρυγγα.<br />
63 Πρέπει να έχεις στην καρδιά σου πάντοτε αγάπη στον θεό και να θυμάσαι τη μέλλουσα κρίση και τη Βασιλεία των Ουρανών.<br />
64 Να σέβεσαι την Ιερωσύνη, γιατί χωρίς αυτή δε δίνεται άφεση των αμαρτιών μας και δεν τελούνται τα Άγια Μυστήρια της Εκκλησίας μας.<br />
65 Να τιμάς και να φροντίζεις τους γέροντες γονείς σου και να υπομένεις τις αδυναμίες τους.<br />
66 Μην αγαπάς τον κόσμο της αμαρτίας και δε θα λυπηθείς ποτέ, αλλά καταφρόνησε τον και θα βρίσκεσαι πάντοτε σε χαρά.<br />
67 Όπως ο σπινθήρας, όταν μείνει στο άχυρο, ανάβει φλόγα, έτσι η ενθύμηση και η πονηρή επιθυμία γυναίκας που παραμένει, φέρνει σαρκικές αμαρτίες.<br />
68 Να αγωνίζεσαι με πολλή προσευχή κατά των επιθέσεων των δαιμόνων και εναντίον των πονηρών λογισμών.<br />
69 Όπως το φυτό που σέρνεται στη γη σαπίζει γρήγορα, έτσι χάνεται και η αρετή όταν γίνεται με ματαιοδοξία.<br />
70 Όπως τον καπνό του άχυρου δεν τον δέχεται ο Κύριος σαν ευωδία θυμιάματος, έτσι δεν δέχεται και την αρετή του κενόδοξου αλλά την περιφρονεί.<br />
71 Τι υπερηφανεύεσαι, άνθρωπε, αφού είσαι πηλός και φθαρτός; Τι σηκώνεις τον αυχένα σου που θα σαπίσει σε λίγο;<br />
72 Τι υψώνεσαι πιο πάνω από τα σύννεφα; Κοίταξε ότι είσαι χώμα και λάσπη και μετά από λίγο θα διαλυθείς σε σκόνη και στάχτη.<br />
73 Μη σταματάς τις σκέψεις σου σε αισχρές και βλαβερές επιθυμίες και ηδονές, για να μην υποστείς κακή επίδραση.<br />
74 Όποιος έχει μεγάλη περιουσία και χρήματα πολλά και είναι φιλάργυρος και δεν βοηθάει τους φτωχούς, είναι πλοίο φορτωμένο που στην παραμικρή τρικυμία καταποντίζεται εύκολα και γρήγορα θα χαθεί.<br />
75 θυμήσου άνθρωπε τις αμαρτίες σου και τη μελλοντική κρίση και περιφρόνησε το μάταιο κόσμο της αμαρτίας και φρόντιζε για τα μελλοντικά αγαθά.<br />
76 Πρόσεξε ότι την ώρα που δεν περιμένεις, θα έλθει ο θάνατος και θα δώσεις λόγο για όλα όσα έπραξες.<br />
77 Γράψε στην καρδιά σου την ενθύμηση της κρίσεως και του θανάτου και αυτού του είδους η ενθύμηση θα σε οδηγήσει στην αιώνια ζωή.<br />
78 Για να γίνεις γνήσιο παιδί του θεού, αγωνίσου ν' ακολουθείς τις εντολές Του.<br />
79 Πραγματοποίησες μια αρετή; ... Αλλά με τη βοήθεια Εκείνου.<br />
80 Πρέπει να είσαι ελεήμων προς εκείνους που έχουν πραγματική ανάγκη.<br />
81 Να εκκλησιάζεσαι τις Κυριακές και τις μεγάλες γιορτές χωρίς τεμπελιά (σαν να κάνεις αγγαρεία) και να παραμένεις στη θεία Λειτουργία με σεβασμό και προσευχή, μέχρι την απόλυση.<br />
82 Δεν πρέπει να κουβεντιάζεις στην εκκλησία την ώρα της θείας Λειτουργίας βιοτικά πράγματα ή για αγρούς ή αμπέλια.<br />
83 Με προθυμία, ταπείνωση και ειλικρίνεια να εξομολογείσαι τις αμαρτίες σου στον Ιερέα για να συγχωρεθείς από τον Κύριο μας.<br />
84 Μην προσεύχεσαι να γίνουν τα δικά σου θελήματα, αλλά προσευχήσου να γίνεται το θέλημα του Κυρίου σε σένα.<br />
85 Ζήτα στην προσευχή σου πρώτα τη Βασιλεία του θεού και όλα τα λοιπά θα σου προστεθούν.<br />
86 Όταν κανείς τρώει με μέτρο και με προσευχή, φροντίζει την υγεία και της ψυχής και του σώματος του. Χωρίς μέτρο όμως αφαιρεί και αυτή την αγιοσύνη αλλά και την σωματική υγεία του.<br />
87 Να προσεύχεσαι με επιμέλεια και προσοχή και χωρίς ταραχές και επιπολαιότητες.<br />
88 Μην προσεύχεσαι μόνο για τη συγχώρεση των δικών σου αμαρτημάτων, αλλά και για κάθε άνθρωπο.<br />
89 Εάν θέλεις να σωθείς, λέγε πρώτος τις αμαρτίες σου και θα συγχωρεθείς και αγωνίσου να μην επιστρέψεις στις παλιές αμαρτίες σου.<br />
90 Να πιστεύεις ότι, για τις μικρές ή μεγάλες αμαρτίες σου, όσες κι αν είναι αυτές, ζητώντας συγχώρεση από τον θεό οπωσδήποτε θα την λάβεις, αρκεί η μετάνοια σου να βγαίνει από την καρδιά σου.<br />
91 Είναι τελείως ανόητο να αρνούμαστε την αγάπη του θεού και να στρέφουμε τα νώτα μας στη συγγνώμη Του.<br />
92 Τίποτα δεν ευφραίνει τον θεό, όσο η επιστροφή μας και η επάνοδος μας από την κακία στην αρετή.<br />
93 Εξομολογήσου τις αμαρτίες σου στον εξομολόγο, γιατί πληγές φανερωμένες δε χειροτερεύουν, αλλά θα εξαλειφθούν και θα σβησθούν από τη μνήμη του θεού.<br />
94 Εκείνοι που τρώνε και πίνουν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού χωρίς εξομολόγηση και ειλικρινή μετάνοια, τρώνε και πίνουν την τιμωρία τους.<br />
95 Εάν όμως δε σωθούμε, αυτό είναι και υπερβολή ανοησίας και πνευματικής τύφλωσης και μέγεθος αφροσύνης! Όλα είναι κενά και μάταια, όλα είναι αποτρόπαια και οδυνηρά, γι' αυτό ας φροντίσουμε, αγαπητοί, πριν να τελειώσει η ζωή μας, να μετανοήσουμε και αλίμονο σε μας, εάν δεν προλάβουμε να εξομολογηθούμε!<br />
96 Όλη η διδασκαλία των Αγίων Γραφών καταλήγει στον όρο της μετανοίας, όπως ο Κύριος αναφέρει στα Ευαγγέλια.<br />
97 Σκέψου και πιθανές άλλες αμαρτίες σου και μη ντραπείς να τις εξομολογηθείς στον πνευματικό -εξομολόγο σου.<br />
98 Λέει κάποιος που είναι πνευματικά αδιάφορος και μεταθέτει την εξομολόγηση στο μέλλον: «θέλω να εξομολογηθώ, αλλά αύριο». Προς αυτόν απάντησε: «Πρόσεχε, με το να λες ότι θέλεις να εξομολογηθείς αλλά συνεχώς αναβάλλεις, μήπως έλθει ο θάνατος ξαφνικά και όταν θελήσεις, να μην προλάβεις».<br />
99 Όπως είναι άβυσσος η ψυχή, έτσι είναι και άπειρες οι αμαρτίες που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος. Ταπείνωση, λοιπόν, και ειλικρινής εξομολόγηση μας χρειάζονται, για να μην απωλέσουμε, αδελφοί μου, τον Παράδεισο και να μη χάσουμε το Χριστό μας και Κύριο μας.<br />
100 Δεν πρέπει με πολλά φαγητά να τρέφεις το σώμα σου,γιατί όταν γεμίζει η κοιλιά οδηγείσαι σε πνευματικό ύπνο.<br />
<br /></div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-30782591770952919552016-07-29T09:36:00.000+03:002016-07-29T09:36:02.225+03:00Αμαρτία, μετάνοια.θάνατος.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqTmlsAF9ukG-JEVXOpouR1rRLppp98SfwEigQsHWm5QvsrDsEIAXOslYpEzimTsvKVw5q7DbX_mV324VilTlmJU20lODd6wn0ci7lNDSxRMr4i83OjyyzmVTyTGwdTQpz6R_8f12MoZ3a/s1600/metanoo.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqTmlsAF9ukG-JEVXOpouR1rRLppp98SfwEigQsHWm5QvsrDsEIAXOslYpEzimTsvKVw5q7DbX_mV324VilTlmJU20lODd6wn0ci7lNDSxRMr4i83OjyyzmVTyTGwdTQpz6R_8f12MoZ3a/s200/metanoo.JPG" width="200" /></a></div>
Η σκέψη του θανάτου είναι ικανή να παρακινήσει τον αμαρτωλό σε μετάνοια. Μας είναι και γνωστός και άγνωστος ο θάνατος. Γνωστός, γιατί ξέρουμε ότι όλοι θα πεθάνουμε. Άγνωστος, γιατί δεν ξέρουμε πότε, πού και πώς θα πεθάνουμε.<br />
Όσο περισσότερο ζούμε, τόσο περισσότερο μικραίνει η ζωή μας, τόσο λιγοστεύουν οι μέρες μας και πλησιάζουμε στο θάνατο.<br />
Είμαστε πιο κοντά του σήμερα απ΄ό,τι χθές, αυτή την ώρα απ΄ό,τι την προηγούμενη. Ο θάνατος βαδίζει αόρατος πίσω απ΄τον καθένα και τον αρπάζει τότε που δεν το υποπτεύεται. Εντούτοις, σχεδόν όλοι οι άνθρωποι - και μάλιστα οι υγιείς και οι δυνατοί - κάνουν τις ακόλουθες σκέψεις για τον ευατό τους:<br />
<br />
- Εγώ θα ζήσω ακόμη αρκετά. Είναι πολύ μακριά το τέλος μου. Θα μαζέψω πλούτη και θα ευφραίνομαι. Μα ορμάει ξαφνικά εναντίον τους ο θάνατος και σβήνουν τα όνειρα και οι επιθυμίες. Και πεθαίνει γρήγορα εκείνος που έταξε στον εαυτό του μακροζωία. Και αφήνει τ΄αγαθά του και το σώμα του στον κόσμο εκείνος που ήθελε να συγκεντρώνει πλούτη. Άγνωστο λοιπόν μας είναι το τέλος, χριστιανοί.<br />
<br />
Ο φιλάνθρωπος Θεός, που φροντίζει για το καλό μας, τα καθόρισε έτσι, ώστε να είμαστε πάντα έτοιμοι και να καταφεύγουμε στην ειλικρινή μετάνοια. Με ό,τι θα φύγει ο άνθρωπος από δω, μ΄αυτό και θα παρουσιαστεί μπροστά στο κριτήριο του Χριστού.<br />
<br />
Αδελφοί, ας συλλογιστούμε προσεκτικά αυτά τα λόγια κι ας μετανοήσουμε, για να μην ταξιδέψουμε προς την αιωνιότητα με τις αμαρτίες μας και εμφανιστούμε μ΄αυτές σ΄εκείνο το δικαστήριο. Ο φιλεύσπλαχνος Θεός μας υποσχέθηκε το έλεός Του, δεν μας υποσχέθηκε όμως ότι θα ζούμε το επόμενο πρωί. Και τούτο, για να είμαστε προσεκτικοί, και όταν ξυπνάμε, να θυμόμαστε το θάνατό μας, να διορθώνουμε τον εαυτό μας, να ετοιμαζόμαστε για την έξοδό μας, ώστε να έχουμε μακάριο τέλος. Είναι φοβερή η ώρα του θανάτου.<br />
<br />
Όλοι οι άγιοι τη σκέφτονταν κι έκλαιγαν, ικετεύοντας τον φιλάνθρωπο Θεό να τους ελεήσει εκείνη την ώρα. Εκπληκτικό! Να κλαίνε οι άγιοι στη σκέψη του θανάτου, και οι αμαρτωλοί ωστόσο να μη συγκινούνται, αν και καθημερινά κάποιον βλέπουν να πεθαίνει. Φτωχοί αμαρτωλοί! Γιατί κοιμόμαστε, ενώ ο διάβολος σαν κλέφτης αρπάζει τη σωτηρία μας; Ας γράψουμε στη μνήμη μας την ώρα του θανάτου και ας είμαστε έτοιμοι. Απ΄αυτήν θα εξαρτηθεί, αν ο άνθρωπος θα είναι αιώνια ευτυχισμένος ή αιώνια δυστυχισμένος.<br />
<br />
Από το θάνατο ανοίγουν για τον καθένα οι πύλες της αιωνιότητας, ο δρόμος για την αιώνια μακαριότητα ή την αιώνια δυστυχία. Απ΄αυτόν τον σταθμό αρχίζει ο άνθρωπος να ζει ή να πεθαίνει αιώνια. Πού βρίσκονται τώρα όσοι έζησαν πρίν από μας και πέρασαν τη ζωή τους αμετανόητα, με κραιπάλες και ηδονές; Έφυγαν απ΄αυτόν τον κόσμο, αφήνοντας εδώ όλες τους τις χαρές. Οδηγήθηκαν καθένας στον τόπο του, περιμένοντας την τελευταία Κρίση, οπότε θα λάβουν την αμοιβή των έργων τους.<br />
<br />
Γι΄αυτό εφόσον δεν ήρθε ακόμα για μας εκείνη η ώρα, ας στραφούμε ολόψυχα προς το Θεό μας με την πίστη και τη μετάνοια, ώστε να κερδίσουμε την αιωνιότητα. Αγαπητέ χριστιανέ! Ο θάνατος μας ακολουθεί βήμα προς βήμα χωρίς να τον βλέπουμε, και το τέλος φτάνει τότε που δεν το περιμένουμε. Γι΄αυτό να βρίσκεσαι συνέχεια σε κατάσταση μετάνοιας, έτοιμος παντού και πάντοτε για την αναχώρησή σου. Ο συνετός δούλος είναι πάντα άγρυπνος και περιμένει πότε θα τον καλέσει ο Κύριός του.<br />
<br />
Αγρύπνα κι εσύ και περίμενε πότε θα σε καλέσει ο Κύριός σου, ο Χριστός. Να ζεις όπως θα ήθελες να σε βρει ο θάνατος. Να ζεις με ευσέβεια και να εργάζεσαι με φόβο και τρόμο για τη σωτηρία σου. Έτσι δεν θα στερηθείς την αιώνια σωτηρία, που μας δώρισε ο Κύριός μας με το αίμα Του και το θάνατό Του. Έτσι θα τελειώσεις τη ζωή σου χριστιανικά. Και είναι πραγματικά μακάριοι οι νεκροί εκείνοι πού πεθαίνουν πιστοί στον Κύριο και ενωμένοι μαζί Του".<br />
<br />
Προς την αιωνιότητα. (Αγ. Τύχων, αρχιεπισκόπου. Βορονέζ και Ζαντόνσκ)<br />
<div>
<br /></div>
</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-87698379164295174522016-07-26T09:31:00.002+03:002016-07-26T09:31:37.779+03:00Επίσκεψη της αγίας Ευφημίας στο κελί του Γέροντα Παισίου.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWAf_7B8ZbtkZrO6SmvVd95JIxYoWNxyioJDKPUuNJNUY0YspWNyWihCMYX0Z2dkNr59JsvsBqEpDhwZZ7s9fPxj7Bu5y6zobXcvkxP4t4hiuwNHwEpYe0ebmBtYU10izps0n-55Pkyvdc/s1600/PAISIOS+EYUYMIA.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWAf_7B8ZbtkZrO6SmvVd95JIxYoWNxyioJDKPUuNJNUY0YspWNyWihCMYX0Z2dkNr59JsvsBqEpDhwZZ7s9fPxj7Bu5y6zobXcvkxP4t4hiuwNHwEpYe0ebmBtYU10izps0n-55Pkyvdc/s200/PAISIOS+EYUYMIA.jpg" width="200" /></a></div>
<span style="color: red;">Π</span>αραθέτουμε παρακάτω την επίσκεψη της αγίας στον Γέροντα Παΐσιο όπως την περιγράφει ο ίδιος ο Γέροντας και όπως διασώθηκε στο βιβλίο του Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος «Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου». <br />
<span style="color: red;"> Το θαυμαστό γεγονός.</span><br />
..Ήταν στην αυλή της Καλύβης του ο Γέροντας, όταν τον <br />
<a name='more'></a>επισκέφθηκε κάποιο πνευματικό του τέκνο. Επανελάμβανε συνεχώς από την καρδιά του: «Δόξα σοι ο Θεός», πάλιν και πολλάκις. Σε μια στιγμή ο Γέροντας του είπε: «Αχρηστεύεται κανείς με την καλή έννοια»;<br />
-Ποιός, Γέροντα;<br />
-Ήσυχα καθόμουν στο Κελλί μου, ήρθε και με παλάβωσε. Ωραία περνούν επάνω.<br />
-Τι συμβαίνει, Γέροντα;<br />
-Θα σου πω, αλλά μην το πεις σε κανέναν.<br />
Του διηγήθηκε τότε το έξης: «Είχα γυρίσει από τον κόσμο, όπου είχα βγει για ένα εκκλησιαστικό θέμα. (Με το μακαρίτη Τρίτση).<br />
Την Τρίτη, κατά η ώρα 10 το πρωί, ήμουν μέσα στο Κελί μου και έκανα τις Ώρες. Ακούω χτύπημα στην πόρτα και μια γυναικεία φωνή να λέει: «Δι' ευχών των αγίων Πατέρων ημών…». Σκέφθηκα:<br />
«Πώς βρέθηκε γυναίκα μέσα στο Όρος;». Εν τούτοις ένιωσα μια θεία γλυκύτητα μέσα μου και ρώτησα:<br />
-Ποιος είναι;<br />
-Η Ευφημία! (απαντά).<br />
-Σκεφτόμουν, «ποια Ευφημία; Μήπως καμιά γυναίκα έκανε καμιά τρέλα και ήρθε με ανδρικά στο Όρος; Τώρα τι να κάνω;». Ξαναχτυπά. Ρωτάω: «Ποιος είναι;». «Η Ευφημία», άπαντα και πάλι. Σκέφτομαι και δεν ανοίγω. Στην τρίτη φορά που χτύπησε, άνοιξε μόνη της η πόρτα, που είχε σύρτη από μέσα. Άκουσα βήματα στον διάδρομο. Πετάχτηκα από το Κελί μου και βλέπω μια γυναίκα με μανδήλα. Την συνόδευε κάποιος, που έμοιαζε με τον Ευαγγελιστή Λουκά, ο οποίος εξαφανίσθηκε. Παρ’ όλο πού ήμουν σίγουρος ότι δεν είναι του πειρασμού, γιατί λαμποκοπούσε, την ρώτησα ποια είναι·<br />
-Η μάρτυς Ευφημία, (απαντά).<br />
-Αν είσαι η μάρτυς Ευφημία, έλα να προσκυνήσουμε την Αγία Τριάδα. Ό,τι κάνω εγώ να κάνης και συ.<br />
Μπήκα στην Εκκλησία, κάνω μια μετάνοια λέγοντας: «Εις το όνομα του Πατρός». Το επανέλαβε με μετάνοια. «Και του Υιού». «-Και του Υιού», είπε με ψιλή φωνή.<br />
-Πιο δυνατά, ν’ ακούω, είπα και επανέλαβε δυνατότερα.<br />
-Ενώ ήταν ακόμα στο διάδρομο έκανε μετάνοιες, όχι προς την Εκκλησία, αλλά προς το Κελί μου. Στην αρχή παραξενεύτηκα, αλλά μετά θυμήθηκα ότι είχα μια μικρή χάρτινη εικονίτσα της Αγίας Τριάδος, κολλημένη σε ξύλο, πάνω από την πόρτα του Κελιού μου. Αφού προσκυνήσαμε και για τρίτη φορά.<br />
-«Και του Αγίου Πνεύματος»<br />
Μετά είπα: «Τώρα, να σε προσκυνήσω και εγώ». Την προσκύνησα και ασπάστηκα τα πόδια της και την άκρη της μύτης της. Στο πρόσωπο το θεώρησα αναίδεια να την ασπασθώ.<br />
-Ύστερα κάθισε η Αγία στο σκαμνάκι και εγώ στο μπαουλάκι και μου έλυσε την απορία που είχα (στο εκκλησιαστικό θέμα).<br />
-Μετά μου διηγήθηκε την ζωή της. Ήξερα ότι υπάρχει μια αγία Ευφημία, αλλά τον βίο της δεν τον ήξερα. Όταν μου διηγείτο τα μαρτύρια της, όχι απλώς τα άκουγα, αλλά σαν να τα έβλεπα· τα ζούσα. Έφριξα! Πα, πα, πα!<br />
-Πώς άντεξες τέτοια μαρτύρια; ρώτησα.<br />
-Αν ήξερα τι δόξα έχουν οι Άγιοι, θα έκανα ό,τι μπορούσα να περάσω πιο μεγάλα μαρτύρια.<br />
-Μετά απ’ αυτό το γεγονός για τρεις μέρες δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Σκιρτούσα και συνεχώς δόξαζα τον Θεό. Ούτε να φάω, ούτε τίποτα… συνεχώς δοξολογία».<br />
Σε επιστολή του αναφέρει: «Σ’ όλη μου τη ζωή δεν θα μπορέσω να εξοφλήσω την μεγάλη μου υποχρέωση στην αγία Ευφημία, η οποία ενώ ήταν άγνωστη μου και χωρίς να είχε καμιά υποχρέωση, μου έκανε αυτή την μεγάλη τιμή…».<br />
Διηγούμενος το γεγονός πρόσθεσε με ταπείνωση ότι παρουσιάστηκε η αγία Ευφημία, «όχι γιατί το αξίζω, αλλά επειδή με απασχολούσε εκείνο τον καιρό ένα θέμα που είχε σχέση με την κατάσταση της Εκκλησίας γενικά, και για δύο άλλους λόγους».<br />
Εντύπωση έκανε στον Γέροντα «πώς αυτή η μικροκαμωμένη και αδύνατη άντεξε τόσα μαρτύρια; Να πεις ήταν καμία… (εννοούσε σωματώδης και δυνατή). Μια σταλιά ήταν».<br />
Μέσα σε αυτήν την παραδεισένια κατάσταση συνέθεσε προς τιμήν της Αγίας ένα στιχηρό προσόμοιο: «Ποίοις ευφημιών άσμασιν ευφημήσωμεν την Ευφημίαν, την καταδεχθείσαν από άνωθεν και επισκεφθείσασαν κάτοικον μοναχόν ελεεινόν εν τη Καψάλα. Εκ τρίτου την θύραν πάλιν του έκρουσε τετάρτη ηνοίχθη μόνη εκ θαύματος και εισελθούσα με ουράνιον δόξαν, του Χριστού η Μάρτυς, προσκυνούντες ομού Τριάδα την Αγίαν».<br />
Και ένα εξαποστειλάριο κατά το «Τοις μαθηταίς συνέλθωμεν…», που άρχιζε: «Μεγαλομάρτυς ένδοξε του Χρίστου Ευφημία, σ’ αγαπώ πολύ-πολύ μετά την Παναγία…». (Φυσικά αυτά δεν τα είχε για λειτουργική χρήση, ούτε τα έψαλλε δημοσίως).<br />
Παρά την συνήθειά του βγήκε πάλι στην Σουρωτή και έκανε τις αδελφές μετόχους αυτής της ουράνιας χαράς. Με την βοήθειά του και τις οδηγίες του αγιογράφησαν την Αγία, όπως του εμφανίσθηκε.<br />
Ο Γέροντας φιλοτέχνησε το αρνητικό της εικόνος της Αγίας σε μήτρα ατσάλινη με την οποία έκανε πρεσσαριστά εικονάκια και τα μοίραζε ευλογία στους προσκυνητές εις τιμήν της αγίας Ευφημίας. Κατά το σκάλισμα δυσκολεύτηκε να κάνη τα δάχτυλα του αριστερού της χεριού. Είπε: «Παιδεύτηκα να κάνω το χέρι της, αλλά μετά έβαλα έναν καλό λογισμό: «Ίσως επειδή και εγώ την παίδεψα την καημένη».<br />
----------------------<br />
<span style="color: red;">Βίος και πολιτεία της Αγίας και Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας</span><br />
<br />
Η Αγία Ευφημία έζησε κατά τούς χρόνους του Διοκλητιανού καί ήθλησε τό έτος 303. Κατήγετο από την Χαλκηδόνα. Ήτο θυγάτηρ του περιφανούς και πλουσίου Συγκλητικού Φιλόφρονος και της ευσεβούς και φιλοπτώχου Θεοδοσιανής. Η Αγία επαιδαγωγήθη «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» διό ηγάπησε τόν Χριστό , την παρθενίαν και την μετά ζήλου ομολογίαν του Χριστού.<br />
O ανθύπατος της Ανατολής Πρίσκος εχων συγκάθεδρον τον φιλόσοφον και ιερέα του Άρεως Απελιανόν, εκήρυξε, κατά την απόφασιν και εντολήν του Διοκλητιανού, διωγμόν κατά των Χριστιανών εις την Ανατολήν. Κατά την εορτήν του ψευδωνύμου Θεού Άρεως εζήτησε άπαντες οι κάτοικοι να προσέλθουν εις την εορτήν. Όσoι δεν θα προσήρχοντο θα ετιμωρούντο με φοβερά κολαστήρια. Οι χριστιανοί καθ' ομάδας εκρύπτοντο άλλοι εις οικίας και άλλοι εις ερημικάς περιοχάς. Ή Αγία Ευφημία ηγείτο μιας τοιαύτης ομάδος στηρίζουσα τούς πιστούς διά του φλογερού λόγου της.<br />
<br />
Συνελήφθη η Αγία μετά των τεσσαράκοντα εννέα μελών της ομάδος της. Εις την πρόσκλησιν του Πρίσκου νά θυσιάσουν εις τό είδωλον του Άρεως η Αγία και η ομάδα της ηρνήθησαν με τόλμην και παρρησίαν, από την απάντησίν των εθυμώθη ο Πρίσκος και έδωκεν εντολήν να δέρουν επί είκοσι ημέρας τους Αγίους και να τους φυλακίσουν. Μετά τας είκοσι ημέρας εδοκίμασε και πάλιν να πείσει τούς μάρτυρας να θυσιάσουν. Μετά την αρνησίν των, τους έδειραν τόσον, ώστε κατεπονήθησαν οι δέροντες στρατιώται. Τότε τούς λοιπούς μάρτυρας ο Πρίσκος έκλεισεν εις την φυλακήν, την δε Αγίαν προσεπάθησε να την πείσει να θυσιάσει. Μετά την άρνησίν της και την ομολογίαν της πίστεώς της εις τον Χριστόν την έβαλον εις τον τροχόν και έτσι κατεκόπτετο όλον το σώμα της Αγίας. Κατά το μαρτύριόν της η Αγία προσηύχετο διαρκώς. Μετά το πέρας της προσευχής της θαυματουργικώς ελύθη από τον τροχόν και αποκατεστάθη τέλειον και υγιές το σώμα της. Εν συνεχεία ερρίφθη η Αγία εις πυρακτωμένην κάμινον. Οι προεστώτες των υπηρετών Σωσθένης και Βίκτωρ ηρνήθησαν να ρίψουν την Αγίαν εις την κάμινον, διότι έβλεπον να ίνστανται παρά το πλευρόν της Αγίας δύο φοβεροί άνδρες, οι οποίοι απειλούσαν ότι θα διασκορπίσουν το πυρ. Ο Σωσθένης και ο Βίκτωρ ομολόγησαν τον Χριστόν και εμαρτύρησαν. Προσευχηθείσα η Αγία ερρίφθη εις την κάμινον. Η φλόξ δεν ήγγισε την Αγίαν, αλλά διεσκορπίσθη έξω της καμίνου και έκαυσε πολλούς.<br />
Ο Πρίσκος υπέβαλε την Αγίαν εις νέον μαρτύριον. Εκτύπωv την Μάρτυρα με οξείς λίθους και σίδηρα αιχμηρά και έτσι κατεκόπη και κατεξεσχίσθη το σωμά της. Και πάλιv θαυματουργικώς αποκατεστάθη υγιής. Ακολούθως ερρίφθη η Αγία εις μεγάλην δεξαμενήv, όπου ύπηρχον σαρκοβόρα θηρία της θαλάσσης. Τα θηρία όχι μόνον δεv έβλαψαv την Αγίαν, αλλά και τηv εβάσταζοv επάνω των. Έπειτα έβαλοv την Μάρτυρα εις λάκκον με σουβλιά. Και εκείθεν εξήλθεν αβλαβής. Επεχείρησεv ο Πρίσκος να πριονίσει και να καύσει την Αγίαν. Οι οδόντες εστράβωσαν και το πυρ εσβέσθη και ουδέν αύτη έπαθεν. Τέλος ερρίφθη η Μάρτυς εις θηρία, τα οποία ήλθον πλησίον της προσκυvούντα αυτήv. Επειδή η Αγία προ του μαρτυρίου αυτού ικέτευσε τον Χριστόν vα την αναπαύση πλησίον Του, μία άρκτος τηv εδάγκωσε και ούτω παρέδωκε την αγίαv της ψυχήv εις χείρας του Νυμφίου της.<br />
Χαίροvτες οι γονείς της έθαψαv μετά πάσης τιμής το πάνσεπτόν της λείψανον εις την Χαλκηδόνα και εδόξαζαν τοv Κύριον, διότι ηξιώθησαν της τιμής να έχουν τηv θυγατέρα των Μεγαλομάρτυρα της Εκκλησίας και πρέσβειράν των πλησίον Του.<br />
O Κύριος ετίμησε την καλλίνικον παρθένον και μάρτυρα Ευφημίαν με την δωρεάν της αφθαρσίας του πολυάθλου και παρθενικού της σώματος. Εις την Χαλκηδόνα συνήλθαν οι 630 θεοφόροι Πατέρες το έτος 451 συγκροτήσαντες την Αγίαν Τετάρτην Οικουμενικήν Σύνοδον, επί των ευσεβεστάτων Βασιλέων Μαρκιανού και Πουλχερίας. Ή Σύνοδος αυτή κατεδίκασε τον αιρετικόν Ευτυχή, όστις εκήρυττε την πλάνην, ότι ο Χριστός έχει μόνον μίαν φύσιν και μίαν ενέργειαν, αυτήv της Θεότητος. Οι Άγιοι Πατέρες εδογμάτισαν την πίστιv της Εκκλησίας, ότι ο Χριστός έχει δύο τελείας φύσεις, θελήσεις και ενεργείας, την θείαν και την ανθρωπίνην, εις μίαν Yπόστασιν. Είναι δε ηνωμέναι αι δύο φύσεις ατρέπτως, ασυγχύτως,. αναλλοιώτως και αδιαιρέτως. Κατά την ανωτέρω Σύνοδον οι Όρθόδοξοι Πατέρες συνέταξαν Τόμον, ο οποίος περιείχε την πίστιν την αληθή, την οποίαν πάντοτε επίστευε και εκήρυττεν η Έκκλησία τσυ Χριστού. Επίσης οι αιρετικοί Μονοφυσίται συνέταξαν ίδιον τόμον, που περιείχε τας πλάνας των. Τότε ομοφώνως ορθόδοξοι και αιρετικοί απεφάσισαν να τεθούν και τα δύο κείμενα επί του στήθους της Αγίας Ευφημίας και ανοίξαντες την λειψανοθήκην έπραξαν ούτως και εσφράγισαν πάλιν ταύτην. Ότε δε ήνοιξαν την θήκην, εύρον τον Τόμον των Ορθοδόξωv εις τας χείρας αυτής και των αιρετικών Μονοφυσιτών το κείμενον εις τους πόδας αυτής. Έτσι η Μεγαλομάρτυς Ευφημία με το έξαίσιον αυτό θαύμα επεκύρωσε και υπέγραψε τον ορθόδοξον Τόμον και διεσάλπισε το Χριστολογικόν δόγμα περί των δύο φύσεων του Χριστού μας εις τα πέρατα της οικουμένης και απέδειξε την διδασκαλίαν του Ευτυχούς και των οπαδών του Μονοφυσιτών ως σατανικήν πλάνην. </div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-66454125986821678182016-06-29T12:18:00.002+03:002016-06-29T12:20:24.244+03:00Η δίψα του υποτακτικού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><span style="clear: left; color: black; display: inline; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="clear: left; color: black; display: inline; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYQOEh85EQ570gR3cV4n76EkLTcQKuI2EkkUx83fnvL3EZF7fP0pJf7lqBDS_OcYQdCM_8pMnYU00GvfLZry93ZAqr7QK6aMxDd3cqWcrQFCNtG4Bqkx5a4H3GkM_C9Sk_lGIFIXeEJY2g/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYQOEh85EQ570gR3cV4n76EkLTcQKuI2EkkUx83fnvL3EZF7fP0pJf7lqBDS_OcYQdCM_8pMnYU00GvfLZry93ZAqr7QK6aMxDd3cqWcrQFCNtG4Bqkx5a4H3GkM_C9Sk_lGIFIXeEJY2g/s1600/ypotaktikos.JPG" /></a><span style="color: black;">Η ΔΙΨΑ ΤΟΥ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΥ</span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;">Θαυμαστό παράδειγμα εμπιστοσύνης στην αγάπη του Θεού αποτελεί το ακόλουθο περιστατικό:</span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;">Ο αββάς Βησσαρίων με τον υποτακτικό του αββά Δουλά βάδιζαν επί ώρες σε μια ακρογιαλιά.Ο υποτακτικός δίψασε πολύ και το είπε στον γέροντά του. Εκείνος σταμάτησε, έκανε προσευχή και πρόσταξε:</span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;">—Να, πιες νερό από τη θάλασσα!</span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;">Ο αββάς Δουλάς έσκυψε και ήπιε. Πραγματικά, το νερό είχε γλυκαθεί! Αφοϋ ξεδίψασε, πήρε ένα κανάτι και το γέμισε, για να έχει στον υπόλοιπο δρόμο. Το παρατήρησε αυτό όμως ο αββάς Βησσαρίων και του λέει:</span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;">—Γιατί κράτησες νερό;</span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;">—Ευλόγησον, γέροντα.Το κράτησα για να έχω, μήπως διψάσω πιο κάτω.</span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;">—Δεν είναι ανάγκη! Εκείνος που σε ξεδίψασε εδώ, μπορεί παντού να σε ξεδιψάσει.</span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;">(από το Γεροντικόν)</span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;"> Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΦΤΩΧΟΣ</span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;">Ο χειμώνας του 334 υπήρξε ιδιαίτερα δριμύς στην Αμιένη της Βορείου Γαλλίας. Μια πολύ ψυχρή μέρα ο άγιος Μαρτίνος (316-397) συνάντησε ένα γυμνό φτωχό στην πύλη της πόλεως.Τι να κάνει όμως; Φορούσε μόνο τη στρατιωτική εξάρτηση και τον μανδύα του. Παίρνει λοιπόν το ξίφος του, σχίζει τον μανδύα, δίνει ένα κομμάτι στον φτωχό και αρκείται ο ίδιος στο υπόλοιπο.Στον δρόμο τον περιγελούν για την κολοβή του αμφίεση.</span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;">Τη νύχτα όμως βλέπει στον ύπνο του τον Χριστό, ντυμένο με το κομμάτι του μανδύα που είχε δωρίσει, να λέει στους αγγέλους που Τον ακολουθούσαν:</span></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLEfm9NCLrGelkBPPmA3rgfZo-Lc6EGNSoAcqtEiNX5dkLLmWdjjIZ4a62BYaGnw3VsJIO_hLQmOJJ-jwCPzpFJAmDPCKh0VIZTIU2GBMvSPYmDCB4AKbVjOjkcMyesUEw-YODkw9uB-_P/s1600/ypotaktikos.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;">- Ο Μαρτίνος με έντυσε μ' αυτό το ένδυμα.</span></a></span></span></div>
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><!--[if gte vml 1]><v:shapetype
id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t"
path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75" style='width:93pt;
height:119.25pt'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\GIANNI~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg"
o:title="proskinitis"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></span></div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-48452056754241041492016-06-22T22:51:00.000+03:002016-06-22T22:51:04.260+03:00 Ο κόσμος της Προσευχής. Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLwKgz8x2HjCrA9Bzb_jrTHUJexEMi2eGdGEWbFs-e68ywlPra4zaDFVoq1pivNRRY0SNlNJGBUjyNPhNGPdR5DY5ojM7QtK6qsXL-mwxdczmOsh0OTGVhR-VN9BOY1dFuZA7ZtTfEc2Ob/s1600/prosefxi.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLwKgz8x2HjCrA9Bzb_jrTHUJexEMi2eGdGEWbFs-e68ywlPra4zaDFVoq1pivNRRY0SNlNJGBUjyNPhNGPdR5DY5ojM7QtK6qsXL-mwxdczmOsh0OTGVhR-VN9BOY1dFuZA7ZtTfEc2Ob/s1600/prosefxi.jpg" /></a></div>
<span style="color: red;">Μ</span>πορούμε αυτό το καταφύγιο να το βρούμε και στο σπίτι μας<br />
«Και ο Κύριος έγινε καταφύγιο για τον φτωχό, βοηθός στην κατάλληλη στιγμή των θλίψεων» (Ψαλμ. 9, 10).<br />
<a name='more'></a><br />
Αυτός, λέγει ο Προφήτης Δαυίδ, με ασφάλισε, διότι τίποτε δεν είναι ίσο με αυτό το καταφύγιο, τόσο εύκολο και τόσο ασφαλές.<br />
Επειδή τα άλλα καταφύγια είναι δυνατόν να τα επιβουλευτούν και δεν μπορεί κανείς να τα βρει γρήγορα και έτοιμα, αλλά εμποδίζονται και από τον τόπο, και από τον χρόνο και από χιλιάδες άλλους παράγοντες, ενώ αυτήν πάντα την βρίσκεις κοντά σου, εάν μόνον την επιζητήσεις με σωστό τρόπο. Διότι «τότε θα φωνάξεις και ο Θεός θα σε ακούσει, και ενώ εσύ ακόμα μιλάς θα σου πει, να εγώ είμαι κοντά σου» (Ήσ. 58, 9). Και «εγώ ο Θεός που είμαι κοντά σου και όχι Θεός απόμακρος» (Ιερ. 23, 23)· δεν χρειάζεται λοιπόν να διανύσουμε απόσταση, ούτε να πάμε σε άλλους τόπους, αλλά μπορούμε αυτό το καταφύγιο να το βρούμε και στο σπίτι μας.<br />
Η προσευχή είναι το τείχος των πιστών, το όπλο μας το ακατανίκητο, η προσευχή είναι μέσον της καθάρσεως της ψυχής μας, η προσευχή είναι η απολύτρωση των αμαρτημάτων μας, η προσευχή είναι η προϋπόθεση κάθε καλού. Διότι η προσευχή δεν είναι τίποτε άλλο παρά διάλογος με το Θεό και συνομιλία με το Θεό. Ποιός λοιπόν θα μπορούσε να είναι πιο ευτυχισμένος από αυτόν που αξιώθηκε να ομιλεί συνεχώς στον Δεσπότη;<br />
Είναι μεγάλο όπλο η προσευχή, εάν γίνεται με κατάλληλη διάθεση. Είναι μεγάλο όπλο η προσευχή, μεγάλη ασφάλεια, μεγάλος θησαυρός, μεγάλο λιμάνι, περιοχή απαραβίαστη. Μεγάλο αγαθό η προσευχή. Διότι εάν κάποιος συζητώντας με κάποιον ενάρετο άνθρωπο, παίρνει όχι μικρή ωφέλεια απ’ αυτόν, εκείνος που αξιώθηκε να κάνει διάλογο με το Θεό, πόσα αγαθά δεν θα απολαύσει; Επειδή η προσευχή είναι διάλογος με το Θεό.<br />
Δεν υπάρχει τίποτε δυνατότερο ούτε ίσο με την προσευχή… Καμία σχέση δεν έχει με αυτή τη ζωή κατά την διάρκεια της προσευχής αυτός που προσεύχεται σωστά· ακόμη και αν βράζει μέσα του ο θυμός, εύκολα υποχωρεί, και αν ανάβει η επιθυμία, σβήνει, και αν τον λιώνει ο φθόνος, διώχνεται με πολλή ευκολία…<br />
Όπως ακριβώς όταν φανούν οι ακτίνες του ηλίου, φεύγουν όλα τα θηρία και κρύβονται στις φωλιές τους, έτσι και όταν η προσευχή βγει σαν ακτίνα από το στόμα και την γλώσσα μας, φωτίζεται ο νους, και όλα τα άλογα και άγρια πάθη φεύγουν δραπετεύοντας και κρύβονται στις φωλιές τους, μόνο όμως όταν προσευχόμαστε σωστά, με ψυχή άγρυπνη και νου προσεκτικό.<br />
Αυτός που μπορεί να προσεύχεται με αφοσίωση, έστω και αν είναι πολύ πτωχός, είναι όμως ο πλουσιότερος από όλους· όπως ακριβώς πάλι αυτός που έχει στερηθεί την προσευχή, έστω και αν κάθεται στον βασιλικό θρόνο, είναι πτωχότερος από όλους.<br />
Βασιλέας δεν ήταν ο Αχαάβ και είχε άφθονα πλούτη; Επειδή όμως στερείτο την προσευχή, έψαχνε να βρει τον Προφήτη Ηλία για να τον βοηθήσει, έναν άνθρωπο που δεν είχε σπίτι, ούτε ρούχα, παρά μόνο μια προβιά. Πώς γίνεται συ, με τόσες αποθήκες γεμάτες από αγαθά, να ζητείς αυτόν που δεν έχει τίποτε; Τί να τις κάνω τις αποθήκες, λέγει, αφού αυτός με την προσευχή του έκλεισε τον ουρανό και όλα όσα έχω μου τα αχρήστευσε; Βλέπεις ότι ο Ηλίας ήταν πλουσιότερος από τον βασιλέα;<br />
Και όσο αυτός σιωπούσε και δεν προσευχόταν να βρέξει, εκείνος με όλα του τα στρατεύματα βρισκόταν σε μεγάλη πτώχεια. Τί θαυμαστό πράγμα! Δεν είχε ενδύματα ο Ηλίας να φορέσει και έκλεισε τον ουρανό. Και γι’ αυτό τον έκλεισε, επειδή ήταν ρακένδυτος. Επειδή δεν είχε τίποτε, γι’ αυτό έγινε τόσο δυνατός· και μόλις κίνησε τα χείλη του σε προσευχή, έκανε να πέσουν με τη βροχή από τον ουρανό άφθονοι θησαυροί. Ω, στόμα που χωρά μέσα του πηγές υδάτων! Ω, γλώσσα από την οποία ξεχύνονται βροχές! Ω, φωνή από την οποία έρχονται αναρίθμητα αγαθά!<br />
Τίποτε δεν είναι πιο δυνατό από τον άνθρωπο που προσεύχεται γνήσια. Η προσευχή είναι φωτιά και μάλιστα όταν αναπέμπεται από προσεκτική και άγρυπνη ψυχή. Δεν είναι μικρός σύνδεσμος του ανθρώπου με το Θεό η προσευχή, αφού μας συνηθίζει να μιλούμε μαζί Του και μας οδηγεί στην φιλοσοφημένη ζωή.<br />
Εάν με το να ανακοινώσει κάποιος τις συμφορές του σε ανθρώπους και διηγηθεί τα βάσανά του αισθάνεται κάποια παρηγοριά, διότι ανακουφίζεται με όσα λέγει, πολύ περισσότερο θα ειρηνεύσεις και θα παρηγορηθείς αν ανακοινώσεις στον Κύριό σου με την προσευχή τα παθήματα της ψυχής σου. Και οι μεν άνθρωποι βαριούνται πολλές φορές αυτόν που θρηνεί και οδύρεται προς αυτούς και τον απομακρύνουν, ο Θεός όμως ποτέ δεν το κάνει αυτό, αλλά αντίθετα τον πλησιάζει και τον προσελκύει. Και όλη την ημέρα αν διηγείσαι τις συμφορές σου, περισσότερο σε αγαπά και σε ακούει. Ο Θεός συνηθίζει πάντοτε να ξεπερνά και να προλαβαίνει τα αιτήματά μας.<br />
Όπως μία πόλη ατείχιστη εύκολα καταλαμβάνεται από τους εχθρούς, επειδή δεν τους εμποδίζει κανείς, έτσι και μία ψυχή που δεν είναι περιφραγμένη με προσευχές και με δεήσεις εύκολα την υποτάσσει ο διάβολος και την κάνει δεκτική κάθε αμαρτίας και κακώσεως.<br />
Αν στερήσεις τον εαυτό σου από την προσευχή, είναι σαν να έβγαλες το ψάρι από τη θάλασσα- διότι όπως το ψάρι ζει με το νερό, έτσι και συ ζεις με την προσευχή· και όπως εκείνο πλέει, εύκολα επάνω στο νερό, και πηγαίνει όπου θέλει, έτσι και συ με την προσευχή θα περάσεις τους ουρανούς και θα πλησιάσεις το Θεό.<br />
Όπως το χρυσάφι και οι πολύτιμοι και ωραίοι λίθοι και τα μάρμαρα κοσμούν τα σπίτια των βασιλέων, έτσι και η προσευχή κοσμεί τον άνθρωπο και τον κάνει κατοικία του Χριστού.<br />
«Κάμπτω», λέει, «τα γόνατά μου προς τον Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού… για να κατοικήσει το Χριστός με την πίστη στις καρδιές μας…» (Εφεσ. 3. 14, 17). Πώς και με τί μπορείς να εγκωμιάσεις την προσευχή, η οποία σε κάνει ναό και κατοικία του Θεού; Εκείνος τον οποίο δεν χωρούν οι ουρανοί, έρχεται και μπαίνει στη ψυχή εκείνου που ζει με προσευχές.<br />
Όμως πρέπει κι εμείς να ακούσουμε τα λόγια και τις παραγγελίες του Θεού και πάντοτε να προσπαθούμε να πολιτευόμαστε με ύμνους και προσευχές και περισσότερο να έχουμε το νου και το σώμα μας προσηλωμένα στη λατρεία και δοξολογία του Θεού παρά στις βιοτικές μέριμνες, διότι ζώντας έτσι θα ζούμε όπως πραγματικά πρέπει να ζουν οι άνθρωποι. Επειδή όποιος δεν προσεύχεται στο Θεό, ούτε επιθυμεί να συνομιλεί συχνά μαζί Του, αυτός είναι νεκρός και άψυχος και βρίσκεται μέσα στην αγνωσίαδιότι πρώτο σημάδι της αγνωσίας είναι το να μη γνωρίζει κάποιος το μεγαλείο της τιμής που του γίνεται, να μην αγαπά την προσευχή και να μην καταλαβαίνει πως όταν δεν προσεύχεται είναι νεκρός. Διότι όπως το σώμα μας χωρίς ψυχή είναι νεκρό και βγάζει δυσωδία, έτσι και η ψυχή που δεν προσεύχεται είναι νεκρή και άθλια και ακάθαρτη.<br />
Αυτό μας το διδάσκει και ο Προφήτης Δανιήλ, ο οποίος προτίμησε να πεθάνει παρά να στερηθεί τρεις ημέρες την προσευχή· επειδή ο βασιλέας των Βαβυλωνίων δεν τον πρόσταξε να ασεβήσει, αλλά μόνο για τρεις ημέρες να μην κάνει την προσευχή του. Αλλά ο Προφήτης δεν δέχθηκε να στερηθεί την προσευχή, γι’ αυτό και δεν στερήθηκε και την βοήθεια του Θεού.<br />
</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-88245485548617918672016-04-25T08:04:00.000+03:002016-04-25T08:04:02.918+03:00Προσοχή που βαδίζουμε<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2ZBa6_Vs90uFVRDWWAxTNj-CRnflLZSrqsa_GwbuQw3F2fdqa8SUlXOJCvf9UbTLWmhthK-bhWcsmns4eEnmXPt5qA-m0RTH6ETH0OohQhPFz6JpFgAhMDODmfPQ51Tfg34eFa84-9Fpg/s1600/skala.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2ZBa6_Vs90uFVRDWWAxTNj-CRnflLZSrqsa_GwbuQw3F2fdqa8SUlXOJCvf9UbTLWmhthK-bhWcsmns4eEnmXPt5qA-m0RTH6ETH0OohQhPFz6JpFgAhMDODmfPQ51Tfg34eFa84-9Fpg/s200/skala.jpg" width="147" /></a></div>
<span style="color: red;">Μας το βεβαιώνει ο λόγος του θεού,</span> το διαπιστώνουμε κι' εμείς καθημερινά ότι τα χρόνια μας έτσι τα διατρέχουμε, σαν διανόημα, σαν μια σκέψη.<br />
<a name='more'></a><br />
Ακούμε πολλές φορές τα χρόνια φεύγουν σαν νερό.Πότε περάσανε οι δεκαετίες σαν χθες μου φαίνεται. Με νοσταλγία θυμόμαστε το παρελθόν καθώς μας έρχονται εικόνες από τα παιδικά μας χρόνια, τα τόσο ανέμελα και χαρούμενα. Το γεγονός αυτό πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε για τη ζωή και για το μέλλον, γιατί υπάρχουμε και για που πάμε. Πολλοί σηκώνουν τους ώμους και λένε, ποιος τα ξέρει αυτά; Οι ίδιοι βέβαια λένε όταν βρεθούν σε μέγα κίνδυνο Παναγία μου,και Χριστέ μου και δεν καταλαβαίνουν τώρα τις παγίδες που σπέρνει στους λογισμούς ο πονηρός εχθρός.<br />
Ο Λόγος του θεού όμως ομιλεί υπεύθυνα και μας αποκαλύπτει ότι περνάμε από τη ζωή για να κάνουμε την εκλογή μας για την αιωνιότητα. Μια εκλογή που θα είναι καθοριστική για το που θα βρεθούμε, όταν κληθούμε να αφήσουμε την προσκαιρότητα της ζωής αυτής. Η αγάπη του θεού μας έδωσε Σωτήρα από τον ουρανό τον Χριστό, που πέθανε στο σταυρό για τις αμαρτίες μας.Πρέπει να σκεφτούμε έξυπνα να κάνουμε την σωστή εκλογή και Τον δεχθούμε προσωπικό μας Σωτήρα τώρα, γιατί στις δύσκολες στιγμές ίσως δε θα μας αφήσει ο εχθρός.Τα παραδείγματα είναι πολλά..<br />
<div>
<br /></div>
<br /></div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-19591740352978272382016-04-12T01:03:00.002+03:002016-04-12T01:04:04.757+03:00Ο Ιησούς ο μόνο δρόμος και το φως. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt80r7khbG77XkrJj3w3Sg3ONFWzFNbou_rEvetMgfyfwP5nd9xH3hpBlafY70YBbXwUdhk7bxgoadIBUoURyZDFikLSMKTZJsw7I-l15q4Xlqvjo2K01pNleAXCZ2Y8dExVcU8F-cTNTt/s1600/sozei.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt80r7khbG77XkrJj3w3Sg3ONFWzFNbou_rEvetMgfyfwP5nd9xH3hpBlafY70YBbXwUdhk7bxgoadIBUoURyZDFikLSMKTZJsw7I-l15q4Xlqvjo2K01pNleAXCZ2Y8dExVcU8F-cTNTt/s200/sozei.JPG" width="186" /></a></div>
Είχαμε διαβάσει πριν λίγο καιρό ένα κείμενο που έγραφε για κάποιον φαροφύλακα που ενώ μετεφέρονταν στο νοσοκομείο ετοιμοθάνατος, έλεγε και ξανάλεγε στη γυναίκα του «πρόσεχε το φως».<br />
<a name='more'></a> Όλα τα χρόνια που είχε περάσει στο φάρο ήταν πιστός στο καθήκον του και πάρα πολλοί ήταν αυτοί οι ναυτικοί που είχαν σωθεί βλέποντας το φως του φάρου. Η γυναίκα του ακολούθησε την οδηγία του και κάθε βράδυ το φως του φάρου έδειχνε το δρόμο στα πλοία.<br />
Ο Ιησούς Χριστός φεύγοντας άφησε στους δικούς Του την παραγγελία να είναι φώτα μέσα στον κόσμο.Ξεκίνησε με τους μαθητάς αποστόλους όπου έχουν μεταλαμπαδέψει αυτό το φως μέχρι και τους πιο απλούς ανθρώπους. «Σεις είσθε το φως του κόσμου» (Ματθ.κεφ ε' στιχ14),τους είχε πει. Όπως ο φάρος έτσι και αυτοί μέσα στη σκοτεινή νύχτα να δείχνουν το σωστό δρόμο, του Κυρίου. Μέσα σ' αυτό το σκοτάδι που ζούμε, ο διάβολος με κάθε τρόπο προσπαθεί να σκεπάσει το φως των αληθειών του Λόγου του Θεού, να κρύψει τον Ιησού Χριστό και τη σωτηρία Του και να πλανήσει τους ανθρώπους και έτσι να χάσουν το σωστό δρόμο που οδηγεί στον ουρανό.<br />
Πόσο μακάριοι είναι αυτοί που βαδίζουν στο φως του Κυρίου μέρα νύχτα.Δεν θα σκοντάψουν γιατί βλέπουν.Η ματιά τους θα διαλύει το σκοτεινό πέπλο που απλώνει ο εχθρός κυρίως σ'εμάς τους νέους που είμαστε τα πιο ευάλωτά του θύματα. Και αυτό διότι θέλει κάποια σχετική πορεία σε δρόμο στενό και ανηφορικό που όμως είναι δρόμος που οδηγεί στο φως και στη ζωή.Ο μοναδικός αυτός δρόμος ας ευχηθούμε να τον βρουν όλοι γιατί μόνο δια μέσω αυτού φθάνουμε στον Ουράνιο Πατέρα.''Εγώ είμαι η οδός η αλήθεια η ζωή ,κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα παρά μέσω μόνο Εμού..'' (Ιωάν. κεφ.ιδ' στιχ.6 ) <br />
<div>
<br /></div>
</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-5281847412049619212016-03-28T18:22:00.000+03:002017-06-06T17:44:56.144+03:00Τι αποκαλύπτουν Γέροντες του Άθωνα για τους «αόρατους ασκητές»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil6hsJAzdsc_eRH9kTbcvH3cryUtCoBHvm2O0AkUZFlcY6BCbcpesD8HDRerUVnUQSseUqR7eeglR-6aWVEP-OgGvGA_ZdpJIiGe77bwAoP_p4vXKkEr4hxVjENQAuPjIzdFMYeQjHJWSN/s1600/%25CE%25B1%25CE%25B8%25CF%2589%25CF%2583.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="141" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil6hsJAzdsc_eRH9kTbcvH3cryUtCoBHvm2O0AkUZFlcY6BCbcpesD8HDRerUVnUQSseUqR7eeglR-6aWVEP-OgGvGA_ZdpJIiGe77bwAoP_p4vXKkEr4hxVjENQAuPjIzdFMYeQjHJWSN/s200/%25CE%25B1%25CE%25B8%25CF%2589%25CF%2583.jpg" width="200" /></a></div>
Οπωσδήποτε πολλοί εκ των αναγνωστών του παρόντος πονήματος θα έχουν ακούσει ή διαβάσει έστω και μια διήγηση για τους αόρατους Ερημίτες του Άθωνα.<br />
<a name='more'></a><br />
Άλλοι τους ονόμασαν «αόρατους ασκητές», άλλοι «γυμνούς ασκητές», άλλοι «μυστικούς γέροντες», άλλοι πάλι «αφανείς αναχωρητές».<br />
Πρόκειται για ομάδα ασκητών, οι οποίοι είναι εφτά, κατ’ άλλους δώδεκα και κατ’ άλλους δέκα, οι οποίοι διατρίβουν στις ερημικότερες περιοχές της αθωνικής ερήμου και είναι αόρατοι από τα μάτια των ανθρώπων.<br />
Εμφανίζονται μόνο σ’ όποιον αυτοί θέλουν ως επί το πλείστον απλό και απονήρευτο μοναχό ή και σε ευσεβή και ευλαβή προσκυνητή που έχει καθαρό και χριστιανικό βίο. Εδώ πρέπει να μεταφέρω κάποια υποσημείωση ενός σύγχρονου συγγραφέα μοναχού (Από το βιβλίο του μοναχού Ιωσήφ Διονυσιάτου «Ο Γέρων Αρσένιος ο Σπηλαιώτης», 2002) περί των μυστηριωδών αυτών ασκητών που την βρήκα την πιο κατάλληλη σε περιεκτικότητα και περιγραφή και την πιο σύντομη για το θέμα αυτό : «Γυμνοί ασκητές: Κατά την μακραίωνη ιστορία του Αγίου Όρους υπάρχει η εξής παράδοσις. Μια ομάδα ασκητών τον αριθμόν επτά (κατ’ άλλους δώδεκα), ζουν με άκρα άσκηση, με μοναδικό έργο την αδιάλειπτη προσευχή υπέρ όλου του κόσμου. Έχουν λάβει ειδική χάρη από τον Κύριο να ζουν άοικοι και γυμνοί και να είναι αόρατοι από τους οφθαλμούς των ανθρώπων».<br />
Η φήμη των ασκητών αυτών, μάλλον η παράδοση αυτή διασώζεται τα τελευταία διακόσια χρόνια τουλάχιστον και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά στον αγιορείτικο μοναχισμό και ιδίως τον ασκητισμό, και όχι μόνο αλλά και σε ολόκληρη την ορθοδοξία … Συζήτησα με πολλούς αγιορείτες Γέροντες, Σκητιώτες, Κοινοβιότες, Κελλιώτες, Ερημίτες για το θέμα αυτό, δηλαδή την ύπαρξη και σήμερα των αοράτων γυμνών ασκητών και βρήκα πολλούς να πιστεύουν ότι υπάρχουν και σήμερα τέτοιοι ερημίτες. Συνάντησα πράγματι απλούς και ενάρετους και αγωνιστές Μοναχούς και Γέροντες οι οποίο πιστεύουν τη παράδοση αυτή. Δηλαδή ότι υπάρχουν και σήμερα τέτοιοι αναχωρητές σε άβατα αθωνικά μέρη, που ζουν πρωτόγονα, απλά, λιτά και τρέφονται από το Θεό με θαυμαστό τρόπο. Μάλιστα ένας τέτοιος απλός Γέροντας μου διηγήθηκε ότι γνωρίζει μερικούς τέτοιους μυστικούς αναχωρητές οι οποίοι ζουν στη ψηλότερη και αγριότερη περιοχή από αυτόν και ότι τους οικονομεί η θεία Πρόνοια τα προς το ζωή αναγκαία με θαυμαστό και ιδιαίτερο τρόπο. Και ότι τις νύχτες αγρυπνούν προσευχόμενοι όρθιοι. Και για να μην νυστάξουν και πέσουν κάτω – μετά τις μεσονύκτιες ώρες που αποκάμνουν – στηρίζονται με σχοινιά δεμένοι από τις μασχάλες και που κρέμονται από δοκάρια. Και δεν θέλησε να μου πει ούτε τον τόπο που μένουν, ούτε τα περαιτέρω της θαυμαστής ασκητικής των πολιτείας.<br />
<br />
Υπάρχουν πάλι άλλοι μοναχοί που πιστεύουν ότι υπάρχει μέχρι σήμερα η ομάδα αυτή των εφτά ασκητών και αναπληρώνεται όταν πεθάνει κάποιος απ’ αυτούς με άλλον ενάρετο από τους Αγιορείτες Μοναχούς, ο οποίος προσφεύγει κοντά τους με θαυμαστό τρόπο και γίνονται πάλι εφτά. Υπάρχει και παράδοση μάλιστα, που υποστηρίζει ότι αυτοί οι Εφτά ερημίτες (κατ’ άλλους δώδεκα) θα επιτελέσουν την τελευταία Λειτουργία στη κορυφή του Άθωνα στο ναϊδριο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού. Και μετά θα έρθει η συντέλεια του κόσμου, δηλαδή η Δευτέρα Παρουσία. Αυτοί οι εφτά (ή δώδεκα) δεν θα γευθούν θάνατο, αλλά θα μεταμορφωθούν. Δηλαδή θα αλλάξουν μορφή και τα σώματά τους θα γίνουν άφθαρτα και αθάνατα όπως όλων των ευρισκομένων εν ζωή τότε ανθρώπων. Υπάρχουν βέβαια και μερικοί οι οποίοι θεωρούν την παράδοση αυτή των «αοράτων Ερημιτών» σαν θρύλο.</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-5890744250211534272016-02-04T17:00:00.001+02:002017-06-06T17:36:14.832+03:00Ν’ αγαπήσετε την αλήθεια και να μισήσετε το αμαρτωλό ψέμα κάθε είδους<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjltCgES3UADAWKRC_9vAvFulGlEHSWDjsB9dvmoa4oRtaWd7tcPq5vx-L4DwdiauJlVHg2gJnX_EPpKiOvNzpnEpcDjZJu8vI6eDu7VUfVKJzyihESjP36L1X_8gGMw2B34roLBnCOiwmo/s1600/ik.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjltCgES3UADAWKRC_9vAvFulGlEHSWDjsB9dvmoa4oRtaWd7tcPq5vx-L4DwdiauJlVHg2gJnX_EPpKiOvNzpnEpcDjZJu8vI6eDu7VUfVKJzyihESjP36L1X_8gGMw2B34roLBnCOiwmo/s200/ik.jpg" width="195" /></a></div>
<span style="color: red;">Να ομολογείτε </span>την αγία αλήθεια με θάρρος και παρρησία και ν’ αρνείστε το ψέμα με πραότητα κι υπομονή.<br />
Έτσι η αλήθεια θα βασιλέψει, όπως της αξίζει και το ψέμα θα καταισχυνθεί και θα εξαφανιστεί. Δε θα ξανασηκώσει κεφάλι με θράσος κι αναίδεια. «Αποστήτω από αδικίας πας ο ονομάζων το όνομα Κυρίου» (Β’ Τιμ. β’ 19).<br />
<a name='more'></a><br />
Ίσως οι άνθρωποι προσβληθούν από την αλήθεια των λόγων σου και στο μέλλον δε θα σ’ αγαπούν, δε θα σε τιμούν. Και τι μ’ αυτό; Ίσως γίνεις δυσάρεστος στους ανθρώπους, όπως ένα αγκάθι που έχει χωθεί στα πλευρά τους, εσύ όμως θα είσαι το στόμα του Θεού, το μάτι Του. Ακόμα και σ’ αυτή τη ζωή όλοι οι τίμιοι και δίκαιοι άνθρωποι θα σε σέβονται, ενώ οι άγγελοι στον ουρανό κι όλοι οι άγιοι θα σε δοξάζουν. Θα πάρουν την ψυχή σου όταν χωριστεί από το φθαρτό σώμα σου και θα την οδηγήσουν στα ουράνια σκηνώματα.<br />
<br />
Οι ένοικοι του ουρανού, οι ουρανοπολίτες, δεν παρατηρούν αδιάφορα τις ενάρετες πράξεις και τους αγώνες μας εναντίον της αμαρτίας και της αδικίας εδώ στη γη. Μας παρακολουθούν με μεγάλο ενδιαφέρον, με συμπάθεια, αφού όλοι μας είμαστε μέλη του ενός σώματος του Χριστού. Το βεβαίωσε ο ίδιος ο Κύριος αυτό λέγοντας ότι «χαρά γίνεται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι» (Λουκ. ιε’ 7). Κι ο απόστολος λέει: «Είτε δοξάζεται εν μέλος, συγχαίρει πάντα τα μέλη» (Α’ Κορ. ιβ’ 29). Πόσο ήρεμη είναι η συνείδησή μας, πόσο ικανοποιημένοι νιώθουμε όταν ομολογούμε την αγία αλήθεια! Κι αντίθετα πόσο μας ελέγχει η συνείδηση όταν δειλιάζουμε ή φοβόμαστε να ομολογήσουμε την αλήθεια όταν πρέπει! Τί είναι εκείνο που κάνει το ψέμα και την αδικία να σηκώνουν κεφάλι με αυθάδεια και να επικρατούν, αν όχι το γεγονός ότι κυκλοφορούν ελεύθερα και δεν τα αρνούμαστε;<br />
Η λογική όμως απαιτεί να μη λέμε την αλήθεια παντού και στον καθένα. Για παράδειγμα δεν υπάρχει λόγος να ομολογούμε την αλήθειά μας στις παρακάτω περιπτώσεις:<br />
1) όταν δε μας πέφτει λόγος ή όταν γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που η δουλειά ή η θέση τους είναι να μιλούν την αλήθεια και<br />
2) όταν δούμε πως το να ομολογήσουμε την αλήθεια θα μας μπλέξει σε προφανή κίνδυνο κι ότι κανένα όφελος δε θα προκύψει από την ομολογία μας.<br />
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι καλύτερα να προσευχηθείς μυστικά στο Θεό ώστε να φέρει Εκείνος τον άδικο σε επίγνωση και να τον οδηγήσει στον ίσιο δρόμο ή να στείλει δυνατούς και ικανούς ανθρώπους για ν’ αποκαταστήσουν την αδικία. Η αρετή θέλει διάκριση και μέτρο. Χωρίς διάκριση η αρετή χάνει πολλή από την αξία της ή δεν είναι καθόλου αρετή.<br />
*Αγίου Ιωάννου Κρονστάνδης<br />
«Οι Μακαρισμοί - Δέκα ερμηνευτικές ομιλίες»<br />
<br />
<br />
<br /></div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-34366351321105913272015-12-30T14:31:00.001+02:002015-12-30T14:31:30.381+02:00Πνευματική τροφή.Από το Γεροντικό..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEexWVuRULBd8Gj6oF73eBk_TkgR54f3lpUI9u1HRSFnNEKU0-5I8Ay3bPkpljmyjQcongi4Zt1NswTlP3S9ULYBKRFzAG_60Pb7UCCj0HamrUKLqzEGxf16rM6shKOigh9fmdF00YG4AA/s1600/%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="110" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEexWVuRULBd8Gj6oF73eBk_TkgR54f3lpUI9u1HRSFnNEKU0-5I8Ay3bPkpljmyjQcongi4Zt1NswTlP3S9ULYBKRFzAG_60Pb7UCCj0HamrUKLqzEGxf16rM6shKOigh9fmdF00YG4AA/s200/%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF.jpg" width="200" /></a></div>
<span style="color: red;">Διηγήθηκαν </span>για ένα γέροντα, ότι νήστεψε εβδομήντα εβδομάδες, τρώγοντας μόνο μια φορά την εβδομάδα, και παρακαλώντας στο διάστημα αυτό το Θεό να του φανερώσει τη σημασία ενός χωρίου της Γραφής. Αλλά ο Θεός δεν του την αποκάλυψε. Λέει τότε μέσα του: «Να, τόσους κόπους έκανα, και τίποτα δεν κατόρθωσα. <br />
<a name='more'></a>Ας πάω λοιπόν στον αδελφό μου και ας τον ρωτήσω». Φεύγοντας όμως, καθώς έκλεινε πίσω του την πόρτα, έστειλε ο Κύριος έναν άγγελο, πού του είπε:<br />
- Οι εβδομήντα εβδομάδες της νηστείας σου δεν έφτασαν στο Θεό. Όταν όμως ταπεινώθηκες και κίνησες να πας στον αδελφό σου, Εκείνος μ΄ έστειλε για να σου εξηγήσω το ρητό.<br />
Και αφού τον πληροφόρησε για τη σημασία του χωρίου πού ζητούσε, αναχώρησε.<br />
--------------------------<br />
Ένας γέροντας - διηγήθηκε ο αββάς Κασσιανός - πού ασκήτευε στην έρημο, παρακάλεσε το Θεό να του δώσει τούτο το χάρισμα: Όταν γίνεται πνευματική συζήτηση, να μη νυστάζει ποτέ, όταν όμως κανείς αργολογεί ή κατακρίνει, τότε να τον παίρνει ο ύπνος, για να μη μολύνονται τ΄ αυτιά του με τέτοιο δηλητήριο. Και πραγματικά, του έδωσε ο Θεός αυτό που ζητούσε.<br />
Έλεγε λοιπόν αυτός ο γέροντας, πώς ο διάβολος είναι διασώστης της αργολογίας και αντίπαλος κάθε πνευματικής διδαχής. Επιβεβαίωνε μάλιστα το λόγο του με τούτο το παράδειγμα:<br />
- Μια φορά, καθώς μιλούσα για ψυχωφελή ζητήματα σε κάποιους αδελφούς, τόσο πολύ νύσταξαν, πού δεν μπορούσαν ούτε τα βλέφαρά τους να κουνήσουν. Κι εγώ τότε, θέλοντας να φανερώσω πώς αυτό συμβαίνει από δαιμονική ενέργεια, άρχισα ν΄ αργολογώ. Στη στιγμή ξενύσταξαν κι έγιναν ολόχαροι! Αναστέναξα και τους είπα: «Δέστε, αδελφοί μου! Όσο μιλούσαμε για ουράνια πράγματα, τα μάτια όλων σας τα έκλεινε ο ύπνος. Μόλις όμως ακούστηκαν λόγια μάταια, όλοι ξενυστάξατε και ακούγατε πρόθυμα. Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, να συναισθανθείτε την ενέργεια του πονηρού δαίμονα, κι έτσι να είστε προσεκτικοί και να φυλάγεστε από το νυσταγμό, κάθε φορά πού κάνετε ή ακούτε κάτι πνευματικό».<br />
---------------------------<br />
Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Ποιμένα:<br />
- Αββά, ήταν δύο άνθρωποι, ο ένας μοναχός και ο άλλος κοσμικός. Μια νύχτα ο μοναχός αποφάσισε να πετάξει το σχήμα του μόλις θα ξημέρωνε. Ο κοσμικός πάλι αποφάσισε να γίνει μοναχός. Και οι δυο όμως πέθαναν την ίδια νύχτα, κι έτσι δεν πρόφτασαν να πραγματοποιήσουν τις προθέσεις τους. Σαν τι θα θεωρηθούν άραγε;<br />
Και ο γέροντας αποκρίθηκε:<br />
- Ο μοναχός πέθανε σαν μοναχός και ο κοσμικός πέθανε σαν κοσμικός. Γιατί έφυγαν στην κατάσταση πού βρέθηκαν.<br />
-------------------------------------<br />
Ένας γέροντας - διηγήθηκε ο αββάς Κασσιανός - πού ασκήτευε στην έρημο, παρακάλεσε το Θεό να του δώσει τούτο το χάρισμα: Όταν γίνεται πνευματική συζήτηση, να μη νυστάζει ποτέ, όταν όμως κανείς αργολογεί ή κατακρίνει, τότε να τον παίρνει ο ύπνος, για να μη μολύνονται τ΄ αυτιά του με τέτοιο δηλητήριο. Και πραγματικά, του έδωσε ο Θεός αυτό που ζητούσε.<br />
Έλεγε λοιπόν αυτός ο γέροντας, πώς ο διάβολος είναι διασώστης της αργολογίας και αντίπαλος κάθε πνευματικής διδαχής. Επιβεβαίωνε μάλιστα το λόγο του με τούτο το παράδειγμα:<br />
- Μια φορά, καθώς μιλούσα για ψυχωφελή ζητήματα σε κάποιους αδελφούς, τόσο πολύ νύσταξαν, πού δεν μπορούσαν ούτε τα βλέφαρά τους να κουνήσουν. Κι εγώ τότε, θέλοντας να φανερώσω πώς αυτό συμβαίνει από δαιμονική ενέργεια, άρχισα ν΄ αργολογώ. Στη στιγμή ξενύσταξαν κι έγιναν ολόχαροι! Αναστέναξα και τους είπα: «Δέστε, αδελφοί μου! Όσο μιλούσαμε για ουράνια πράγματα, τα μάτια όλων σας τα έκλεινε ο ύπνος. Μόλις όμως ακούστηκαν λόγια μάταια, όλοι ξενυστάξατε και ακούγατε πρόθυμα. Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, να συναισθανθείτε την ενέργεια του πονηρού δαίμονα, κι έτσι να είστε προσεκτικοί και να φυλάγεστε από το νυσταγμό, κάθε φορά πού κάνετε ή ακούτε κάτι πνευματικό».<br />
-----------------------------------<br />
Πήγε κάποτε στον αββά Φήλικα ένας αδελφός, έχοντας μαζί του και μερικούς κοσμικούς. Παρακάλεσε λοιπόν τον αββά να τους πει ωφέλιμο λόγο. Ο γέροντας όμως σώπαινε. Ο αδελφός συνέχισε να τον παρακαλεί ώρα πολλή, οπότε εκείνος τους είπε:<br />
- Θέλετε ν΄ ακούσετε ψυχωφελή λόγο;<br />
- Ναι, αββά, αποκρίθηκαν.<br />
- Δεν υπάρχει πιά λόγος, είπε ο γέροντας. Γιατί όταν οι αδελφοί ρωτούσαν τους γέροντες και έκαναν όσα εκείνοι τους συμβούλευαν, ο Θεός έδινε λόγο, για να ωφεληθούν εκείνοι που ρωτούσαν. Τώρα όμως, επειδή ρωτάνε αλλά δεν εφαρμόζουν όσα ακούνε, πήρε ο Θεός τη χάρη του λόγου από τους γέροντες. Δεν βρίσκουν πιά τι να πούν, γιατί δεν υπάρχει εργάτης της αρετής.<br />
Όταν τον άκουσαν οι επισκέπτες, αναστέναξαν και είπαν:<br />
- Προσευχήσου για μας, αββά.<br />
------------------------------------------<br />
Είπε ο αββάς Μωυσής: “Εάν δεν συμφωνήσει η πράξη με την προσευχή, είναι χαμένος ο κόπος σου”.<br />
Και τον ρώτησε άλλος αδελφός: “Και τι σημαίνει να συμφωνεί πράξη και προσευχή;”<br />
“Σημαίνει -είπε ο Γέροντας- αυτά για τα οποία προσευχόμαστε να μας απαλλάξει ο Θεός, να μην τα κάνουμε πια.<br />
Γιατί όταν ο άνθρωπος παραιτείται από τα θελήματά του, τότε ο Θεός γίνεται φίλος του και δέχεται την προσευχή του”.<br />
Είπε πάλι:<br />
“Για κάθε τι πού θα το υπομείνεις με φιλόσοφη διάθεση, θα βρεις τον καρπό του στην ώρα της προσευχής”.<br />
Είπε επίσης:<br />
“Εάν επιθυμείς να προσευχηθείς, όπως πρέπει, μη λυπήσεις καμιά ψυχή, αλλιώς, χαμένος ο κόπος σου”.<br />
“Να μη θέλεις οι υποθέσεις σου να προχωρούν, όπως εσύ νομίζεις, αλλά όπως αρέσει στον Θεό. Έτσι θα είσαι ατάραχος και θα ευχαριστείς στην προσευχή σου τον Θεό”.<br />
Είπε Γέροντας:<br />
“Όταν ο άνθρωπος προσέχει να μην βλάψει τον πλησίον, τότε ενθαρρύνεται ο λογισμός του ότι η προσευχή του έγινε δεκτή από τον Θεό.<br />
Αν όμως βλάψει τον πλησίον, η προσευχή του γίνεται σιχαμερή και είναι απαράδεκτη.<br />
Γιατί ο στεναγμός του αδικημένου δεν πρόκειται να αφήσει την προσευχή του άδικου ανθρώπου να φθάσει ενώπιον του Θεού”.<br />
-----------------------------------<br />
Ένας γέροντας - διηγήθηκε ο αββάς Κασσιανός - πού ασκήτευε στην έρημο, παρακάλεσε το Θεό να του δώσει τούτο το χάρισμα: Όταν γίνεται πνευματική συζήτηση, να μη νυστάζει ποτέ, όταν όμως κανείς αργολογεί ή κατακρίνει, τότε να τον παίρνει ο ύπνος, για να μη μολύνονται τ΄ αυτιά του με τέτοιο δηλητήριο. Και πραγματικά, του έδωσε ο Θεός αυτό που ζητούσε.<br />
Έλεγε λοιπόν αυτός ο γέροντας, πώς ο διάβολος είναι διασώστης της αργολογίας και αντίπαλος κάθε πνευματικής διδαχής. Επιβεβαίωνε μάλιστα το λόγο του με τούτο το παράδειγμα:<br />
- Μια φορά, καθώς μιλούσα για ψυχωφελή ζητήματα σε κάποιους αδελφούς, τόσο πολύ νύσταξαν, πού δεν μπορούσαν ούτε τα βλέφαρά τους να κουνήσουν. Κι εγώ τότε, θέλοντας να φανερώσω πώς αυτό συμβαίνει από δαιμονική ενέργεια, άρχισα ν΄ αργολογώ. Στη στιγμή ξενύσταξαν κι έγιναν ολόχαροι! Αναστέναξα και τους είπα: «Δέστε, αδελφοί μου! Όσο μιλούσαμε για ουράνια πράγματα, τα μάτια όλων σας τα έκλεινε ο ύπνος. Μόλις όμως ακούστηκαν λόγια μάταια, όλοι ξενυστάξατε και ακούγατε πρόθυμα. Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, να συναισθανθείτε την ενέργεια του πονηρού δαίμονα, κι έτσι να είστε προσεκτικοί και να φυλάγεστε από το νυσταγμό, κάθε φορά πού κάνετε ή ακούτε κάτι πνευματικό».<br />
------------------------------------<br />
Πήγε κάποτε στον αββά Φήλικα ένας αδελφός, έχοντας μαζί του και μερικούς κοσμικούς. Παρακάλεσε λοιπόν τον αββά να τους πει ωφέλιμο λόγο. Ο γέροντας όμως σώπαινε. Ο αδελφός συνέχισε να τον παρακαλεί ώρα πολλή, οπότε εκείνος τους είπε:<br />
- Θέλετε ν΄ ακούσετε ψυχωφελή λόγο;<br />
- Ναι, αββά, αποκρίθηκαν.<br />
- Δεν υπάρχει πιά λόγος, είπε ο γέροντας. Γιατί όταν οι αδελφοί ρωτούσαν τους γέροντες και έκαναν όσα εκείνοι τους συμβούλευαν, ο Θεός έδινε λόγο, για να ωφεληθούν εκείνοι που ρωτούσαν. Τώρα όμως, επειδή ρωτάνε αλλά δεν εφαρμόζουν όσα ακούνε, πήρε ο Θεός τη χάρη του λόγου από τους γέροντες. Δεν βρίσκουν πιά τι να πούν, γιατί δεν υπάρχει εργάτης της αρετής.<br />
Όταν τον άκουσαν οι επισκέπτες, αναστέναξαν και είπαν:<br />
- Προσευχήσου για μας, αββά.<br />
-----------------------------------------<br />
Διηγήθηκαν για ένα γέροντα, ότι νήστεψε εβδομήντα εβδομάδες, τρώγοντας μόνο μια φορά την εβδομάδα, και παρακαλώντας στο διάστημα αυτό το Θεό να του φανερώσει τη σημασία ενός χωρίου της Γραφής. Αλλά ο Θεός δεν του την αποκάλυψε. Λέει τότε μέσα του: «Να, τόσους κόπους έκανα, και τίποτα δεν κατόρθωσα. Ας πάω λοιπόν στον αδελφό μου και ας τον ρωτήσω». Φεύγοντας όμως, καθώς έκλεινε πίσω του την πόρτα, έστειλε ο Κύριος έναν άγγελο, πού του είπε:<br />
- Οι εβδομήντα εβδομάδες της νηστείας σου δεν έφτασαν στο Θεό. Όταν όμως ταπεινώθηκες και κίνησες να πας στον αδελφό σου, Εκείνος μ΄ έστειλε για να σου εξηγήσω το ρητό.<br />
Και αφού τον πληροφόρησε για τη σημασία του χωρίου πού ζητούσε, αναχώρησε.<br />
---------------------------------------<br />
Ενας αδελφός ρώτησε τον γέροντα: Πάτερ, τι εννοεί ο προφήτης λέγοντας, «ούκ έστι σωτηρία αυτώ έν τώ Θεώ αυτού;» (Ψαλμ. 3:3).<br />
- Εννοεί τους λογισμούς της απελπισίας, είπε ο γέροντας, πού υποβάλλουν οι δαίμονες σ΄ όποιον αμάρτησε. Του λένε, δηλαδή, ότι ο Θεός δεν πρόκειται πιά να τον σώσει, και έτσι προσπαθούν να τον γκρεμίσουν στα βάραθρα της απογνώσεως. Τέτοιους λογισμούς όμως πρέπει να τους διώχνει ο άνθρωπος με τα λόγια: «Κύριος καταφυγή μου, ότι αυτός εκσπάσει έκ παγίδος τους πόδας μου» (πρβλ. Έξοδ. 17:15. Ψαλμ. 24:15).<br />
----------------------------------------<br />
Ήταν ένας γέροντας ασκητής και αναχωρητής, όστις ασκήτευσεν εις τόπον έρημον χρόνους εβδομήκοντα με νηστείαν και παρθενίαν και αγρυπνίαν. Εις τόσους δε χρόνους όπου εδούλευε τον Θεόν δεν αξιώθη να ιδή καμμίαν οπτασίαν και αποκάλυψιν εκ Θεου.<br />
Και ελογίασε και έβαλε τούτο εις τον νουν του λέγων: «Μήπως δια καμμίαν αφορμήν όπου δεν ηξεύρω εγώ δεν αρέσει του Θεου η ασκησίς μου, και η εργασία μου θέλει είναι απαράδεκτος· δια τούτο δεν δύναμαι να αποκαλυφθώ και να ιδώ κανένα μυστήριον».<br />
Ταύτα διαλογιζόμενος ο γέρων άρχισε να δέεται και να παρακαλή τον Θεόν περισσότερον, προσευχόμενος και λέγων: «Κύριε εάν άρα σε αρέση η άσκησίς μου και δέχεσαι τα έργα μου, δέομαι, σου ο αμαρτωλός και ανάξιος, ίνα χαρίσης και εις εμέ ένα σταλαγμόν από τα χαρίσματά σου, να πληροφορηθώ με μίαν φανέρωσιν ενός μυστηρίου ότι ήκουσας την δέησίν μου, δια να περνώ θαρρετά και πληροφορημένα την ασκητικήν μου ζωήν».<br />
Ταύτα του αγίου γέροντος δεομένου και παρακαλούντος, ήλθε προς αυτόν φωνή εκ Θεου λέγουσα: «Αν είναι και αγαπάς να ιδής την δόξαν μου, πήγαινε μέσα εις την βαθυτάτην έρημον και θέλεις αποκαλυφθή μυστήρια».<br />
Ως ήκουσε ταύτην την φωνήν ο γέρων, εξέβη από το κελλίον του και, ωσάν εμάκρυνεν εκείθεν, τον απάντησεν ένας ληστής, ο οποίος, καθώς είδε τον αββάν, ώρμησε με βίαν προς αυτόν θέλοντας να τον φονεύση. Και ωσάν τον επίασεν, είπε προς αυτόν: «Εις καλήν ώραν σε απάντησα, Γέροντα, να τελειώσω την εργασίαν μου να σωθώ.<br />
Διότι ημείς oι λησταί έχομεν τοιαύτην συνήθειαν και τοιούτον νόμον και πίστιν, ότι όποιος ημπορέσει να κάμη εκατόν φόνους, κατά πάσαν ανάγκην υπάγει εις τον παράδεισον. Λοιπόν εγώ, πολλά κοπιάσας έως τώρα, έκαμα φόνους εννενήκοντα εννέα και λείπωντάς με ένας είχα πολλήν φροντίδα και μέριμναν να τελειώσω την εκατοντάδα μου να σωθώ. Λοιπόν έχω σε μεγάλην χάριν και σε ευχαριστώ, οτι σήμερον δια εσένα απολαμβάνω τον παράδεισον».<br />
Ταύτα λέγοντος του ληστού, ως τα ήκουσεν ο γέρων, εξεπλάγη και ετρόμαξεν εις τον εξαφνικόν και ανέλπιστον πειρασμόν. Και ατενίσας τα όμματα του νοός του προς τον θεόν τοιαύτα διαλογιζόμενος έλεγεν: «Αυτή είναι η δόξα σου, Δέσποτα Κύριε, όπου έταξες να δείξης εις εμέ τον δούλον σου; Τοιαύτην βουλήν με έδωκες τον αμαρτωλόν, να εξέβω από το κελλίον μου να με πληροφορήσης τοιούτον φοβερόν μυστήριον; Με τοιαύτας δωρεάς κάμνεις την αμοιβήν δια τους κόπους της ασκήσεως όπου έσυρα δια λόγου σου; Τώρα εγνώρισα αληθώς, Κύριε, ότι όλος μου ο κόπος της ασκήσεως ήταν μάταιος· και πάσα προσευχή μου ελογίσθη έμπροσθεν σου ώς σίγχαμα και βδέλυγμα.<br />
Όμως ευχαριστώ την φιλανθρωπίαν σου, Κύριε, ότι, καθώς γνωρίζεις, παιδεύεις την άναξιότητά μου, καθώς με πρέπει, διά τας αμέτρους άμαρτίας μου και με παρέδωκες εις χείρας ληστού και φονέως».<br />
Τοιαύτα λέγων ο γέρων και λυπούμενος εδίψησε πολλά και είπε προς τον ληστήν: «Επειδή, ώ τέκνον, με το να είμαι αμαρτωλός, με επαρέδωκεν ο Θεός εις τας χείρας σου να με θανατώσης και γίνεται και η επιθυμία σου, καθώς ηγάπησας, και στερεύομαι την ζωήν, ωσάν κακός άνθρωπος όπου είμαι, δια τούτο παρακαλώ σε κάμε μου μίαν χάριν και ένα θέλημα παραμικρόν και δος μοι ολίγον νερόν να πίω, είτα αποκεφάλισόν με».<br />
Και ώς ήκουσεν ο ληστής τον λόγον του γέροντος, θέλοντας μετά προθυμίας να πληρώση το ζητημά του, έβαλεν εις την θήκην την σπάθην, όπου εκράτει ξεγυμνωμένην, και έβγαλεν από τον κόλπον του ένα αγγείον και επήγεν εις το ποτάμι όπου ήτον εκεί σιμά και έσκυψε να το γεμώση, διά να φέρη του γέροντος να πίη.<br />
Και εκεί όπου ήθελε να γεμίση το αγγείον, εξεψύχησε και απέθανεν. Λοιπόν, ως απέρασεν ολίγη ώρα και δεν ήλθεν ο ληστής, διελογίζετο ο γέρων και έλεγε: «Μήπως και ήτον νυστασμένος και έπεσε και απεκοιμήθη και διά τούτο αργεί και έχω άδειαν να φύγω και να υπάγω εις το κελλίον μου. Αμή επειδή και είμαι γέρων, φοβούμαι, διότι δεν έχω δύναμιν να δράμω και ως αδύνατος θέλω κουρασθή, να με φθάση.<br />
Και αφού τον θυμώσω με τούτον τον τρόπον, θέλει με τυραννήση χωρίς λύπησιν κόπτοντάς με ζωντανόν εις πολλά κομμάτια. Λοιπόν ας μη φύγω, αμή ας υπάγω εις τον ποταμόν, να ιδώ τι κάμνει». Υπήγε λοιπόν ό γέρων μέσα εις τοιούτους διαλογισμούς και ευρήκεν αυτόν αποθαμένον και, ως τον είδεν, εθαύμασε και εξεπλάγη.<br />
Και σηκώνοντας τα χέρια του εις τον ουρανόν έλεγε: «Κύριε φιλάνθρωπε, εάν ουκ αποκαλύψης μοι το μυστήριον τούτο, δεν βάνω τα χέρια μου κάτω. Λυπήσου λοιπόν τον κόπον μου και φανέρωσόν μου το πράγμα τούτο».<br />
Ταύτα προσευχομένου του γέροντος, ήλθεν Άγγελος Κυρίου και είπε προς αυτόν: «Βλέπεις, αββά, τούτον κείτεται έμπροσθέν σου αποθαμένος; Διά λόγου σου αναρπάσθηκεν αιφνιδίω θανάτω, διά να γλυτώσης εσύ και να μη σε θανατώση.<br />
Λοιπόν θάψε τον ως ένα σωσμένον. Διότι ή υπακοή όπου έκαμε προς εσένα και έκρυψε την φονεύτριαν σπάθην εις την θήκην της, διά να υπάγη να σε φέρη νερόν, να καταπαύση την φλόγα της δίψης σου, με αυτό το έργον εκαταπράυνε την οργήν του Θεού και τον εδέχθη ως εργάτην της υπακοής.<br />
Και η ομολογία των εννενήκοντα εννέα φόνων εις εξομολόγησιν ελογίσθη. Λοιπόν θάψε τον και έχε τον με τούς σωσμένους. Και γνώρισε διά τούτου το πέλαγος της φιλανθρωπίας και ευσπλαγχνίας του Θεού. Και πήγαινε χαίροντας εις το κελλίον σου και ας είσαι πρόθυμος εις τας προσευχάς σου και μη λυπήσαι και να λέγης, ότι πως είσαι αμαρτωλός και άμοιρος από αποκάλυψιν. Ιδού γαρ απεκάλυψέ σε ό Θεός ένα μυστήριον.<br />
Ήξευρε δε και τούτο, ότι όλοι oι κόποι της ασκήσεώς σου είναι δεκτοί ενώπιον του Θεού· διότι δεν είναι κανένας κόπος όπου γίνεται δια τον Θεόν και να μην έλθη έμπροσθεν αυτού». Ταύτα ακούσας ο γέρων έθαψε τον νεκρόν.</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-37609141671600743022015-12-15T21:59:00.002+02:002015-12-15T21:59:25.036+02:00Η μέλλουσα ζωή .Γέροντος Παισίου Αγιορείτου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqBiwxtM5sbtzFn0XBsuzPKguyjajT8EDNJDmYbVBl8OjQiXO7nP6HCS7lwiWPUKfW2gcEr423wc0XvMSnurjmZX-v292me0Hb07WjGw8oPcsxcBQfO52lO7mX3cncCVFQabcN_AJnXEAI/s1600/paisios.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="158" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqBiwxtM5sbtzFn0XBsuzPKguyjajT8EDNJDmYbVBl8OjQiXO7nP6HCS7lwiWPUKfW2gcEr423wc0XvMSnurjmZX-v292me0Hb07WjGw8oPcsxcBQfO52lO7mX3cncCVFQabcN_AJnXEAI/s200/paisios.jpg" width="200" /></a></div>
<span style="color: red;">- Γέροντα</span>, έφερα γλυκά να κεράσετε.<br />
- Δες πως χαίρονται! Στην άλλη ζωή θα λέμε:<br />
«Με τι χαζά χαιρόμασταν: Τι μας συγκινούσαν τότε!». Ενώ τώρα σκιρτάει η καρδιά γι’ αυτά.<br />
<a name='more'></a><br />
- Γέροντα, πως θα το καταλάβουμε αυτό από τώρα;<br />
- Άμα το καταλάβετε αυτό από τώρα, δεν θα το πείτε μεθαύριο στην άλλη ζωή. Πάντως, όσοι βρίσκονται εκεί επάνω, καλά περνούν. Ξέρεις τι εργόχειρο κάνουν εκεί στον Ουρανό;Συνέχεια δοξολογούν τον Θεό.<br />
- Γέροντα, γιατί το σώμα του νεκρού λέγεται «λείψανο»;<br />
- Γιατί είναι ότι μένει εδώ στην γη από τον άνθρωπο μετά τον θάνατο.<br />
Ο κυρίως άνθρωπος, που είναι η ψυχή, φεύγει στον Ουρανό.<br />
Στην μέλλουσα Κρίση θα αναστήσει ο Θεός και το σώμα, για να κριθή με αυτό ο άνθρωπος, γιατί με αυτό έζησε και αμάρτησε.<br />
Στην άλλη ζωή όλοι θα έχουν το ίδιο σώμα – πνευματικό σώμα -, το ίδιο ανάστημα, και οι κοντοί και οι ψηλοί, την ίδια ηλικία, και οι νέοι και οι γέροι και τα μωρά, αφού η ψυχή είναι ίδια. Θα υπάρχει δηλαδή μια αγγελική ηλικία.<br />
- Γέροντα, στην άλλη ζωή όσοι θα είναι στην Κόλαση θα βλέπουν αυτούς που θα είναι στον Παράδεισο;<br />
- Κοίταξε, όπως αυτοί που είναι την νύχτα έξω στο σκοτάδι βλέπουν όσους είναι μέσα σε ένα δωμάτιο φωτισμένο, έτσι και όσοι θα βρίσκονται στην κόλαση θα βλέπουν όσους θα είναι στον Παράδεισο. Και αυτό θα είναι μεγαλύτερη κόλαση.<br />
Όπως πάλι όσοι την νύχτα είναι στο φως, δεν βλέπουν αυτούς που είναι έξω στο σκοτάδι, έτσι και αυτοί που θα βρίσκονται στον Παράδεισο δεν θα βλέπουν αυτούς που θα είναι στην κόλαση. Γιατί, αν έβλεπαν τους κολασμένους, θα πονούσαν, θα θλίβονταν για την ταλαιπωρία τους, και δεν θα απολάμβαναν τον Παράδεισο, αλλά εκεί «ουκ έστι πόνος...». Και όχι μόνο δεν θα τους βλέπουν, αλλά ούτε θα θυμούνται αν είχαν αδελφό ή πατέρα ή μητέρα, αν δεν είναι κι εκείνοι στον Παράδεισο. «Εν εκείνη τη ημέρα απολούνται πάντες οι διαλογισμοί αυτού» λέει ο Ψαλμωδός. Γιατί, άμα, τους θυμούνται, πως θα είναι Παράδεισος; Αυτοί μάλιστα που θα είναι στον Παράδεισο, θα νομίζουν ότι δεν θα υπάρχουν άλλοι άνθρωποι, ούτε θα θυμούνται τις αμαρτίες που είχαν κάνει. Γιατί, αν θυμούνται τις αμαρτίες τους, δεν θα αντέχουν από φιλότιμο στην σκέψη ότι λύπησαν τον Θεό.<br />
Η ποσότητα πάλι της χαράς του καθενός στον Παράδεισο θα είναι διαφορετική. Άλλος θα έχει μια δαχτυλήθρα χαρά, άλλος ένα ποτήρι, άλλος μια ολόκληρη δεξαμενή. Όλοι όμως θα αισθάνονται πλήρεις και κανένας δεν θα ξέρη το μέγεθος της χαράς, της αγαλλιάσεως, του άλλου. Τα κανόνισε έτσι ο Καλός Θεός, γιατί, αν γνώριζε ο ένας ότι ο άλλος έχει περισσότερη χαρά, δεν θα ήταν τότε Παράδεισος, επειδή θα υπήρχε το «γιατί εκείνος να έχει περισσότερη χαρά και εγώ λιγότερη;».<br />
Δηλαδή καθένας θα βλέπει στον Παράδεισο την δόξα του Θεού ανάλογα με την καθαρότητα των οφθαλμών της ψυχής του. Η ορατότητα όμως δεν θα καθορισθεί από τον Θεό, αλλά θα εξαρτηθεί από την δική του καθαρότητα.<br />
- Γέροντα, μερικοί δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κόλαση και Παράδεισος.<br />
- Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κόλαση και Παράδεισος; Πως είναι δυνατόν οι νεκροί να μείνουν στην ανυπαρξία, αφού είναι ψυχές; Ο Θεός είναι αθάνατος και ο άνθρωπος είναι κατά χάριν αθάνατος. Επομένως αθάνατος θα είναι και στην κόλαση.<br />
Ύστερα τον Παράδεισο και την κόλαση τα ζει η ψυχή μας σε έναν βαθμό και από αυτήν την ζωή, ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Όταν κάποιος έχει τύψεις συνειδήσεως και νιώθει φόβο, ταραχή, άγχος,απελπισία, ή είναι κυριευμένος από μίσος, από φθόνο κ.λπ., τότε ζει την κόλαση. Ενώ, όταν μέσα του υπάρχει αγάπη, χαρά, ειρήνη, πραότητα, καλωσύνη κ.λπ., τότε ζει τον Παράδεισο.<br />
Όλη η βάση είναι η ψυχή, γιατί αυτή είναι που αισθάνεται και την χαρά και τον πόνο.<br />
Να, πήγαινε σε έναν πεθαμένο και πες του τα πιο ευχάριστα πράγματα λ.χ. «ήρθε ο αδελφός σου από την Αμερική» κ.λ.π., δεν θα καταλάβει τίποτε. Αν του σπάσεις τα χέρια, τα πόδια, πάλι δεν θα καταλάβει. Επομένως η ψυχή είναι που αισθάνεται. Αυτά όλα δεν τους προβληματίζουν; Ή, ας υποθέσουμε, βλέπεις ένα ωραίο, ένα ευχάριστο όνειρο, χαίρεσαι, χτυπάει γλυκά η καρδιά σου και δεν θέλεις να τελειώσει. Ξυπνάς και στενοχωριέσαι, γιατί ξύπνησες.<br />
Ή βλέπεις ένα άσχημο όνειρο, ότι έπεσες λ.χ. και έσπασες τα πόδια σου, και υποφέρεις, κλαις. Από την αγωνία σου ξυπνάς με δάκρυα στα μάτια, βλέπεις ότι δεν έπαθες τίποτε, και λες: «Ευτυχώς όνειρο ήταν!».Δηλαδή συμμετέχει η ψυχή. Από ένα άσχημο όνειρο υποφέρει κανείς περισσότερο από ότι στην πραγματικότητα, όπως και ο άρρωστος υποφέρει πιο πολύ την νύχτα απ’ ότι την ημέρα.<br />
Έτσι και όταν πεθάνει ο άνθρωπος, αν πάει στην κόλαση, θα είναι πιο οδυνηρό. Σκεφθείτε να ζει κανείς ένα αιώνιο εφιαλτικό όνειρο και να βασανίζεται αιώνια! Εδώ δεν μπορείς να αντέξεις για λίγα λεπτά ένα άσχημο όνειρο, άντε τώρα αιώνια – Θεός φυλάξει – να είσαι μέσα στην θλίψη.Γι’ αυτό καλύτερα να μην πάμε στην κόλαση. Εσείς τι λέτε;<br />
- Τόσον καιρό, Γέροντα, κάνουμε αγώνα να μην πάμε στην κόλαση· λέτε, εκεί να<br />
καταλήξουμε;<br />
- Αν δεν έχουμε μυαλό, εκεί θα πάμε. Εγώ εύχομαι ή όλοι στον Παράδεισο ή<br />
κανένας στην κόλαση... Καλά δεν λέω; Είναι πολύ βαρύ, μετά από όσα έκανε ο Θεός για μας τους ανθρώπους, να πάμε στην κόλαση και να Τον λυπήσουμε. Ο Θεός να φυλάξει, όχι μόνον άνθρωπος, αλλά ούτε πουλί να μην πάει στην κόλαση.<br />
Ο Καλός Θεός ας μας δώσει καλή μετάνοια, για να μας βρει ο θάνατος σε καλή<br />
πνευματική κατάσταση και να αποκατασταθούμε στην Ουράνια Βασιλεία Του.<br />
<br />
Αμήν.<br />
<div>
<br /></div>
</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5153043976821498522.post-1782952728025485032015-11-05T19:23:00.001+02:002015-11-05T19:23:47.059+02:00Μη λυπάσαι και μην πικραίνεσαι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOvcrqk_j7PoZR9hlibvAhdyKzxVCF4N2Vm3tnuAUq7eeYLuSn1XK9QRKi0R97n_FXpzfduUFF6TrcgztCtWjqH8DDLdjTQ6fh9A6Mq0zOdc7ckqucGA_Lssgqy40q4JcQ-Kipo0hXGW2w/s1600/IHSOUS.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="138" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOvcrqk_j7PoZR9hlibvAhdyKzxVCF4N2Vm3tnuAUq7eeYLuSn1XK9QRKi0R97n_FXpzfduUFF6TrcgztCtWjqH8DDLdjTQ6fh9A6Mq0zOdc7ckqucGA_Lssgqy40q4JcQ-Kipo0hXGW2w/s200/IHSOUS.jpg" width="200" /></a></div>
<span style="color: red;">Να </span>γνωρίζεις ότι πολλές φορές θα αισθανθείς τον εαυτό σου να ενοχλείται και να λείπει από μέσα του αυτή η αγία ειρήνη και γλυκιά μοναξιά και αγαπητή ελευθερία, και μερικές φορές μπορεί να σηκωθεί από τις κινήσεις της καρδιάς σου<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
μία σκόνη, που θα σε ενοχλήσει στην πορεία που πρόκειται να εκτελέσεις.<br />
Και αυτό σου το παραχωρεί ο Θεός για μεγαλύτερο καλό σου. Θυμήσου ότι αυτός είναι ο πόλεμος από τον οποίον οι άγιοι έλαβαν τα στεφάνια των μεγάλων μισθών. Σε όλα εκείνα που σε συγχίζουν πρέπει να πείς: «Κύριέ μου, βλέπεις εδώ τον δούλο σου, ας γίνει σε μένα το θέλημά σου.<br />
Γνωρίζω και το ομολογώ ότι η αλήθεια των λόγων σου παραμένει πάντοτε σταθερή και οι υποσχέσεις σου είναι αψευδείς και σ αυτές ελπίζω. Εγώ παραμένω μόνον για σένα». Ευτυχισμένη, βέβαια, είναι η ψυχή εκείνη που προσφέρεται με τον τρόπο αυτό στον Κύριό της, κάθε φορά που ενοχληθεί ή συγχισθεί. Και αν παραμείνει ο πόλεμος αυτός και δεν μπορέσεις έτσι γρήγορα, όπως θέλεις να ενώσεις το θέλημά σου με το θέλημα του Θεού, μην δειλιάσεις γι αυτό ούτε να λυπηθείς.<br />
Αλλά συνέχισε να προσφέρεις τον εαυτό σου και να προσκυνάς και θα νικήσεις. Ρίξε μία ματιά και στον κήπο που ήταν ο Χριστός σου και που τον αποστρεφόταν η ανθρωπότητα λέγοντας: «Πατέρα, αν είναι δυνατό, ας παρέλθει το ποτήριο αυτό από εμένα». Αλλά αμέσως διέταξε να βάλει την ψυχή του σε μοναξιά και με ένα θέλημα απλό και ελεύθερο έλεγε με πολύ βαθειά ταπείνωση: «αλλά όχι όπως θέλω εγώ, αλλά όπως Εσύ» (Ματθ. 26,39).<br />
Όταν βρίσκεσαι σε κάποια δυσκολία, μην υποχωρήσεις καθόλου, αν δεν υψώσεις πρώτα τα μάτια σου στο Χριστό, πάνω στο σταυρό, και θα δεις τυπωμένο εκεί με μεγάλα γράμματα ότι κι εσύ πρόκειται να οδηγηθείς στην θλίψη εκείνη και τον τύπο αυτόν αντέγραψέ τον με τα έργα στον εαυτό σου, και όταν καμμιά φορά ενοχληθείς από την αγάπη του εαυτού σου, μην δειλιάσεις, ούτε να χωρισθείς από το σταυρό, αλλά τρέξε σε προσευχή και δείξε υπομονή στην ταπείνωση, μέχρις ότου νικήσεις την θέλησή σου και θελήσεις να γίνει σε σένα το θέλημα του Θεού.<br />
Και αφού αναχωρήσεις από την προσευχή, συγκεντρώνοντας μόνον τον καρπόν αυτόν, να σταθείς χαρούμενος. Αλλά αν δεν έφθασε σ αυτό η ψυχή σου, ακόμη παραμένει νηστική και χωρίς την τροφή της. Αγωνίζου ώστε να μην κατοικήσει στην ψυχή σου κανένα άλλο πράγμα, ούτε για λίγο χρονικό διάστημα, παρά μόνον ο Θεός.<br />
Μή λυπάσαι και μην πικραίνεσαι για κανένα πράγα, ούτε να παρατηρείς τις πονηριές και τα κακά παραδείγματα των άλλων, αλλά ας είσαι σαν ένα μικρό παιδί, που δεν υποφέρει από καμμία από τις πικρίες αυτές, αλλά τα ξεπερνά όλα χωρίς καμμία βλάβη.<br />
<br />
Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης</div>
eiskapernaoumhttp://www.blogger.com/profile/01067061243409225237noreply@blogger.com