Ιανουαρίου 2010


Ο Κύριος υποσχέθηκε στους μαθητές Του ότι θα είναι μαζί τους παντοτινά «ως τη συντέλεια του κόσμου». Και, πραγματικά, είναι μαζί τους μέσα στο άγιο Ευαγγέλιο και στα Μυστήρια της Εκκλησίας. Τον Χριστό δεν Τον βλέπουν όσοι δεν πιστεύουν στο Ευαγγέλιο. Αυτοί δεν Τον βλέπουν, γιατί είναι τυφλωμένοι από την απιστία.
Θέλεις ν’ ακούσεις τον Χριστό; Σου μιλάει με το Ευαγγέλιο. Μην περιφρονείς τη σωτήρια φωνή Του. Φύγε μακριά από την αμαρτωλή ζωή και άκου με προσοχή τη διδασκαλία Του, που είναι η αιώνια ζωή.
Θέλεις να σου φανερωθεί ο Χριστός;
Ο Ίδιος σε διδάσκει πως θα το πετύχεις: «Όποιος κρατά τις εντολές μου και τις εκτελεί, αυτός με αγαπά, κι αυτός που με αγαπά, θα αγαπηθεί από τον Πατέρα μου, κι εγώ θα τον αγαπήσω και θα του φανερώσω τον εαυτό μου».
Φυλάξου από τη φαντασία σου, που μπορεί να σου δημιουργήσει την εντύπωση ότι βλέπεις τον Ιησού Χριστό, ότι Τον αγγίζεις, ότι Τον αγκαλιάζεις. Δεν πρόκειται παρά για μια ολέθρια αυταπάτη, ένα μάταιο παιχνίδι υπερηφάνειας, επάρσεως, αλαζονείας ή, όπως ονομάζεται από τους ασκητικούς συγγραφείς, οιήσεως.
Αν τηρείς τις εντολές του Κυρίου, με τρόπο θαυμαστό θα δεις τον Κύριο μέσα σου, όπως Τον έβλεπε ο απόστολος Παύλος και όπως ζητούσε να Τον βλέπουν και οι άλλοι χριστιανοί, θεωρώντας πως όσοι δεν το είχαν κατορθώσει, δεν είχαν φτάσει στην κατάσταση που έπρεπε ως χριστιανοί.
Αν ζεις ζωή αμαρτωλή, αν ικανοποιείσαι με τα πάθη σου και συνάμα νομίζεις ότι αγαπάς τον Χριστό, ο αιώνιος μαθητής του Κυρίου, αυτός που στο Μυστικό Δείπνο έγειρε στο στήθος Του, θα σου καταλογίσει πλάνη και θα σε διαψεύσει. Γράφει: «Όποιος λέει, “Τον γνώρισα”, δεν τηρεί όμως τις εντολές Του, είναι ψεύτης δεν λέει την αλήθεια. Όποιος, απεναντίας, υπακούει στον λόγο Του, αυτός ασφαλώς αγαπά τον Θεό μ’ όλη του την καρδιά».
Αν κάνεις το αμαρτωλό σου θέλημα, καταπατώντας έτσι τις ευαγγελικές εντολές, τότε ο Κύριος θα σε συναριθμήσει ανάμεσα σ’ εκείνους που δεν Τον αγαπούν.
«Αυτός που δεν με αγαπά», λέει, «δεν ακολουθεί τα λόγια μου».
Εξέτασε με επιμέλεια τα ενδύματά σου. Μη Βιάζεσαι να πας στο γάμο του Υιού του Θεού φορώντας σαν ασύνετος βρωμερά παλιοκούρελα, μολονότι είσαι καλεσμένος σ’ αυτό το γάμο όπως κάθε χριστιανός. Ο Βασιλιάς του ουρανού έχει υπηρέτες, που θα σου δέσουν τα πόδια και τα χέρια και θα σε πετάξουν έξω, στο σκοτάδι, μακριά από το Θεό. Οι δαίμονες είναι οι υπηρέτες στους οποίους θα παραδοθεί ο αδιάντροπος αναζητητής της αγάπης και άλλων υψηλών πνευματικών καταστάσεων, που δεν καθαρίστηκε με τη μετάνοια, αλλά φούσκωσε από οίηση και υψηλοφροσύνη. Σκοτάδι είναι η τύφλωση του πνεύματος του ανθρώπου από την εμπάθεια και τη σαρκικότητα. Όποιος βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση, έχει χάσει την πνευματική του ελευθερία, είναι δούλος της αμαρτίας και των πονηρών πνευμάτων. Το δέσιμο των ποδιών και των χεριών σημαίνει την απώλεια της ικανότητας για θεάρεστη ζωή και πνευματική προκοπή. Απ’ αυτή την τραγική κατάσταση απελευθερώνεται ο άνθρωπος, αv, αφού παραδεχθεί και απορρίψει την πλάνη του, μπει στο σωτήριο στάδιο της μετάνοιας.
Δύσκολη είναι η έξοδος από την πλάνη. Φρουρά στέκεται στην πόρτα, πόρτα ασφαλισμένη με μεγάλη κλειδαριά κι αμπάρες, πόρτα σφραγισμένη με τη σφραγίδα την άσπαστη του άδη. Κλειδαριά κι αμπάρες είναι η υπερηφάνεια, που βρίσκεται βαθιά κρυμμένη στη καρδιά του ανθρώπου, η κενοδοξία, που αποτελεί το κίνητρο κάθε δραστηριότητας του, η υποκρισία και η πονηριά, με τις οποίες κατορθώνει να βάλει τη μάσκα των καλών προθέσεων, της ταπεινοφροσύνης και της αγιότητας, σκεπάζοντας την υπερηφάνεια και την κενοδοξία του. Σφραγίδα άσπαστη, πάλι, είναι η αποδοχή των ενεργειών της πλάνης ως ενεργειών θείων και ευλογημένων.
Μπορεί, άραγε, ο άνθρωπος που βρίσκεται σε πλάνη, στην περιοχή του ψεύδους και της απάτης, να γίνει τηρητής των εντολών του Χριστού, που είναι η αλήθεια από την Αλήθεια; Όποιος δέχεται το ψεύδος, όποιος ευχαριστιέται με το ψεύδος, όποιος ταυτίζεται με το ψεύδος, όποιος ενώνεται με το πνεύμα του ψεύδους, μπορεί να αγαπήσει την αλήθεια; Όχι, θα τη μισήσει, θα γίνει φανατικός εχθρός και διώκτης της.
Τι θα κάνετε εσείς, δύστυχοι ονειροπόλοι, που νομίζατε ότι περάσατε όλη την επίγεια ζωή σας στην αγκαλιά του Θεού, όταν κεραυνόπληκτοι θ’ ακούσετε την απόφαση του Σωτήρα, «Ποτέ δεν σας ήξερα. Φύγετε μακριά μου, εσείς που αντιστρατεύεστε τον νόμο του Θεού»;
Φίλε μου αληθινέ, πήγαινε στον Κύριο Ιησού Χριστό. Πλησίασε Τον από τον δρόμο των ευαγγελικών εντολών. Γνώρισε Τον μέσα σ’ αυτές. Με την τήρησή τους φανέρωσε και απόδειξε την αγάπη σου σ’ Εκείνον. Ο Ίδιος τότε θα σου αποκαλύψει τον εαυτό Του και θα πλημμυρίσει την καρδιά σου από ανέκφραστη αγάπη, την αγάπη του Θεού. Η αγάπη αυτή δεν προέρχεται από σένα, τον πεσμένο άνθρωπο, αλλά αποτελεί δώρο του Αγίου Πνεύματος. Το δίνει ο μοναδικός αληθινός Θεός στα «δοχεία» που καθαρίστηκαν με τη μετάνοια και στολίστηκαν με την ταπείνωση και τη σωφροσύνη.
Να εμπιστεύεσαι τη ζωή σου και την ψυχή σου στο Κύριο, τον παντοδύναμο και πανάγαθο. Όχι στον εαυτό σου, τον αδύναμο και αμαρτωλό. Έτσι θα είσαι ασφαλής. Ο Κύριος είναι ο δημιουργός σου. Μετά τη θλιβερή πτώση σου, Εκείνος ενανθρώπησε για σένα, καταδικάστηκε για σένα, έχυσε το αίμα Του για σένα. Μα και τι δεν θα κάνει ακόμα για σένα! Ετοιμάσου να δεχθείς τα δώρα Του, καθαρίζοντας την ψυχή σου. Αυτό είναι το δικό σου έργο. Αμήν.

(Αγ. Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, «Ασκητικές εμπειρίες» Εκδ. Ι. Μ. Παρακλήτου,)


Το νερό είναι ένα από τά πρώτα σύμβολα που χρησιμοποιεί η Αγία Γραφή. Το νερό συμβολίζει τη ζωογόνο δύναμη, με την οποία ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο (Γεν. 1, 2). Ο «ποταμός» που μετατρέπει την γη και τη μεταβάλλει σε ολάνθιστο περιβόλι (Παράδεισο) είναι το σύμβολο του Αγίου Πνεύματος που ζωογονεί τον κόσμο και τους ανθρώπους (Γεν. 2: 10-11). Έξω από τον παράδεισο, η γη είναι έρημη, άγονη και άνυδρη.
Ο άνθρωπος μακριά από τον Θεό είναι καταδικασμένος σε θάνατο από δίψα (Ψαλμ. 142:6). Γι' αυτό και σαν το διψασμένο ελάφι, αναζητεί την πηγή της ζωής, τον Θεό (Ψαλμ. 41:2. ).
Ο Χριστός παρομοίασε τον Εαυτό του με «ύδωρ ζων» και «πηγή ύδατος» ( Ιωάν. 4: 10, 14) που με το λόγο του μπορεί να ξεδιψάσει αιώνια τον άνθρωπο.Ο συμβολισμός του νερού βρίσκει την απόλυτη έκφρασή του στο άγιο Βάπτισμα. Ο βαπτιστής Ιωάννης βάπτιζε τους ανθρώπους στα νερά του Ιορδάνη, οδηγώντας τους με τον τρόπο αυτό «εις μετάνοιαν» (Ματθ. 3, 11). Όμως το άγιο Βάπτισμα πραγματοποιεί τον καθαρισμό όχι του σώματος, αλλά της ψυχής, της συνειδήσεως. Είναι λουτρό που καθαρίζει τον άνθρωπο από τις προσωπικές αμαρτίες (Α Κορ. 6, 11). Το Βάπτισμα είναι αρχή νέας ζωής, «λουτρόν παλλιγεννεσίας» (Τιτ. 3, 5).
Ο απόστολος Παύλος στο νερό του Βαπτίσματος προσδίδει και άλλο συμβολισμό: ο άνθρωπος που βυθίζεται στο νερό, πνίγεται και πεθαίνει. Εκείνος όμως που αναδύεται από το νερό, επανέρχεται στη ζωή. Ο άνθρωπος που καταδύεται και βυθίζεται στο νερό του Βαπτίσματος συμμετέχει στο θάνατο και την ταφή του Χριστού. Όταν όμως αναδύεται από τα νερά της κολυμβήθρας, συμμετέχει στην ανάστασή του (Ρωμ. 6, 3-11).



Πολλά θαύματα και θεραπείες ο Χριστός έκανε κατά την επίγεια ζωή του.Είναι δε τόσα πολλά τα θαύματα και οι θεραπείες που θα χρειαζόντουσαν πληθώρα βιβλίων για να γραφούν.Οι ευαγγελιστές μόνο μερικά σώζουν από αυτά.Αλλά και τι αξία άλλοστε έχει ο αριθμός;Τα θαύματα και οι θεραπείες αυτές καθ’αυτές φανερώνουν την αμέριστη αγάπη και συμπόνοια που είχε ο Ιησούς στον πονεμένο άνθρωπο.Πιο κάτω υπάρχουν δυο συνοπτικά πινακάκια με όλα τα θαύματα και θεραπείες που αναγράφονται στην Καινή Διαθήκη για να τάχουμε πάντα στο νου μας. Για καλύτερη ευκρίνεια πατήστε πάνω στην εικόνα ή αν θέλετε πατήστε αυτόν τον σύνδεσμο. http://ilanos.pblogs.gr/2010/01/ta-thaymata-toy-kyrioy.html






Κάνουμε πάντα τον σταυρό μας πριν και μετά το φαγητό μας. Ακόμα καλύτερα θάταν να συνοδευόταν και με σύντομες προσευχές όπως αυτές που παραθέτουμε πιο κάτω.Η ώρα του φαγητού είναι ιερή και απαραίτητη.Ο Χριστός δεν άφησε να πεινάσουν οι χιλιάδες των ανθρώπων και, αφού ευλόγησε τα ολίγα ψάρια και ψωμί εχόρτασαν και επερίσσευσαν.Έτσι ευλογία μεγάλη υπάρχει όταν επικαλούμαστε τον Κύριο να έρθει στο τραπέζι μας.Και Αυτός έρχεται....

Έτσι ελθόντες εις την τράπεζαν λέγομεν:

Δι'ευχών των Αγίων Πατέρων ημών,Κύριε Ιησού Χριστέ,ο Θεός ημών,ελέησον ημάς.Αμήν.
Δόξα σοι ο Θεός ημών,δόξα σοι.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γεννηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γής. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς, από του πονηρού. Αμήν.
Δόξα..Και νυν...
Κύριε Ελέησον (3 φορές )

Χριστέ ο Θεός ημών ευλόγησον την βρώσιν και την πόσιν των δούλων σου ότι άγιος ει πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν.
Δι'ευχών των Αγίων Πατέρων ημών,Κύριε Ιησού Χριστέ,ο Θεός ημών,ελέησον ημάς.Αμήν.
ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΕΥΜΑ
Μετά δε το γεύσασθαι, ανιστάμενοι και τω Θεώ ευχαριστούντες, λέγομεν:
Ευχαριστούμεν σοι, Χριστέ ο Θεός ημών, ότι ενέπλησας ημάς των επιγείων σου αγαθών, μη στερήσης ημάς και της αιωνίου σου βασιλείας, αλλ’ ως εν μέσω των μαθητών σου παρεγένου, Σωτήρ, την ειρήνην διδούς αυτοίς, ελθέ και μεθ’ ημών, και σώσον ημάς.
Αμήν.
Δόξα...και νυν...
Κύριε ελέησον (3 φορές )
Δι'ευχών των Αγίων..
Αμήν.

ΠΡΟ ΤΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ
Φάγονται πένητες και εμπλησθήσονται, και αινέσουσι Κύριον οι εκζητούντες αυτόν, ζήσονται αι καρδιαί αυτών εις αιώνα αιώνος.
Αμήν.
Δόξα...και νυν...
Κύριε ελέησον (3 φορές )
Δι'ευχών των Αγίων..
Αμήν.
ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΑΓΕΙΝ

Εύφρανας ημάς, Κύριε, εν τοις ποιήμασι σου και εν τοις έργοις των χειρών σου ηγαλλιασάμεθα. Εσημειώθη εφ’ ημάς το φώς του προσώπου σου, Κύριε, έδωκας ευφροσύνην εις τας καρδίας ημών. Από καρπού σίτου, οίνου και ελαίου αυτών ενεπλήσθημεν. Εν ειρήνη επί το αυτό κοιμηθησόμεθα, και υπνώσομεν, ότι συ Κύριε, κατά μόνας επ’ ελπίδι κατώκισας ημάς
Αμήν.
Δόξα...και νυν...
Κύριε ελέησον (3 φορές )
Δι'ευχών των Αγίων..
Αμήν.


Στα κείμενα της Αγίας Γραφής παρουσιάζονται ένδεκα εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού, από τις οποίες οι δέκα έγιναν στο διάστημα μεταξύ της Αναστάσεως και της Αναλήψεως και μία μετά την Πεντηκοστή. Μερικές από αυτές περιγράφονται αναλυτικά και άλλες απλώς απαριθμούνται. Καί, βέβαια, πρέπει να πούμε ότι δεν περιγράφονται όλες από τους ίδιους Ευαγγελιστάς, δηλαδή δεν αναφέρονται και οι ένδεκα σε κάθε ένα ξεχωριστό Ευαγγέλιο, αλλά μερικές μνημονεύονται από τον έναν Ευαγγελιστή και μερικές από τον άλλο.
Προφανώς υπήρξαν και άλλες εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού
Είναι χαρακτηριστικός ο λόγος του Ευαγγελιστού Λουκά στις Πράξεις των Αποστόλων: "οίς και παρέστησεν εαυτόν ζώντα μετά το παθείν αυτόν εν πολλοίς τεκμηρίοις, δι’ ημερών τεσσαράκοντα οπτανόμενος αυτοίς και λέγων τα περί της βασιλείας του Θεού" (Πράξ.κεφ α', στίχ3). Είναι φυσικό αυτό να γινόταν γιατί, αφ’ ενός μεν ήθελε να τους παρηγορήση, αφ’ ετέρου δε να τους προετοιμάση για την Ανάληψή Του, αλλά και την έλευση του Παναγίου Πνεύματος.
Οι 11 εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού είναι οι ακόλουθες:
1. Στον Σίμωνα Πέτρο (Α' Κορ. ιε', 5, Λουκ. κδ', 35).
2. Στην Μαρία την Μαγδαληνή (Μάρκ. ιστ', 9-11, Ιω. κ', 11-18).
3. Στις Μυροφόρες γυναίκες (Ματθ. κη', 9-10).
4. Στους δύο Μαθητάς που πορεύονταν προς Εμμαούς (Μάρκ. ιστ', 12-13, Λουκ. κδ', 13-15).
5. Στους δέκα Αποστόλους, όταν απουσίαζε ο Θωμάς (Μάρκ. ιστ', 14, Λουκ. κδ', 36-43, Ιω. κ', 19-25).
6. Στους ένδεκα Μαθητάς, παρόντος και του Θωμά (Ιω. κ', 26-29).
7. Στους επτά Αποστόλους στην λίμνη της Τιβεριάδος (Ιω. κα', 1-23).
8. Στους ένδεκα στην Γαλιλαία (Ματθ. κη', 16).
9. Στους Αποστόλους στην Βηθανία, όταν αναλήφθηκε (Μάρκ. ιστ', 19-20, Λουκ. κδ', 50, Πράξ. α', 6-11, Α' Κορ. ιε', 7).
10. Στον αδελφόθεο Ιάκωβο (Α' Κορ. ιε', 7).
11. Στον Απόστολο Παύλο (Α' Κορ. ιε', 8-9).

Οι εμφανίσεις αυτές του Αναστάντος Χριστού αναφέρονται μέσα στην Καινή Διαθήκη. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι πολλοί άγιοι που αξιώθηκαν της θεωρίας του Αναστάντος Χριστού. Άλλωστε, η Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι το αναστημένο Σώμα του Χριστού, προσφέρει την εμπειρία της Αναστάσεως. Ο άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος, αναφερόμενος στην προσευχή "ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι προσκυνήσωμεν άγιον, Κύριον, Ιησούν, τον μόνον αναμάρτητον", διδάσκει ότι δεν αναφερόμαστε στην Ανάσταση που είδαν οι Μαθητές, δηλαδή δεν πρόκειται μόνο για μια ιστορική αναφορά, αλλά για την Ανάσταση ή μάλλον τον Αναστάντα Χριστό που τον βλέπουμε μέσα στην Εκκλησία. Δεν λέμε "ανάστασιν Χριστού πιστευσάμενοι", αλλά "θεασάμενοι". Βέβαια, υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν στην Ανάσταση, αλλά υπάρχουν και άλλοι, έστω και ολίγοι, που βλέπουν και κάθε ώρα τον Αναστάντα Χριστό λαμπροφορούντα, και απαστράπτοντα "τάς της αφθαρσίας και Θεότητος αστραπάς". Γιατί, πραγματικά, η Ανάσταση του Χριστού "η ημετέρα υπάρχει ανάστασις, των κάτω κειμένων". Έτσι, άλλοι είναι μάρτυρες της Αναστάσεως του Χριστού "εξ ακοής" και άλλοι μάρτυρες "από θέας". Οι τελευταίοι είναι οι κατ’ εξοχήν μάρτυρες της Αναστάσεως του Χριστού.
Απ' το βιβλίο "Οι Δεσποτικές εορτές" του Μητρ.Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, κ. Ιερόθεου.


Η "Κλίμαξ" (κλίμακα--σκάλα στα νεοελληνικά) είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο του Αγ. Ιωάννου του Σιναίτου, το οποίο περιγράφει την πορεία προς τη Θέωση σαν μία ανάβαση σε μία σκάλα προς τον ουρανό, κάθε σκαλί της οποίας είναι μία αρετή που πρέπει να κατακτήσει ο πιστός για να πετύχει το σκοπό του και να μην κατακρημνιστεί από αυτή. Το βιβλίο αυτό γράφτηκε για να αποτελέσει ένα "εγχειρίδιο" μοναχών κατά παραγγελία του ηγουμένου τους Ιωάννου στο μοναστήρι της Ραιθού. Το θεόπνευστο αυτό βιβλίο, όμως, αποτέλεσε και αποτελεί ένα οδηγό για όλους τους ορθοδόξους κάθε εποχής.

Δύσκολη η πορεία της ανάβασης, πολλοί οι πειρασμοί, μεγάλοι οι κίνδυνοι. Όταν, όμως, ο αγωνιστής επιχειρεί να ανέβει λαμβάνει βοήθεια από τον Ουράνιο Πατέρα και το ανέβασμα γίνεται ευκολότερο.
Ας δούμε ποιοι είναι οι 30 λόγοι του Αγ. Ιωάννου που αποτελούν και τα σκαλιά αυτής της σκάλας. Εμείς, άραγε, σε ποιο σκαλί βρισκόμαστε;
1 Περί αποταγής
2 Περί απροσπαθείας
3 Περί ξενιτείας
4 Περί υπακοής
5 Περί μετανοίας
6 Περί μνήμης θανάτου
7 Περί του χαροποιού πένθους
8 Περί αοργησίας
9 Περί μνησικακίας
10 Περί καταλαλιάς
11 Περί πολυλογίας και σιωπής
12 Περί ψεύδους
13 Περί ακηδίας
14 Περί γαστριμαργίας
15 Περί αγνείας
16 Περί φιλαργυρίας
17 Περί αναισθησίας
18 Περί ύπνου και προσευχής
19 Περί αγρυπνίας
20 Περί δειλίας
21 Περί κενοδοξίας
22 Περί υπερηφανείας
23 Περί λογισμών βλασφημίας
24 Περί πραότητος και απλότητος
25 Περί ταπεινοφροσύνης
26 Περί διακρίσεως
27 Περί ησυχίας
28 Περί προσευχής
29 Περί απαθείας
30 Περί αγάπης, ελπίδος και πίστεως

Καλή ανάβαση!




Νηστεία είναι η αποχή από συγκεκριμένα είδη τροφίμων. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Νηστεία είναι να τρώμε μικρές ποσότητες από τα επιτρεπόμενα τρόφιμα και να προσπαθούμε να απέχουμε από κάθε αμαρτία, αφιερώνοντας ταυτόχρονα κάποιο χρόνο της ημέρας στην προσευχή.


Πρώτος ο Χριστός, μας έδωσε το παράδειγμα της νηστείας όταν μετά την βάπτισή του στον Ιορδάνη ποταμό, παρέμεινε νηστεύοντας επί σαράντα ημέρες στην έρημο. Με το παράδειγμά του, ο Ιησούς μας έδωσε την νηστεία ως μία σωματική και πνευματική άσκηση, η οποία δυναμώνει την
θέληση του ανθρώπου και ταυτόχρονα δείχνει την αγάπη του προς τον δημιουργό. Παρακάτω παραθέτουμε χρήσιμο πιστεύω έναν μικρό κατάλογο με όλες τις νηστείες και μη του μήνα Ιανουαρίου.

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.