Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι η γέφυρα που ενώνει τη γη με τον ουρανό.Τι Θείο δώρο για μας τους χριστιανούς να μπορούμε οποιαδήποτε στιγμή να την επικαλούμαστε και να της λέμε τους πόνους μας και τις θλίψεις μας.
Έχει υμνηθεί όσο καμμία άλλη γυναίκα στον κόσμο και όχι μόνο από χριστιανούς αλλά και από αλλοθρήσκους.Έχει βοηθήσει κατ’οικονομίαν εκατομμύρια κόσμο και θα βοηθεί έως συντελείας του κόσμου.Έχει έρθει από τον κόσμο τον δικό μας και στενοχωρείται πολύ για την κατάντιά μας και παλεύει να μας σώσει και ικετεύει τον Υιό της και Θεό της να μην απωλεσθούμε.Γονυπετής συνέχεια με ροή αίματος στα γόνατα προσεύχεται για την δική μας σωτηρία..Αυτή είναι η Παναγία μας (και υπάρχουν δυστυχώς άνθρωποι που με ευκολία βλασφημούν το όνομά της..)Ας μετανοήσουν όσο γίνεται γρήγορα.Η Παναγία είναι φιλεύσπλαχνος και αρωγός.Ο Μητροπολίτης του Ροστώφ Δημήτριος ο άγιος έλεγε κάθε μέρα την πιο κάτω ευχή.Μπορούμε και μεις να τη λέμε συνάμα με την παράκλησή της.
Υπεραγία Θεοτόκε Παρθένε, σκέπε με και διαφύλαττέ με, τον δούλον σου, από παντός κακού ψυχής τε και σώματος, και από παντός εχθρού ορατού και αοράτου.
Χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών. Χαίρε και ευφραίνου, Θεοτόκε Παρθένε, και πρέσβευε υπέρ του δούλου σου. Κυρία και Δέσποινα των Αγγέλων και Μήτηρ των χριστιανών, βοήθησόν μοι τω δούλω σου. Ω Μαρία παναμώμητε, χαίρε νύμφη ανύμφευτε· χαίρε, η χαρά των Θλιβομένων και η παραμυθία των λυπουμένων χαίρε, η τροφή των πεινώντων και ο λιμήν των χειμαζομένων χαίρε, των αγίων αγιωτέρα και πάσης κτίσεως τιμιωτέρα· χαίρε, του Πατρός αγίασμα, του Υιού το σκήνωμα, και του Αγίου Πνεύματος το επισκίασμα· χαίρε, του πάντων Βασιλέως, Χριστού του θεού ημών, το τερπνόν παλάτιον χαίρε η Μήτηρ των ορφανών και η βακτηρία των τυφλών χαίρε, το καύχημα των χριστιανών και των προσκαλουμένων σε η ετοίμη βοηθός.
Παναγία Δέσποινά μου, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου· ότι εις τας παναχράντους χείρας σου παρατίθημι τα πνεύμα μου. Γενού βοηθός και σκέπη της ψυχής μου εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεως, και πρέσβευε υπέρ εμού του αναξίου, ίνα εισέλθω καθαρός και αγνός εις τον Παράδεισον. Μη απορρίψης με, Κυρία μου, τον δούλον σου· αλλά βοήθησόν μοι, και δος μοι παν το συμφέρον τη ψυχή μου. Λύτρωσαί με από παντός κινδύνου, επιβουλής, ανάγκης και ασθενείας, και δώρησαί μοι προ του τέλους μετάνοιαν ίνα, σωζόμενος τη μεσιτεία και βοηθεία σου, διαφυλάττομαι εν τω παρόντι βίω από παντός εχθρού, ορατού και αοράτου, πορευόμενος θεαρέστως εν τοις θελήμασι του αγαπητού σου Υιού και θεού ημών. Και εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεως ρύσαί με από της αιωνίου και φοβεράς κολάσεως, ίνα προσκυνώ, ευχαριστώ και δοξάζω το πανάγιόν σου όνομα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
(ποίημα αγίου Δημητρίου, μητροπολίτου Ροστώφ, ην έλεγε καθ' εκάστην.)
Παναγία Δέσποινά μου, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου· ότι εις τας παναχράντους χείρας σου παρατίθημι τα πνεύμα μου. Γενού βοηθός και σκέπη της ψυχής μου εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεως, και πρέσβευε υπέρ εμού του αναξίου, ίνα εισέλθω καθαρός και αγνός εις τον Παράδεισον. Μη απορρίψης με, Κυρία μου, τον δούλον σου· αλλά βοήθησόν μοι, και δος μοι παν το συμφέρον τη ψυχή μου. Λύτρωσαί με από παντός κινδύνου, επιβουλής, ανάγκης και ασθενείας, και δώρησαί μοι προ του τέλους μετάνοιαν ίνα, σωζόμενος τη μεσιτεία και βοηθεία σου, διαφυλάττομαι εν τω παρόντι βίω από παντός εχθρού, ορατού και αοράτου, πορευόμενος θεαρέστως εν τοις θελήμασι του αγαπητού σου Υιού και θεού ημών. Και εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεως ρύσαί με από της αιωνίου και φοβεράς κολάσεως, ίνα προσκυνώ, ευχαριστώ και δοξάζω το πανάγιόν σου όνομα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
(ποίημα αγίου Δημητρίου, μητροπολίτου Ροστώφ, ην έλεγε καθ' εκάστην.)