Η διάκριση είναι μια από τις μεγαλύτερες αρετές και επιτυγχάνεται δύσκολα.Μάλλον δε θα λέγαμε καλύτερα ότι πρόκειται για θείο χάρισμα και δίνεται σε εκλεκτούς.Πολλές φορές πέφτουμε σε παγίδες διότι δεν μπορούμε να διακρίνουμε πίσω από ένα πρόσωπο ή από μια κατάσταση τι ακριβώς κρύβεται.Αναπόφευχτα θα πέσουμε σε λανθασμένη κρίση και λάθη, που μπορούν να οδηγήσουν σε θλίψη και στενοχώρια.Για παράδειγμα πίσω από έναν περιθωριακό τύπο,ρακένδυτο ζητιάνο ή από τον βλάκα του χωριού όπως συνηθίζεται να λέγεται μπορεί να κρύβεται μία αγία ψυχή.Εμείς το διακρίνουμε; Με ίδιους όρους ισχύει και το αντίθετο.Μορφωμένοι άνθρωποι με γραβάτες που απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης να κρύβουν μέσα τους κίνητρα σατανικά.Εμείς το διακρίνουμε; Στην σημερινή κοινωνία που συνεχώς εξατομικεύεται θέλει προσοχή, και οι σχέσεις περισσότερο από ποτέ πρέπει να περνούν ''δια πυρός και σιδήρου''. Γιατί είναι γνωστό ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις περνούν κρίση και οι άνθρωποι συγχυμένοι τις περισσότερες φορές ζητούν βοήθεια σε λάθους τόπους από λάθους ανθρώπους.
Σε κάθε περίπτωση οι καλοί και οι κακοί άνθρωποι ποτέ δεν θα πάψουν να υπάρχουν,αλλά αυτό που δεν θα θέλαμε να υπάρχει σίγουρα είναι η συναναστροφή με ταπεινούς και απλοικούς ανθρώπους διότι όσο περνάει ο καιρός και σπείρεται η σύγχυση, θα τους βρίσκουμε ύστερα από πάρα πολύ ''περπάτημα...'' πιο κάτω υπάρχει μια ιστορία παρμένη από το βιβλίο του ''Πετρου Μπότση ---το δεύτερο θαύμα.''
mitrpdf