«Ιησούς, ο αληθινός άρτος και της αληθινής zωής αiτιος»
(Γρηγόριος Θεολόγος)
Ο Άρτος (το ψωμί) αποτελεί τη βασική τροφή του ανθρώπου. Ο Χριστός χρησιμοποίησε πρώτος τη συμβολική σημασία του ψωμιού. Ξεκινώντας από το θαυμαστό γεγονός του «μάννα» που έπεφτε από τον ουρανό και έτρεφε το λαό του Θεού, καθώς πορευόταν μέσα στην Έρημο (Εξοδ. 16, 14.), παρομοίασε τον Εαυτό Του, ως «ουράνιον άρτον». Το «μάννα» που έτρωγαν οι Εβραίοι στην έρημο τους έτρεφε μεν, δεν μπορούσε όμως να τους γλυτώσει από τον θάνατο. Οι περισσότεροι από τους Εβραίους που ξεκίνησαν από την Αίγυπτο, πέθαναν και άφησαν τα κόκκαλά τους στην έρημο... Ο Χριστός είναι ο ουράνιος άρτος που όχι μόνο δίνει δύναμη στους ανθρώπους να συνεχίσουν την πορεία τους μέσα στην έρημο του κόσμου τούτου, αλλά και τους εξασφαλίζει αθάνατη και αιώνια ζωή: «Οι πατέρες υμών έφαγον το μάννα εν τη ερήμω και απέθανον. Εγώ ο άρτος ο ζων ο εκ του ουρανού καταβάς εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα» (Ιωάν.κεφ.6: στιχ 49, 51). Ο λόγος αυτός του Χριστού εφαρμόζεται απόλυτα στη Θεία Ευχαριστία. Όταν ο ορθόδοξος χριστιανός κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Χριστού (τον μυστηριακό Άρτο και Οίνο), ο ιερεύς βεβαιώνει την αλήθεια αυτή, με τα εξής λόγια: «Σώμα και Αίμα Χριστού εις άφεσίν σου αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον».