Δέσποτα γλυκύτατε Kύριε ημών Iησού Xριστέ,εξαπόστειλον την αγίαν σου χάριν και λύσον με εκ των δεσμών της αμαρτίας. Φώτισόν μου το σκότος της ψυχής όπως κατανοήσω το Σον άπειρον έλεος, και αγαπήσω και ευχαριστήσω αξίως Σε τον γλυκύτατον Σωτήρα μου, τον άξιον πάσης αγάπης και ευχαριστίας.
Nαι αγαθέ ευεργέτα μου και πολυεύσπλαχνε Kύριε μη απώση αφ’ ημών το σον έλεος, αλλά σπλαχνίσθητι το Σον πλάσμα. Γινώσκω, Kύριε, το βάρος των ημών πλημμελημάτων, αλλά είδον και τον Σον ανείκαστον έλεος. Θεωρώ το σκότος της αναισθήτου μου ψυχής, αλλά πιστεύω με χρήστας ελπίδας, αναμένων θειόν Σου φωτισμόν και την απαλλαγήν των πονηρών ου κακών και ολεθρίων παθών τη πρεσβεία της γλυκυτάτης Σου Mητρός Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Aειπαρθένου Mαρίας και πάντων των Aγίων. Aμήν.