Η Θεία κοινωνία είναι μυστήριον ακατάληπτο.Ωστόσο ο Κύριος το παρέδωσε στον κόσμο διαβεβαιώνοντας ταυτόχρονα αυτό που είπε,ότι θα είναι πάντα μαζί μας.Εάν πραγματικά θες να έχεις τον Κύριο μαζί σου και να ενωθείς στην κυριολεξία θα πρέπει να τον ''φας'' και να τον ''πιεις''. Χαρακτηριστικά λέγει ο ίδιος:''Όποιος δεν φάει από το σώμα μου και δεν πιει από το αίμα μου ουκ έχει ζωή αιώνιον.''Έτσι είναι.Διαπιστώνεται ωστόσο ότι οι χριστιανοί δεν έχουν δώσει την δέουσα σημασία πάνω σ'αυτά τα λόγια.Και είναι κρίμα.Πως θα αισθανθείτε για παράδειγμα εσείς
αν είχατε ένα μεγάλο τραπέζι με πλούσια αιδέσματα αφορμής μιας γιορτής και καλούσατε κόσμο στο σπίτι σας και οι καλεσμένοι ''τσιμπούσαν'' μόνο ένα κομματάκι ντομάτα από την φρουτοσαλάτα σας; κι τα όμορφα ψητά σας μέναν ανέγγιχτα;.Μια στενοχώρια.Και ο Θεός τρόπον τινά ‘’στενοχωρείται’’ όταν προσφέρει ένα τέτοιο δώρο συμβολικώς ''κυρίως γεύμα'' και μεις αρκούμαστε από ένα αντίδωρο συμβολικώς ''φρουτοσαλάτα''
ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΑΓΓΕΛΟ ΚΥΡΙΟΥ ΟΤΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΟΠΟΥ ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΕ ΕΙΝΑΙ ΣΑΡΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΟΙΝΟΣ ΑΙΜΑ ΤΟΥ.
Αναγράφεται στο Λαυσαικό ότι, ένας γέροντας Ασκητής, ενάρετος μεν, πλην απλός και αγράμματος, δεν πίστευε «πως να είναι κυρίως και αληθώς ο Άρτος, όπου μεταλαμβάναμε, θεός φυσικά, αλλά τύπος μόνον και όχι αλήθεια».
Αυτό, μόλις το άκουσαν δυο γέροντες (Μοναχοί), που γνώριζαν τη μεγάλη αρετή του Ασκητού εκείνου εννόησαν, ότι τούτο συνέβαινε έτσι από την απλότητα του και ανεχώρησαν για το κελλί του. Αφού τον συνάντησαν, τον χαιρέτησαν και του είπαν: Πάτερ, ακούσαμε για έναν Αββά (Πατέρα), ότι δεν πιστεύει, πως ο Άγιος Άρτος είναι Σώμα Χριστού, αλλά αντίτυπο, Ο δε αποκρίθηκε. Εγώ τον είπα αυτόν το λόγο. Τότε εκείνοι του απάντησαν. Μην πεις άλλη φορά τέτοια βλασφημία, γιατί όλοι οι Χριστιανοί πιστεύουν, πως ο Άρτος μετατρέπεται σε Σάρκα Χριστού και ο Οίνος σε Αίμα.
. Γιατί, όπως ο θεός στην αρχή της δημιουργίας έλαβε χώμα από τη γη και έπλασε τον άνθρωπο κατ' εικόνα αυτού και ομοίωση, έτσι και ο Ιερεύς, που είναι επίτροπος (αντιπρόσωπος) του Χριστού, λέγει αντ' αυτού τα λόγια:
Τούτο εστί (είναι) το Σώμα μου. Και έτσι όλοι πιστεύουμε, ότι είναι αναμφιβόλως Σώμα Χριστού. Λέγει παρευθύς προς αυτούς ο Γέροντας.
Εάν δεν τα ιδώ αισθητά (με τις αισθήσεις μου, με τα μάτια μου) δεν το πιστεύω. Τότε εκείνοι του είπαν. Ας ικετεύσουμε το θεό, προσευχόμενοι, με νηστεία και δάκρυα όλη αυτή την εβδομάδα, να μας αποκαλύψει την αλήθεια.
Ο Γέροντας, με χαρά δέχθηκε την πρόταση τους και άρχισε να προσεύχεται, λέγοντας: Κύριε, γνωρίζεις, ότι δεν το λέγω από πονηρία, αλλά για την ασφάλεια μου θέλω να βεβαιωθώ ποια είναι η αλήθεια. γι'αυτό Σε παρακαλώ, στερέωσε με το δούλο σου,..
Επίσης και οι δυο άλλοι όταν επέστρεψαν στα κελλιά τους προσευχήθηκαν με πόνο προς τον Κύριο, λέγοντες: Κύριε Χριστέ, φανέρωσε το Μυστήριο αυτό στο Γέροντα αδελφό, για να μη χάσει τους κόπους του, Και ο φιλάνθρωπος θεός πράγματι άκουσε τις δεήσεις τους. Την Κυριακή πήγαν και οι τρεις μόνοι, στη θεία Λειτουργία. Όταν ήλθε η στιγμή, κατά την οποία ο Ιερεύς έπρεπε να διαμερίσει τον Άγιο Άρτο, είδαν και έγινε ο Άρτος Βρέφος μικρό ζωντανό. Ταυτόχρονα, Άγγελος κατέβηκε από τον ουρανό, εμέλισε το Βρέφος και έβαλε το Αίμα στο Άγιο Ποτήριο. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας οι δύο κοινώνησαν Άρτο και Οίνο. Ο δε Γέροντας, αφού πλησίασε και έλαβε τη μερίδα, ω του θαύματος, αυτή ήταν Σάρκα ωμή και έσταζε Αίμα. Αμέσως εβόησε μετά φόβου.Πιστεύω, Κύριε μου, ότι ο Άγιος Άρτος, τον οποίο μεταλαμβάνουμε είναι το άχραντο Σώμα Σου και το Ποτήριο το τίμιο Αίμα.
Πάραυτα ξανάγινε η Σάρκα Άρτος και εκοινώνησε. Οι δε δύο γέροντες είπαν σ' αυτόν: Γνωρίζοντας ο θεός, ότι η ανθρώπινη φύση δεν μπορεί να φάγει Σάρκα ωμή, ετοίμασε κατ' αυτό το τρόπο αυτό το Μυστήριο εις είδος Άρτου και οίνου, για να το λαμβάνει ο καθένας με μεγάλο πόθο. Αφού ευχαρίστησαν λοιπόν, τον ευεργέτη θεό, ανεχώρησαν με ανεκλάλητη χαρά και αγαλλίαση για τα κελλιά τους.
Ευχή του Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Πιστεύω, Κύριε, και Ομολογώ, ότι συ ει αληθώς ο Χριστός, Ο Υιός του θεού του ζώντος, ο ελθών εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι, ων πρώτος ειμί εγώ. Έτι πιστεύω, ότι τούτο αυτό εστί το άχραντον Σώμα σου και τούτο αυτό εστί το τίμιον Αίμα σου. Δέομαι ουν σου ελέησόν με και συγχώρησον μοι τα παραπτώματα μου, τα εκούσια και τα ακούσια, τα εν λόγω, τα εν έργω, τα εν γνώσει και εν αγνοία. Και αξίωσόν με ακατακρίτως μετασχείν των αχράντων Μυστηρίων, εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον. Αμήν.
(Από την Ακολουθία της θείας Μεταλήψεως)
Τούτο εστί (είναι) το Σώμα μου. Και έτσι όλοι πιστεύουμε, ότι είναι αναμφιβόλως Σώμα Χριστού. Λέγει παρευθύς προς αυτούς ο Γέροντας.
Εάν δεν τα ιδώ αισθητά (με τις αισθήσεις μου, με τα μάτια μου) δεν το πιστεύω. Τότε εκείνοι του είπαν. Ας ικετεύσουμε το θεό, προσευχόμενοι, με νηστεία και δάκρυα όλη αυτή την εβδομάδα, να μας αποκαλύψει την αλήθεια.
Ο Γέροντας, με χαρά δέχθηκε την πρόταση τους και άρχισε να προσεύχεται, λέγοντας: Κύριε, γνωρίζεις, ότι δεν το λέγω από πονηρία, αλλά για την ασφάλεια μου θέλω να βεβαιωθώ ποια είναι η αλήθεια. γι'αυτό Σε παρακαλώ, στερέωσε με το δούλο σου,..
Επίσης και οι δυο άλλοι όταν επέστρεψαν στα κελλιά τους προσευχήθηκαν με πόνο προς τον Κύριο, λέγοντες: Κύριε Χριστέ, φανέρωσε το Μυστήριο αυτό στο Γέροντα αδελφό, για να μη χάσει τους κόπους του, Και ο φιλάνθρωπος θεός πράγματι άκουσε τις δεήσεις τους. Την Κυριακή πήγαν και οι τρεις μόνοι, στη θεία Λειτουργία. Όταν ήλθε η στιγμή, κατά την οποία ο Ιερεύς έπρεπε να διαμερίσει τον Άγιο Άρτο, είδαν και έγινε ο Άρτος Βρέφος μικρό ζωντανό. Ταυτόχρονα, Άγγελος κατέβηκε από τον ουρανό, εμέλισε το Βρέφος και έβαλε το Αίμα στο Άγιο Ποτήριο. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας οι δύο κοινώνησαν Άρτο και Οίνο. Ο δε Γέροντας, αφού πλησίασε και έλαβε τη μερίδα, ω του θαύματος, αυτή ήταν Σάρκα ωμή και έσταζε Αίμα. Αμέσως εβόησε μετά φόβου.Πιστεύω, Κύριε μου, ότι ο Άγιος Άρτος, τον οποίο μεταλαμβάνουμε είναι το άχραντο Σώμα Σου και το Ποτήριο το τίμιο Αίμα.
Πάραυτα ξανάγινε η Σάρκα Άρτος και εκοινώνησε. Οι δε δύο γέροντες είπαν σ' αυτόν: Γνωρίζοντας ο θεός, ότι η ανθρώπινη φύση δεν μπορεί να φάγει Σάρκα ωμή, ετοίμασε κατ' αυτό το τρόπο αυτό το Μυστήριο εις είδος Άρτου και οίνου, για να το λαμβάνει ο καθένας με μεγάλο πόθο. Αφού ευχαρίστησαν λοιπόν, τον ευεργέτη θεό, ανεχώρησαν με ανεκλάλητη χαρά και αγαλλίαση για τα κελλιά τους.
Ευχή του Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Πιστεύω, Κύριε, και Ομολογώ, ότι συ ει αληθώς ο Χριστός, Ο Υιός του θεού του ζώντος, ο ελθών εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι, ων πρώτος ειμί εγώ. Έτι πιστεύω, ότι τούτο αυτό εστί το άχραντον Σώμα σου και τούτο αυτό εστί το τίμιον Αίμα σου. Δέομαι ουν σου ελέησόν με και συγχώρησον μοι τα παραπτώματα μου, τα εκούσια και τα ακούσια, τα εν λόγω, τα εν έργω, τα εν γνώσει και εν αγνοία. Και αξίωσόν με ακατακρίτως μετασχείν των αχράντων Μυστηρίων, εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον. Αμήν.
(Από την Ακολουθία της θείας Μεταλήψεως)