« Αρκέσει ο Χριστός εις φως αιώνιον»
(Κύριλλος Αλεξανδρείας)
Στην λατρεία της Εκκλησίας μας, χρησιμοποιούνται και διάφορα φωτιστικά αντικείμενα. Είναι τα καντήλια, οι λαμπάδες και τα κεριά, οι πολυέλαιοι κ.λ.π. Σκοπός τους είναι να φωτίζουν τον χώρο του Ναού, και να διευκολύνουν τη διεξαγωγή των Ιερών Ακολουθιών.
Απέκmσαν όμως και συμβολικό νόημα και περιεχόμενο. Το αισθητό φως των καντηλιών και των κεριών μας οδηγεί στο νοητό φως που λάμπει από την πηγή του φωτός, τον Κύριο, ο οποίος είναι «το φως του κόσμου» (Ιω.κεφ 8, στίχ 12) και «φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον» (Ιω. κεφ1, στίχ10). Αλλά και οι μαθηταί του Κυρίου είναι το φως του κόσμου (Ματθ. κεφ. 5, στίχ 14), το φως δε των μαθητών του Χριστού (δηλαδή τα καλά τους έργα) πρέπει να λάμπει για να τα βλέπει ο κόσμος και να δοξάζει τον εν τοις ουρανοίς Πατέρα μας (Ματθ. κεφ 5,στίχ 16). Τα εικονιζόμενα πρόσωπα του Κυρίου και των Αγίων φωτίζονται από το ανέσπερο φως της θεότητος (το χρυσό φωτοστέφανο) και οδηγούν και μας στο φωτεινό χώρο της Βασιλείας του Θεού. Γι' αυτό τα καντήλια και τα κεριά είναι αναμμένα μπροστά στις άγιες Εικόνες. Η παρουσία του Κυρίου είναι πάντοτε παρουσία φωτεινή. Και η ζωή των πιστών πρέπει να είναι πορεία μέσα στο φως. Τα έργα τους πρέπει να είναι πάντα φωτεινά. Όποιος όμως έχει έργα σκοτεινά, μισεί το φως και δεν έρχεται προς το φως, για να μη φανερωθούν τα έργα του. Ενώ όποιος εργάζεται τα έργα της αληθείας, έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του, τα οποία εργάσθηκε ενώπιον του Θεού (Ιω.κεφ 3, στίχ 20-21), για να προσφερθούν δοξολογία σ' αύτόν.