Δεκεμβρίου 2009


Μυστήριο παράξενο και παράδοξο αντικρίζω.Βοσκών φωνές φτάνουν στ' αυτιά μου. Δεν παίζουν σήμερα με τις φλογέρες τους κάποιον τυχαίο σκοπό. Τα χείλη τους ψάλλουν ύμνο ουράνιο.Οι άγγελοι υμνολογούν, οι αρχάγγελοι ανυμνούν, ψάλλουν τα Χερουβείμ και δοξολογούν τα Σεραφείμ. Πανηγυρίζουν όλοι, βλέποντας το Θεό στη γη και τον άνθρωπο στους ουρανούς.Σήμερα η Βηθλεέμ μιμήθηκε τον ουρανό: Αντί γι' αστέρια, δέχτηκε τους αγγέλους αντί για ήλιο, δέχτηκε τον Ήλιο της δικαιοσύνης. Και μη ζητάς να μάθεις το πώς. Γιατί όπου θέλει ο Θεός, ανατρέπονται οι φυσικοί νόμοι. Εκείνος λοιπόν το θέλησε. Και το έκανε. Κατέβηκε στη γη κι έσωσε τον άνθρωπο.
Όλα συνεργάστηκαν μαζί Του γι' αυτόν το σκοπό.Σήμερα γεννιέται Αυτός που υπάρχει αιώνια, και γίνεται αυτό που ποτέ δεν υπήρξε. Είναι Θεός και γίνεται άνθρωπος! Γίνεται άνθρωπος και πάλι Θεός μένει!Όταν γεννήθηκε, οι Ιουδαίοι δεν δέχονταν την παράδοξη γέννηση Του:
Από τη μια οι Φαρισαίοι παρερμήνευαν τα ιερά βιβλία κι από την άλλη οι γραμματείς δίδασκαν αλλά αντί άλλων. Ό Ηρώδης πάλι, ζητούσε να βρει το νεογέννητο Βρέφος όχι για να το τιμήσει, μα για να το θανατώσει.Έ λοιπόν, όλοι αυτοί σήμερα τρίβουν τα μάτια τους, βλέποντας το Βασιλιά τ' ουρανού να βρίσκεται στη γη μ' ανθρώπινη σάρκα, γεννημένος από παρθενική μήτρα.Και ήρθαν οι βασιλιάδες να προσκυνήσουν τον επουράνιο Βασιλιά της δόξας.
Ήρθαν οι στρατιώτες να υπηρετήσουν τον Αρχιστράτηγο των ουράνιων Δυνάμεων.
Ήρθαν οι γυναίκες να προσκυνήσουν Εκείνον που μετέβαλε τις λύπες της γυναίκας σε χαρά.
Ήρθαν οι παρθένες να προσκυνήσουν Εκείνον που δημιούργησε τους μαστούς και το γάλα, και τώρα θηλάζει από Μητέρα Παρθένο.
Ήρθαν τα νήπια να προσκυνήσουν Εκείνον πού έγινε νήπιο, για να συνθέσει δοξολογικό ύμνο «από τα στόματα των νηπίων» (Ψαλμ. 8:στιχ3).
Ήρθαν τα παιδιά να προσκυνήσουν Εκείνον που η μανία του Ηρώδη τα ανέδειξε σε πρωτομάρτυρες.
Ήρθαν οι ποιμένες να προσκυνήσουν τον καλό Ποιμένα, πού θυσίασε τη ζωή Του για χάρη των προβάτων.
Ήρθαν οι ιερείς να προσκυνήσουν Εκείνον που έγινε αρχιερέας όπως ο Μελχισεδέκ (Έβρ. 5:στιχ10).
Ήρθαν οι δούλοι να προσκυνήσουν Εκείνον πού πήρε μορφή δούλου, για να μετατρέψει τη δουλεία μας σ' ελευθερία.
Ήρθαν οι ψαράδες να προσκυνήσουν Εκείνον που τους μετέβαλε σε «ψαράδες ανθρώπων»(Ματθ. κεφ4:στιχ19)
Ήρθαν οι τελώνες να προσκυνήσουν Εκείνον που από τους τελώνες ανέδειξε ευαγγελιστή.
Ήρθαν οι πόρνες να προσκυνήσουν Εκείνον που παρέδωσε τα πόδια του στα δάκρυα μιας πόρνης.
Κοντολογίς, ήρθαν όλοι οι αμαρτωλοί να δουν τον Αμνό του Θεού, που σηκώνει στους ώμους Του την αμαρτία του κόσμου:
Οι μάγοι για να Τον προσκυνήσουν
οι ποιμένες για να Τον δοξολογήσουν
οι τελώνες για να Τον κηρύξουν
οι πόρνες για να Του προσφέρουν μύρα
η Σαμαρείτισσα για να ξεδιψάσει
η Χαναναία για να ευεργετηθεί.

Αφού λοιπόν όλοι σκιρτούν από χαρά, θέλω κι εγώ να σκιρτήσω, θέλω να χορέψω, θέλω να πανηγυρίσω. Δίχως κιθάρα, δίχως αυλό, δίχως λαμπάδες αναμμένες στα χέρια μου. Πανηγυρίζω κρατώντας, αντί γι' αυτά, τα σπάργανα του Χριστού. Αυτά είναι η ελπίδα μου, αυτά η ζωή μου, αυτά η σωτηρία μου, αυτά ο αυλός μου, αυτά η κιθάρα μου. Γι' αυτό τα 'χω μαζί μου: Για να πάρω από τη δύναμη τους δύναμη, για να φωνάξω μαζί με τους αγγέλους, «δόξα στον ύψιστο Θεό», και με τους ποιμένες, «και ειρήνη στη γη, ευλογία στους ανθρώπους» (Λουκ.κεφ 2:στιχ14).
Και ξέρετε γιατί; Γιατί Εκείνος που προαιώνια γεννήθηκε από τον Πατέρα ανεξήγητα, γεννιέται σήμερα από παρθένα υπερφυσικά. Το πώς, το γνωρίζει η χάρη του Αγίου Πνεύματος. Εμείς μόνο τούτο μπορούμε να πούμε: Πως αληθινή είναι και η ουράνια γέννησή του, αδιάψευστη είναι και η επίγεια. Αλήθεια είναι ότι γεννήθηκε Θεός από Θεό, αλήθεια είναι και ότι γεννήθηκε άνθρωπος από παρθένα. Στον ουρανό είναι ο μόνος που γεννήθηκε από τον Πατέρα μόνο, γιος Του μονογενής. Και στη γη είναι ο μόνος που γεννήθηκε από την Παρθένο μόνο, γιος της μονογενής. Όπως στην περίπτωση της ουράνιας γεννήσεώς Του είναι ασέβεια να σκεφτούμε μητέρα, έτσι και στην περίπτωση της επίγειας γεννήσεως Του είναι βλασφημία να υποθέσουμε πατέρα. Ο Θεός Τον γέννησε με τρόπο θεικό. Η Παρθένος Τον γέννησε με τρόπο υπερφυσικό. Έτσι, ούτε η ουράνια γέννηση Του μπορεί να εξηγηθεί, ούτε η ενανθρώπησή Του μπορεί να ερευνηθεί. Το ότι Τον γέννησε η Παρθένος σήμερα το γνωρίζω. Το ότι Τον γέννησε ο Θεός προαιώνια το πιστεύω. Κι έχω μάθει να τιμώ σιωπηλά τη γέννηση Του, χωρίς φιλοπερίεργες έρευνες κι ανώφελες συζητήσεις. Γιατί, σ' ό,τι αφορά το Θεό, δεν πρέπει να στέκεται κανείς στη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, αλλά να πιστεύει στη δύναμη Εκείνου που κατευθύνει τα πάντα.Τι φυσικότερο από το να γεννήσει μια παντρεμένη γυναίκα; Αλλά και τι πιο παράδοξο από το να γεννήσει παιδί μια παρθένα, δίχως άνδρα, και να παραμείνει παρθένα;Τι αυτό λοιπόν μπορούμε να ερευνούμε ό,τι γίνεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Ό,τι όμως συμβαίνει με τρόπο υπερφυσικό, ας το σεβόμαστε σιωπηλά. Όχι γιατί είναι επικίνδυνο, αλλά γιατί είναι ανερμήνευτο.Φόβο νιώθω μπροστά στο θείο μυστήριο.Τι να πω και Τι να λαλήσω;Βλέπω εκείνη που γέννησε. Βλέπω κι Εκείνον που γεννήθηκε. Αλλά τον τρόπο της γεννήσεως δεν μπορώ να τον καταλάβω. Όπου θέλει, βλέπετε, ο Θεός, νικώνται οι φυσικοί νόμοι. Έτσι έγινε κι εδώ: Παραμερίστηκε η φυσική τάξη και ενέργησε η θεία θέληση.Πόσο ανέκφραστη είναι η ευσπλαχνία του Θεού!
Ο προαιώνιος Υιός του Θεού, ο άφθαρτος και αόρατος και ασώματος, κατοίκησε μέσα στο φθαρτό και ορατό σώμα μας. Για ποιο λόγο; Να, όπως ξέρετε, εμείς οι άνθρωποι πιστεύουμε περισσότερο σ' ό,τι βλέπουμε παρά σ' ό,τι ακούμε. Στα ορατά πιστεύουμε. Στ' αόρατα όχι. Έτσι δεν πιστεύαμε στον αόρατο αληθινό Θεό, αλλά λατρεύαμε ορατά είδωλα με μορφή ανθρώπων.Δέχτηκε λοιπόν ο Θεός να παρουσιαστεί μπροστά μας με ορατή μορφή ανθρώπου, για να διαλύσει μ' αυτόν τον τρόπο κάθε αμφιβολία για την ύπαρξή Του. Κι ύστερα, αφού μας διδάξει με την αισθητή και αναμφισβήτητη παρουσία Του, να μας οδηγήσει εύκολα στην αληθινή πίστη, στ' αόρατα και υπερφυσικά.
Κατάπληξη με γεμίζει το θαύμα!Παιδί βλέπω τον προαιώνιο Θεό!Σε φάτνη αναπαύεται, Αυτός που έχει θρόνο τον ουρανό!Χέρια ανθρώπινα αγγίζουν τον απρόσιτο κι ασώματο!Με σπάργανα είναι σφιχτοδεμένος, Αυτός που σπάει τα δεσμά της αμαρτίας!Όμως... τούτο είναι το θέλημα Του: Την ατιμία να μεταβάλει σε τιμή με δόξα να ντύσει την ευτέλεια και την προσβολή σ' αρετή να μεταπλάσει.Πήρε το σώμα μου. Μου προσφέρει το Πνεύμα Του. Μου χαρίζει το θησαυρό της αιώνιας ζωής, παίρνοντας αλλά και δίνοντας μου: Παίρνει τη σάρκα μου για να με αγιάσει μου δίνει το Πνεύμα Του για να με σώσει.
«Να, η παρθένος θα μείνει έγκυος» (Ήσ. 7:στιχ14).
Τα λόγια είναι της συναγωγής, μα το απόκτημα της Εκκλησίας.Η συναγωγή έθαψε το νήμα. Η Εκκλησία φόρεσε τη βασιλική στολή.Η Ιουδαία Τον γέννησε η οικουμένη Τον υποδέχτηκε.Η συναγωγή Τον θήλασε και Τον έθρεψε η Εκκλησία Τον παρέλαβε και ωφελήθηκε.Στη συναγωγή βλάστησε το κλήμα εμείς όμως απολαμβάνουμε τα σταφύλια της αλήθειας.Η συναγωγή τρύγησε τα σταφύλια οι ειδωλολάτρες όμως πίνουν το μυστικό πιοτό.Εκείνη έσπειρε στην Ιουδαία το σπόρο οι ειδωλολάτρες όμως θέρισαν το στάχυ με το δρεπάνι της πίστεως. Αυτοί έκοψαν με σεβασμό το ρόδο, και στους Ιουδαίους έμεινε το αγκάθι της απιστίας.Το πουλάκι πέταξε, κι αυτοί οι ανόητοι κάθονται και φυλάνε ακόμα τη φωλιά.Οι Ιουδαίοι πασχίζουν να ερμηνεύσουν το βιβλίο του γράμματος, και οι ειδωλολάτρες τρυγούν τον καρπό του Πνεύματος.
«Να, Η παρθένος θα μείνει έγκυος».
Πες μου, Ιουδαίε, πες μου λοιπόν, ποιόν γέννησε;
Δείξε, σε παρακαλώ, θάρρος, έστω και σαν εκείνο που έδειξες μπροστά στον Ηρώδη. Αλλά δεν έχεις θάρρος. Και ξέρω γιατί. Γιατί είσαι επίβουλος. Στον Ηρώδη μίλησες για να Τον εξολοθρεύσει και σ' εμένα δεν μιλάς για να μην Τον προσκυνήσω.
Ποιόν λοιπόν γέννησε; Ποιόν;
Το Δημιουργό της κτίσεως. Κι αν εσύ σωπαίνεις, Η φύση το βροντοφωνάζει. Τον γέννησε λοιπόν με τον τρόπο που ο ίδιος θέλησε να γεννηθεί. Στη φύση δεν υπήρχε ή δυνατότητα μιας τέτοιας γεννήσεως. Εκείνος όμως, ως κύριος της φύσεως, επινόησε τρόπο γεννήσεως παράδοξο. Κι έδειξε έτσι ότι, και άνθρωπος που έγινε, δεν γεννήθηκε σαν άνθρωπος, μα όπως μόνο σε Θεό ταιριάζει.Εκείνος που έπλασε τον Αδάμ από παρθένα γη, Εκείνος που από τον Αδάμ κατόπιν έκαμε γυναίκα, γεννήθηκε σήμερα από παρθένα κόρη που νίκησε τη φύση, ξεπερνώντας το νόμο του γάμου.Ο Αδάμ τότε, χωρίς να έχει γυναίκα, γυναίκα απόκτησε.Η Παρθένος τώρα, χωρίς να έχει άνδρα, άνδρα γέννησε.Και γιατί έγινε αυτό; Να γιατί: Οι γυναίκες είχαν ένα παλαιό χρέος προς τους άνδρες, αφού από τον Αδάμ είχε βλαστήσει γυναίκα χωρίς τη μεσολάβηση άλλης γυναίκας. Για αυτό ή Παρθένος σήμερα, ξεπληρώνοντας στους άνδρες το χρέος της Εύας, γέννησε χωρίς άνδρα, δείχνοντας έτσι την ισοτιμία της φύσεως.Σώος έμεινε ο Αδάμ μετά την αφαίρεση της πλευράς του.Αδιάφθορη έμεινε κι η Παρθένος μετά τη γέννηση του Βρέφους.
Αλλά πρόσεξε και κάτι ακόμα: Δεν έπλασε ο Κύριος κάποιο άλλο σώμα για να εμφανιστεί στη γη. Πήρε το σώμα του ανθρώπου, για να μη φανεί ότι περιφρονεί την ύλη από την οποία δημιουργήθηκε ο Αδάμ. Ήρθαν έτσι, Θεός και άνθρωπος, σε μυστική ένωση. Κι ο διάβολος, που είχε υποδουλώσει τον άνθρωπο, τράπηκε σε φυγή.
Ο Θεός γίνεται άνθρωπος, αλλά γεννιέται ως Θεός. Αν προερχόταν, όπως εγώ, από έναν κοινό γάμο, πολλοί θα θεωρούσαν απάτη τη γέννησή Του. Γι' αυτό γεννιέται από παρθένα.Γι` αυτό διατηρεί τη μήτρα της άθικτη γι' αυτό διαφυλάσσει την παρθενία της ακέραιη: Για να γίνει ό παράξενος τρόπος της γεννήσεως αιτία ακλόνητης πίστεως.
Σ' αυτόν λοιπόν που θ' αμφισβητήσει την άσπορη γέννηση του Λόγου του Θεού, θα επικαλεστώ ως μάρτυρα την αμόλυντη σφραγίδα της παρθενίας.
Πες μου λοιπόν, Ιουδαίε, γέννησε ή Παρθένος ή όχι; Κι αν μεν γέννησε, γιατί δεν ομολογείς την υπερφυσική γέννηση; Αν πάλι δεν γέννησε, γιατί εξαπάτησες τον Ηρώδη; Όταν εκείνος ζητούσε να μάθει που θα γεννηθεί ό Χριστός, εσύ δεν είπες «στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας» (Ματθ.κεφ 2:στιχ4); Μήπως εγώ γνώριζα την πόλη ή τον τόπο; Μήπως εγώ γνώριζα την αξία του Βρέφους που ήρθε στον κόσμο; Ό Ησαίας και οι προφήτες σας δεν μίλησαν γι' Αυτό; Κι εσείς, οι αγνώμονες εχθροί, δεν εξηγήσατε την αλήθεια; Εσείς, οι γραμματείς κι οι Φαρισαίοι, οι ακριβείς φύλακες του νόμου, δεν μας διδάξατε για το Χριστό; Εσείς δεν ερμηνεύσατε τις Γραφές; Μήπως εμείς γνωρίζαμε τη γλώσσα σας; Και όταν γέννησε,η Παρθένος, εσείς δεν παρουσιάσατε στον Ηρώδη τη μαρτυρία του προφήτη Μιχαία, «Αλλ' από σένα, Βηθλεέμ, πόλη της περιοχής του Εφραθά, αν και είσαι μια από τις μικρότερες πόλεις του Ιούδα, θα αναδειχθεί αρχηγός του Ισραήλ» (Μιχ. 5:στιχ1);
Πολύ καλά είπε ο προφήτης «από σένα». Από σας προήλθε και παρουσιάστηκε σ' ολόκληρο τον κόσμο.
Παρουσιάστηκε ως άνθρωπος, για να καθοδηγήσει τους ανθρώπους. Παρουσιάστηκε ως Θεός, για να σώσει την οικουμένη. Μα Τι ωφέλιμοι εχθροί πού είστ' εσείς! Τι φιλάνθρωποι κατήγοροι!
Εσείς κατά λάθος δείξατε πως το νεογέννητο της Βηθλεέμ είναι Θεός. Εσείς Τον κηρύξατε χωρίς να το θέλετε. Εσείς Τον φανερώσατε, πασχίζοντας να Τον κρύψετε. Εσείς Τον ευεργετήσατε, επιθυμώντας να Τον βλάψετε.Τι αστοιχείωτοι δάσκαλοι είστε, αλήθεια; Εσείς πεινάτε, και τρέφετε άλλους. Εσείς διψάτε, και ποτίζετε άλλους. Πάμφτωχοι είστε, και πλουτίζετε άλλους.Ελάτε λοιπόν να γιορτάσουμε! Ελάτε να πανηγυρίσουμε! Είναι παράξενος ο τρόπος της γιορτής όσο παράξενος είναι κι ο λόγος της γεννήσεως του Χριστού.
Σήμερα λύθηκαν τα μακροχρόνια δεσμά.
Ο διάβολος καταντροπιάστηκε.
Οι δαίμονες δραπέτευσαν.
Ο θάνατος καταργήθηκε.
Ο παράδεισος ανοίχτηκε.
Η κατάρα εξαφανίστηκε.
Η αμαρτία διώχτηκε.
Η πλάνη απομακρύνθηκε.
Η αλήθεια αποκαλύφθηκε.
Το κήρυγμα της ευσέβειας ξεχύθηκε και διαδόθηκε παντού.
Οι άγγελοι συνομιλούν με τους ανθρώπους.

Όλα έγιναν ένα.
Γιατί;
Γιατί κατέβηκε ο Θεός στη γη κι ό άνθρωπος ανέβηκε στους ουρανούς. Κατέβηκε ο Θεός στη γη και πάλι βρίσκεται στον ουρανό. Ολόκληρος είναι στον ουρανό κι ολόκληρος στη γη. Έγινε άνθρωπος κι είναι Θεός. Είναι Θεός και πήρε σάρκα. Κρατιέται σε παρθενική αγκαλιά και στα χέρια Του κρατάει την οικουμένη.
Τρέχουν κοντά Του οι μάγοι. Τρέχουμε κι εμείς. Τρέχει και τ' αστέρι για να φανερώσει τον Κύριο τ' ουρανού. Μα... κι Εκείνος τρέχει. Τρέχει προς την Αίγυπτο. Και φαίνεται βέβαια, πώς πηγαίνει εκεί για ν' αποφύγει την επιβουλή του Ηρώδη. Όμως τούτο γίνεται για να εκπληρωθούν τα προφητικά λόγια: «Την ημέρα εκείνη ο ισραηλιτικός λαός θα πάρει τρίτος, μετά τους Ασσυρίους και τους Αιγυπτίους, την ευλογία του Θεού πάνω στη γη» (Ήσ. 19:στιχ24).
(ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ)


΄΄Η μεγαλύτερη προσφορά στον άνθρωπο και δίδεται δωρεάν΄΄
“Μπροστά στα μάτια εκείνων που με θλίβουν, μου έστρωσες τραπέζι πνευματικό”
(Ψαλμ. 22:στιχ 5).

Η Τράπεζα του Κυρίου, τα άχραντα θεία Μυστήρια, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός που μας χάρισε ο ενανθρωπήσας Υιός του Θεού. Μήτε ανθρώπινη γλώσσα μήτε αγγελική μπορεί να εκφράσει τη χάρη, να περιγράψει τη δύναμη, να προσδιορίσει την αξία του θησαυρού τούτου.Η Θεία Κοινωνία έκανε τους μάρτυρες και τους οσίους να υπομείνουν με χαρά όλες τις θλίψεις τους.
Η θεία Κοινωνία μπορεί να στηρίξει τώρα και τις δικές μας καρδιές στις δύσκολες περιστάσεις που μας βρίσκουν.Πλησίαζε συχνά, λοιπόν, κι εσύ, που θλίβεσαι, στο άγιο Ποτήριο, “μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης”.
Μετά την πρέπουσα πνευματική προετοιμασία, παίρνε μέρος στην πνευματική Τράπεζα που ετοίμασε ο Θεάνθρωπος, με εδέσματα τη Σάρκα και το Αίμα Του.Γιατί η Θεία Κοινωνία δεν προσφέρεται μόνο “εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον”, είναι και η θεραπεία των ασθενών, είναι και η παρηγοριά των θλιμμένων.
Είναι η πιο μεγάλη ενίσχυση και κάθε δοκιμαζόμενο άνθρωπο, καθώς ομολογούν από την πείρα τους πολλοί χριστιανοί.

Ευχή του Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Πιστεύω, Κύριε, και Ομολογώ, ότι συ ει αληθώς ο Χριστός, Ο Υιός του θεού του ζώντος, ο ελθών εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι, ων πρώτος ειμί εγώ. Έτι πιστεύω, ότι τούτο αυτό εστί το άχραντον Σώμα σου και τούτο αυτό εστί το τίμιον Αίμα σου. Δέομαι ουν σου Έλέησόν με και συγχώρησον μοι τα παραπτώματα μου, τα εκούσια και τα ακούσια, τα εν λόγω, τα εν έργω, τα εν γνώσει και εν αγνοία. Και αξίωσόν με ακατακρίτως μετασχείν των αχράντων Μυστηρίων, εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον. Αμήν.
(Από την Ακολουθία της θείας Μεταλήψεως)

Νηστεία είναι η αποχή από συγκεκριμένα είδη τροφίμων. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Νηστεία είναι να τρώμε μικρές ποσότητες από τα επιτρεπόμενα τρόφιμα και να προσπαθούμε να απέχουμε από κάθε αμαρτία, αφιερώνοντας ταυτόχρονα κάποιο χρόνο της ημέρας στην προσευχή. Πρώτος ο Χριστός, μας έδωσε το παράδειγμα της νηστείας όταν μετά την βάπτισή του στον Ιορδάνη ποταμό, παρέμεινε νηστεύοντας επί σαράντα ημέρες στην έρημο. Με το παράδειγμά του, ο Ιησούς μας έδωσε την νηστεία ως μία σωματική και πνευματική άσκηση, η οποία δυναμώνει την
θέληση του ανθρώπου και ταυτόχρονα δείχνει την αγάπη του προς τον δημιουργό. Παρακάτω παραθέτουμε χρήσιμο πιστεύω έναν μικρό κατάλογο με όλες τις νηστείες και μη του μήνα Δεκεμβρίου.




Να ζητάς ευκαιρίες για εξέταση του εαυτού σου και συχνά να φέρνεις στον νου σου τις ευεργεσίες που σου έκαμε ο θεός.Απομάκρυνε ό,τι προκαλεί και ερεθίζει την περιέργεια και δείχνε ενδιαφέρον σε ό,τι προκαλεί κατάνυξη και παρέχει πνευματική ευχαρίστηση.Απόφευγε τις περιττές συζητήσεις και τη φιλοπερίεργη ανησυχία, κλείνοντας τα αυτιά σου στη μάταιη τύρβη του κόσμου και έτσι θα διαπιστώσεις ότι έχεις αρκετό, και κατάλληλο καιρό για ευσεβείς διαλογισμούς.Οι μεγαλύτεροι Άγιοι απέφευγαν όσο μπορούσαν τον συγχρωτισμό των ανθρώπων και αρέσκονταν να ζουν μυστικά με τον θεό.Ένας αρχαίος σοφός είπε : « Κάθε φορά που συναναστρέφομαι ανθρώπους, γυρίζω στο σπίτι μου λιγότερο άνθρωπος από ό,τι ήμουν » (Σενέκα, Επιστ. ζ' ).
Αυτή την αλήθεια την καταλαβαίνουμε πικρά όταν παραδίνουμε τον εαυτό μας σε ατέλειωτες συνομιλίες
Είναι πιο εύκολο να σιωπά κανείς, παρά να μιλά με μέτρο.Όποιος αποσύρεται στον εαυτό του, αντί να ζει έξω και να προσπαθεί να τον συγκρατήσει, κάνει κάτι το πιο εύκολο.Όποιος λοιπόν ποθεί άδολα να φθάσει σε εσωτερική και πνευματική ζωή, πρέπει να παρατά τα πλήθη, ακολουθώντας τον Ιησού.Μπορείς να εμφανίζεσαι ανάμεσα σε ανθρώπους χωρίς φόβο, αν βέβαια είσαι σε θέση να αποτραβηχθείς στη μοναξιά.Μιλά χωρίς κίνδυνο όποιος αρέσκεται στη σιωπή.Όποιος ξέρει να υπακούει, δεν έχει να πάθει τίποτε αν του κάμουν κάποια τιμητική διάκριση.
Η μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως είναι χαρά εξασφαλισμένη.Η πεποίθηση, που είχαν οι Άγιοι, υπογραμμιζόταν πάντα από τον φόβο του Θεού.
Όσο λαμπρές αρετές και αν τους στόλιζαν, όσα και αν ήταν τα χαρίσματα τους, πάντα ταπεινοφρονούσαν και βρίσκονταν σε άγρυπνη προσοχή σε εγρήγορση.Απεναντίας, η πεποίθηση που νοιώθουν οι κακοί, προέρχεται από την αλαζονεία και την έπαρση. Ζουν έτσι σε μια ψευδαίσθηση.Δεν μπορείς ποτέ να έχεις ασφάλεια σ' αυτόν εδώ τον κόσμο, όσο καλός κοινοβιάτης ή ευσεβής ερημίτης και αν είσαι.Συχνά όσοι βρίσκονται σε υψηλή υπόληψη εκ μέρους του κόσμου κινδυνεύουν περισσότερο εξ αίτίας της υπερβολικής τους αυτοπεποιθήσεως.
Είναι λοιπόν προτιμότερο για τους πολλούς να μην έχουν απαλλαγεί εντελώς από τους πειρασμούς, αλλά να πειράζονται συχνά, ώστε να μην νοιώθουν τον εαυτό τους σε ασφάλεια και να πέφτουν στην υπερηφάνεια, αλλά να μη, στηρίζονται πολύ στις παρηγορίες που δίνει ο κόσμος.Πόσο καλή συνείδηση, έχει όποιος δεν ζητά τη χαρά του κόσμου, που είναι πρόσκαιρη, και δεν ενδιαφέρεται για τα πράγματα του κόσμου!
Πόση ειρήνη και ελάφρωση, έχει όποιος φυγαδεύει από την ψυχή του κάθε μάταιη έγνοια και λογαριάζει μονάχα τον θεό και τη σωτηρία, βασίζοντας στον Κύριο την πεποίθησή του!Δεν αξίζει την ουράνια παρηγορία όποιος δεν ασκηθεί πολύ στην εμπνευσμένη από τον θεό συντριβή.Αν θέλεις να νοιώσεις συντριβή, είσελθε στο « ταμιείον » σου και απομάκρυνε από σένα την τύρβη του κόσμου, όπως είναι γραμμένο : «Α λέγετε εν ταις καρδίαις υμών, επί ταις κοίταις υμών κατανύγητε» (Ψαλμ. δ' 5).
Εκεί μέσα κλεισμένος, θα βρεις ότι χάνεις συχνά έξω. Αν συχνά παραμένεις εκεί μέσα, θα βρεις αυτόν τον χώρο ευχάριστο. Αν όμως συχνά τον παρατάς, τον κάνεις πληκτικό.Αν από την αρχή της πνευματικής σου ζωής αποκτήσεις τη συνήθεια να αποσύρεσαι στη μοναξιά και τη φυλάξεις καλά, η μοναξιά θα σου γίνει φίλη αγαπητή και παρηγορία που θα σ' εξαλαφρώνει.Στη σιωπή, και την ησυχία, η ευσεβής ψυχή κάνει μεγάλες προόδους και εισδύει, στα κρυμμένα νοήματα της Αγίας Γραφής.
Εκεί η ψυχή βρίσκει ποτάμια δακρύων, όπου κάθε βράδυ ξεπλένεται και ενώνεται τόσο με τον Δημιουργό της,ώστε ζει πλέον μακριά από την τύρβη, του κόσμου.Όποιος λοιπόν ξεμακραίνει από τους φίλους και τους γνωστούς του, πλησιάζει στον θεό και στους Αγίους Αγγέλους.Είναι προτιμότερο να ζεις την μοναξιά και να γνοιάζεσαι για την ψυχή σου, παρά να κάνεις αξιοθαύμαστα πράγματα και να μη φροντίζεις για τον εαυτό σου.Αξιέπαινος είναι όποιος αφιερώνει τον εαυτό του στην πνευματική ζωή, αποφεύγοντας να εμφανίζεται στους άλλους και μη θέλοντας να βλέπει τους άλλους.Γιατί ποθείς να βλέπεις ό,τι δεν σου επιτρέπεται να έχεις; Ο κόσμος παρέρχεται μαζί με τις επιθυμίες του. Οι επιθυμίες των αισθήσεων μας παρασύρουν εδώ και εκεί. Όταν όμως περάσει ο καιρός,τι άλλο του μένει από το βάρος στη συνείδηση και από τη σκόρπια διάνοια; Χαρωπή, αναχώρηση ακολουθείται συχνά από θλιβερή επιστροφή. Και ευχάριστο βράδυ καταλήγει σε οδυνηρό ξημέρωμα.
Κάθε χαρά των αισθήσεων αρχίζει με ύπουλη, γλυκύτητα,αλλά στο τέλος δαγκώνει και φέρνει τον θάνατο.
Τι περισσότερο μπορείς να δεις αλλού, από ό,τι βλέπεις εδώ; Να ο ουρανός, η γη και όλα τα στοιχεία, από τα οποία
έγιναν τα πάντα.Όπου και αν βρεθείς,δεν θα δεις τίποτε, κάτω από τον ήλιο, που να μπορεί να μείνει άφθαρτο.
Ίσως νομίζεις ότι θα ικανοποιηθείς απόλυτα. Αλλά πότε αυτό δεν θα συμβεί.Ακόμη δε και αν κατόρθωνες να δεις με μιας όλο τον κόσμο και τα όσα περιέχει, τι άλλο θα ήταν αυτό από μια μάταιη οπτασία; Σήκωσε τα μάτια σου στον θεό και παρακάλεσέ τον να σου συγχωρήσει τις αμαρτίες και τις παραλείψεις σου.Άφησε στους ματαιόφρονες τα μάταια και μην ασχολείσαι παρά με όσα σε προστάζει ο θεός.Κλείσε πίσω σου την πόρτα και φώναξε τον αγαπημένο σου Ιησού. Μείνε εκεί μέσα μαζί του και να είσαι βέβαιος ότι τέτοια ειρήνη δεν θα βρεις πουθενά αλλού.Αν δεν βγεις απ'αυτό το περιβάλλον και δεν θελήσεις να ακούσεις τον θόρυβο της κοσμικής ματαιότητος, θα ζήσεις σ' εκείνη τη γλυκειά ειρήνη. Όμως που και που δοκιμάζεις τέρψη ακούοντας νέα πράγματα. Έτσι θα αισθάνεσαι την καρδιά σου ταραγμένη.
(Μίμηση του Χριστού Βιβλίο Α' κεφ. Κ’ )


Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.